Alþýðublað Hafnarfjarðar - 15.05.1978, Blaðsíða 8

8
Alþýðublað Hafnarfjarðar
Á myndinni sjáum við íslandsmeistara F.H. í 2. flokki karla í handknattleik. Alls léku þeir 9 leiki í íslandsmótinu
og sigruðu í þeim öllum. Glæsilegur árangur sem bæjarbúar geta veriö stoltir af. Á myndinni eru talið frá vinstri,
aftari röð: Ingvar Viktorsson, form. handknattleiksdeildar F.H., Kristinn Brynjólfsson, Guðmundur Óskarsson,
Sveinn Bragason, Kristinn Kristinsson, Hans Guðmundsson, Kristján Arason, Hafsteinn Sv. Pétursson, Guö-
mundur Jónsson (Muggur) lukkutröii F.H. og Janus Guðlaugsson, þjálfari. Fremri röö: Ólafur Ólafsson, Frímann
Elvar Guöjónsson, Sverrir Kristinsson, Valgarður Valgarðsson, fyririiði, Haraldur Ragnarsson, Arnór Skúlason,
Benedikt Guöbjartsson, Vignir Þorláksson.
Samningana í gildi
Verkalýðshreyfingin í
Hafnarfirði efndi til kröfu-
göngu og útifunda í Hafnar-
firði 1. maí s.l. að venju. Veð-
ur var allgott og þátttakan í
kröfugöngunni og útifund-
inum meiri en oftast áður.
Að þessu sinni var krafa
verkalýðshreyfingarinnar hér
aðeins ein: Samingana í gildi.
Með því vildi hafnfirsk alþýða
undirstrika andúð sína og reiði
á kaupránslögunum alræmdu,
andúð sina og einhug gegn
þeirri ríkisstjórn, sem notar
vald sitt óviturlega og fjarri
allri sanngirni til þess að rifta
gerðum samningum á frjálsum
vinnumarkaði með nauðungar-
lögum, sem eru og verða alltaf
ólög.
Það var einhuga og öflug
fylking sem fór um bæinn
þennan dag undir rauðum og
íslenskum fánum, en Lúðra-
sveit Hafnarfjarðar fór fyrir
göngunni með hljóðfæra- og
trumbuslætti.
Myndarlegur hópur ung-
menna bættist við gönguna rétt
eftir að hún lagði af stað og
báru menn í honum spjöld og
kröfur um áhugamál þeirra,
svo sem ísland úr Nató og her-
inn burt.
Aðalræðumaður dagsins var
Guðmundur J. Guðmundsson,
formaður Verkamanna-
sambands íslands, en ávörp
fluttu Guðríður Elíasdóttir for-
maður Verkakvennafélagsins
Framtíðin, Hallgrímur Pét-
ursson formaður Verkamanna-
félagsins Hlífar, Óskar Vigfús-
son formaður Sjómannasam-
bands íslands, Ásthildur
Ólafsdóttir fulltrúi Starfs-
mannafélags Hafnarfjarðar og
Grétar Þorleifsson formaður
Félags byggingariðnaðar-
manna í Hafnarfirði. Fundin-
um og göngunni stjórnaði Her-
mann Guðmundsson fyrrver-
andi formaður Hlífar í áratugi.
Allt tókst þetta hið besta og
óskar Alþýðublað Hafnar-
fjarðar hafnfirskri alþýðu
gæfu og gengis í baráttunni
fyrir bættum kjörum og endur-
heimt kjarasamninga sinna úr
helgreipum núverandi ríkis-
stjórnar.
Atvinnurekendur gefa samninganefnd ASÍ langt
nef. Þeir haf a enga samúð með þeim lægst launuðu
Guðríður Elíasdóttir:
(SLANDS
Guðríður Elíasdóttir, formaður Verkakvennafélagsins Framtíðin,
er ein þeirra sem skipa framboðslista Alþýðuflokksins við bæjar-
stjórnarkosningarnar nú í vor.
