Alþýðublaðið - 16.05.1923, Blaðsíða 2

ALS»¥£>UBLAÐIE>
2
Barnaskólinn.
Skólaárið var úti 14. mkí eins
og venjulega. Próf hata staðið
yfir síðan f aprílmánuði. Enginn
salur skólans tekur nemendurna
alla í einu. Eru þeir afgreiddir í
smáhópum. Mánudaginn 7. maí
kom 1. og 2. deild skólans síð-
ast til viðtals þetta skólaár.
Skráð voru i þessar deildir 282
börn, en 171 barn lauk prófi.
Þessum bírnafjölda var skift í
11 stofur.
Þriðjudaginn 8. maí kvaddi
3. og 4. deiid. Þær skiftust til
samans í 18 hópa. Voru skráð
í 3. deildlna 264 börn, en próf
tóku 249.
261 barn var skráð í 4. deild,
en 251 barn tók próf.
5. deild mætti seinast laugar-
daginn 12. m&í. Þar voru upp-
hiflega skráð 299 börn, en 279
tóku próf. Deildin var tvískift.
6. 7. og 8. deild mætti hinn
14. maf. 262 börn voru skráð í
6. deild. en 232 tóku próf. 159
ungmenni voru skráð í 7. deild;
hún var fimmskift, 139 luku
prófi. 8. deild skóians var tví-
skift. 64 ungmenni voru skráð f
hana; prófi luku 57 nemendur.
Auk þeirra nemenda, sem hér
er getið, voru tvær deildir í
Kennaraskóla íslands, 48 börn
samtals. Æfa kennaraefni sig í
deildum þeim.
123 nemendur tóku ekki próf.
Eru flestir þeirra Iasnir og hafa
fengið læknisvottorð, en áðrir
ha'a flutt í burtu.
Stjórnarráðið skipaði prófdóm-
ara eins og venja er til. Meðal
þeirra voru tveir aldraðir skóla-
menn og fræðimenn, þeir séra
Jóh. L. L. Jóhannsson og séra
Sigurður Gunnarsson.
Sex nemendur fengu verð-
launábækur fyrir afburða dugnað.
Verðlaunasjóðinn gaf H. Th.
Thomsen.
Tveir kennarar skólans hafa
dáið, sem svo er kallað, á skóla-
árinu: Kristrún Haraldsdóttir og
Bjarni Pétursson.
Mintist skólastjóri innilega
þessara horfnu félaga, er hann
sagði skóla slitið. Talaði hann
hlýlega að venju til barna og
samverkamanna og árnaði öílum
góðs, E. J.
Þingmálafnndurinn
á HestejrL
Hr. Guðmundur Sigurðsson,
sem fram að þessu hefir um
nokkur undantarin ár leikið
kaupmann á Látrum í Aðalvfk,
skrifar í »Morgunblaðið< 2. þ. m.
og leggur út af fréttagrein, sem
prentuð var f »Alþýðublaðinu<
nærri ársfjórðungi áður. Satt er
að vísu, að póstsamgöngurnar
eru Iangt frá að vera nægilega
örar, og kemur það einkum nið-
ur á afskektu sveitunum. Samt
lítur út fyrir, að höfundurinn
hafi gengið nokkuð lenei með
þessa ritsmíð sína í kollinum,
eða þá að »MorgunbIaðið< hefir
dregið hann á birtingunni, nema
svo sé, að hann hafi verið að
bíða þess, að sá tfmi liði, sem
við vorum nágrannar, og ekki
viljað láta »Ieiðréttingu< sína
koma vestur meðan ég væri
þar. Það er rétt, að ég skrijaði
fréttagreinina um þingmálafund-
inn, og hefi ég jafnan við því
gengist, hafi einhver um það
spurt. Annars er ég vanur að
rita nafn mitt undir það, sem ég
skrifa í blöð, en þar eð hér var
að eins um fréttapistil að ræða,
fanst mér það þar engu máli
skifta.