Á útifundinum 1. maí s.l. flutti hún eftirfarandi ávarp, sem
vakti verðskuldaða athyglr.
frá
Eins og stundum áður
höldum við nú upp á 1. maí í
miðri kjaradeilu. Þegar við lít-
um til baka yfir söguna og
skoðum hvað áunnist hefur í
kjörum og aðbúnaði og félags-
legum umbótum fyrir baráttu
verkalýðshreyfingarinnar hljót-
um við að fagna.
Úrbæturnar hafa ekki
fengist fram átakalaust. Bar-
áttan hefur oft verið hörð.
Sókn okkar til bættra lífskjara
og félagslegs jafnaðar hefur
mætt harðri andstöðu
sterkum þjóðfélagsöflum.
Þau öfl eru alltaf reiðubúin
að- taka aftur það sem áurinist
hefur. Kjararánslögin 1. mars
skáru burt 5% af kauphækk-
un og er ætlað að gera annað
eins 1. júni.
Þjóðartekjur okkar íslend-
inga hafa aldrei verið jafn háar
og nú. Aldrei hefur verið jafn
mikið til skipta.
Þegar samið var fyrir ári síð-
an var að því stefnt að verka-
Svo sem sagt var frá í síðasta
Alþýðublaði Hafnarfjarðar, á-
kvað meirihluti bæjarráðs ó-
vænt og skyndilega að fresta
fyrirhuguðum framkvæmdum
við viðbyggingu Lækjaskóla í
sumar. Með þeim hætti var
tekin aftur afmælisgjöfin á 50
ára afmæli Lækjarskóla, en þá
var þessum framkvæmdum
Iofað.
Þetta var gert að þeim
fræðsluráðsmönnum og
bæjarfulltrúum Vilhjálmi G.
Skúlasyni og Oliver Steini for-
spurðum. Þeir voru taldir vera
orðnir svo taumvanir á kjör-
tímabilinu, að þeir myndu láta
að stjórn og tölta þægir breiða
götu meirihluta bæjarráðs. En
stundum fer öðruvísi en ætlað
er.
Vilhjálmur G. Skúlason er
að hætta í bæjarstjórn Hafnar-
fjarðar. Sama máli gegni með
Óliver Stein. Þeir sjá því fram
á það að losna úr fangavistinni
hjá meirihluta bæjarráðs og
þeir vilja geta gengið nokkurn
veginn uppréttir þessa siðustu
daga sína í bæjarstjórninni.
Þess vegna risu þeir upp. Þess
vegna sögðu þeir: Hingað og
ekki Iengra.
Þess vegna fluttu þeir i bæj-
arstjórn tillögu um það, að
allra hugsanlegra ráða skyldi
leitað til þess að unnt verði nú
þegar að ráðast í viðbyggingu
Lækjarskóla. Þessi tillaga var
samþykkt samhljóða. Fyrri á-
kvörðun meirihluta bæjarráðs
var hnekkt a.m.k. í orði.
Kannski fáum við líka að sjá
afmælisgjöfina á borði?
Þegar þessi tíðindi spurðust, í
Fræðsluráði urðu menn þar
þeim fegnir. Stefán Júlíusson,
fulltrúi Alþýðuflokksins í
Fræðsluráði, vildi að bæjar-
stjórn beitti sér tafarlaust fyrir
því að útvega lánsfé, til þess að
geta byrjað framkvæmdirnar
sem fyrst og áður en hausta
tæki. Ráðamenn bæjarins
hefðu vafalaust þau áhrif í
ýmsum lánastofnunum og nytu
lýðshreyfingin fengi aukinn
hlut. Stefnt var að því að ná til
baka stærstum hluta þess sem
tapast hafði í kaupmætti frá
árinu 1974.
Verkalýðshreyfingin náði
ekki fram öllu sem hún vildi.
Krafan um 100 þús. kr.
mánaðarlaun miðað við verð-
lagið i nóvember 1976, krafa
ASÍ-þingsins, náðist ekki
fram. 100 þús krónu krafa
ASÍ-þingsins samsvarar 160
þús. kr. í dag.
Jafnvel ráðherrar töldu 100
þúsund króna kröfuna rétt-
mæta.
Þeim finnst í dag ofraun að
fólk með undir 120 þúsundum
þar trausts, að auðvelt ætti að
verða að útvega lánsfé.
En svo skrítilega brá nú við,
að meirihlutamennirnir í
Fræðsluráði, þeir Vilhjálmur
G. Skúlason, Öliver Steinn og
Páll V. Daníelsson vildu enga
samþykkt um þetta gera og
sýna með því alvöru sina í mál-
inu.
Stefán Júlíusson gerði því
eftirfarandi bókun: „Vegna til-
lögu um viðbyggingu við
Lækjaskóla, sem samþykkt var
í bæjarstjórn og fræðsluráði
var kynnt á fundinum, vil ég
mælast til þess að fræðsluráð
beiti sér fyrir því við bæjar-
stjórn að hún leiti eftir láni til
þessara framkvæmda í lána-
stofnunum.“
Lengra varð ekki komist að
sinni. Aðrir Fræðsluráðsmenn
virtust ekki vilja standa að
slíkri viljayfirlýsingu og undir-
strika þannig áhuga sinn á því
að hiklaust, raunhæft og á-
kveðið verði unnið að því að
koma viðbyggingu Lækjar-
skólans áfram.
króna mánaðarkaupi fái að
halda sínu. Jafnvel kaup þess
lægstlaunuðu skal skerðast.
Hvað veldur þessum sinna-
skiptum? Hefur þjóðarbúið
orðið fyrir áföllum?
Góðir fundarmenn. Við vit-
um öll að svo er ekki. Við-
skiptakjör hafa þvert á móti
batnað. Framleiðsla hefur auk-
ist. Ef i gildi hefði verið þjóð-
hagsvisitala og tillit tekið til
breyttra aðstæðna hefði kaup
ekki átt að skerðast. Kaup
hefði þvert á móti átt að
Þeir sem hafa lagt leið sina
um iðnaðarhverfið neðan
Reykjanesbrautar hafa rekið
augun í það, að flestar lóðirnar
þar eru ófrágengnar. Þetta má
ekki lengi svo til ganga í bæjar-
félagi sem vill hafa fegurð og
snyrtimennsku í hávegum.
Innan skamms mun
unglingavinnan taka til starfa.
Oft hefur verið um það talað,
að börnin og unglingarnir í
unglingavinnunni þyrftu að fá
verkefni sem í senn væru við
þeirra hæfi jafnframt því sem
hækka umfram það sem samn-
ingarnir gera ráð fyrir.
Nei, góðir fundarmenn.
Kjararánið á ekki rætur að
rekja til breyttra forsendna.
Vísitöluskerðingin er aðeins
fyrsta skrefið, að kosningum
loknum skal meira að gert.
Fyrsta skrefið er nú þegar tek-
ið, en annað skrefið skal tekið
að kosningum loknum. Meira
skal það vera.
Baráttan nú stendur ekki
bara um mánaðarkaup. Barátt-
an stendur um samningsrétt-
inn. Höfum við rétt til þess að
semja um kaup og kjör eða er
það stjórnvalda á hverjum
tíma að skammta okkur það
sem þeim finnst henta.
Samningsrétturinn fékkst ekki
átakalaust. Það þarf enn að
berjast fyrir því að halda hon-
um.
Andstæðingar okkar segja:
Kaupið er of hátt, verðbólgan
er kaupinu að kenna. Hver get-
ur í alvöru sett fram slíkar full-
yrðingar? Verðbólgan á rætur
að rekja til rangrar efnahags-
stefnu. Við biðjum ekki um
fleiri krónur. Viö biðjum um
framh. á bls. 6
lengi mætti sjá árangurinn af
verkinu.
Er nú ekki tilvalið verkefni
fyrir unglingavinnuna í sumar
að vinna að því að útbúa bíla-
stæði sem þarna eiga að koma,
keyra mold og tyrfa eða sá þar
sem gras á að vaxa, gróðursetja
tré og runna, þar sem því verð-
ur komið við?
Þetta ætti að geta verið allt í
senn holl, skemmtileg og að-
kallandi verkefni, sem verðugt
væri fyrir þetta unga fólk að
vinna að.
Verðugt verkefni fyrir
unglingavinnuna