Hr.# G. S. segir í grein sinni,
að það séu »öfgar einar og ó-
sannindi<, að hann hafi haldið
þingmáláfundinn á Hesteyri 15^
jan. síðast liðinn í umboði séra
Sigurðar í Vigur. Þau ummæli
mín eru tekin aftir frásögn hr
Guðmundar sjálfs, sem kvað séra
Sigurð hafa nefnt við sig að
halda þíngmáláfund í Sléttu-
hreppi, þar eð hann kom þang-
að ekki sjálfur f þeim erindum.
Veit ég ekki betur en að rétt
sé áð að orði komist að nefna
þann, er þingmálafund heldur
fyrir þingmannshönd, umboðs-
mann hans á fundinum. Hitt
hefðu verið öfgár, ef ég hefði
skrifað, að hr. G. S. væri vænt-
anlegur eftirmaður þingmanns-
ins. Mín vegna er hr. G. S.
auðvitað frjáls að því að bera
sjálfum sér á brýn, að hafa tarið
með öfgar og ósannindi; en
sjálfur veit hann bezt, hvort,
nokkur fótur er fyrir þeim áburði.
Stingur hánn og alimjög í stút
við líkræðutóninn í framhaídi
klausunnar, þar sem hann er að
skýra lesendum >MorguDblaðs*
ins< frá sjálfum sér og starfi sínu
í þarfir almennings. Sú sjálfsaug-
lýsing er þingmálafundinum rauri-
ar alveg óviðkomandi. Dreg ég
ekki í efa, að hr. G S. veit vel,
að sitt er hvað, lestrarfélagsmál
hrepps og sýslumál og »póiitísk<
þingmál. Eða hyggur hann, að
ég h&fi meint, að hann hsfi hald-
ið lestrarfélagsfundinn í umboði
þingmannsins?
í fréttaklausunni segir að eins
frá helztu samþyktum þingmála-
fundarins, er ekki orkuðu tví-
mæla. Hitt fanst mér engar frétt-
ir vera, þó að rædd væru mál,
ef engin ályktun var um þau
ger. Voru og samþyktir gerðar
um meiri hluta mála þeirra, er
rædd voru. Virtust mér líkur
benda mjög þar til, að sú hafi
haldur ekki verið fyrirætlun hr.
G. S. í fyrstu, áð taka málin út
af dagskrá án þess. Nú bar svo
við snemma á fundinum, að hann
hélt Iof æðu um hina »frjálsu
s <mkeppni<,en deildiá ríkiseinka-
sölu og kaupfélög. Samt tókst
honum ekki að sannfæra fundar-
menn betur en svo, að samþykt
var ályktun þess efnis, að fund-
urinn teldi vel farið, að lands-
raönnum væri íorðað frá Stein-
olíufélaginu, svo sem nú hefir
veiið gert. Þá er hann sá,
hverja stefnu fundurinn tók, vildi
hann taka málið út af dagskrá
samþyktarlaust, en því var mót-
mælt. Eftir það lagði hann miklu
minni áherzlu á en áður, að
samþyktir væru gerðar, og
stundum álls enga. Hann sá
nefnilega. að byrinn var ótrygg,
ur, og þá væri b'etra að sitja
um kyrt, heldur en að reka öf-
uga leið og f strand.
Eigi er heldur rétt hjá hr. G.
S., að máfin hafi verið rædd ein-
hiiða, þ. e. þau þeirra, sem allir
veru ekki sammála um; en um
mótmælin gegn f'óstum sendi-
herrastöðum og fálkaorðum og
um samþyktirnar um breytingu
á dómáskipuninni og um land-
helgisvörnina voru víst nllir fund
armenn á einu máli. Hin málin
voru flest eða öll rædd frá báð-
um hliðum, og er óþarft HtiIIæti
hjá hr. G. S., að sleppa sfnunj