Jörð - 01.04.1941, Síða 29

Ragnar Ásgeirsson:
Þjóðleg menning
LANDIÐ OKKAR liefir verið bjrggt í meira en ])ús-
und ár.
I meira en þúsund ár iiafa forfeður okkar unnið
liér margþætt störf, eftir því, sem staðhættir, hugsun þeirra
og hjartalag sagði þeim fyrir. Öll þau störf, sem hér hafa
verið unnin, til góðs, meðan aldirnar liðu, má nefna rækt-
unarstörf, alveg sama hvort það var hugur mannsins,
gripir eða jurtir, sem ræktaðar voru.
Reynsla sú, sem fengizt liefir fyrir liin fjölþættu störf
kynslóðanna, á andlegu og verldegu sviði, hún er arfur
okkar fslendinga, sem nú lifum; hún er sá vaður, sem
tengir okkur við forfeður okkar, tengir nútið við liðna
tíð. Verk forfeðranna ber okkur því að virða og lialda
i heiðri — og bóndanum og konu hans ber þó að virða
þau framar öllum öðrum.
Þegar við lítum yfir landabréf af hinni strjálbýlu jörð
ckkar, þá veitum við því undireins eftirtekt, að hið ó-
ræktaða svæði er miklu víðáttumeira en liið ræktaða. Og
ef til vill er það alveg eins, þegar við lítum ^dir önnur
Kvið, sem ekki eru bundin við moldina. Þau svið liafa
l>ó ef lil vill ekki síður þörf fyrir ræktun, en hin ófrjóa
jörð, sem getur orðið góð og gefið svo mikinn arð, ef rétt
er farið að. Og gætu auk þess veitt unað og holla nautn,
eí' vel tekst.
Víðar en hér á landi heyrist talað á þá leið, að bænda-
stéttin sé ein allra mikilsverðasta stétt þjóðfélagsins.
í niörgum löndum liefir hún verið það, og hún hefir í
sumum löndum verið sá festarsteinn, sem þjóðernið hefir
verið tengt við öðru fermur, og sú undirstaða, sem til-
vera margra annarra en þeirra, sem til hennar töldust,
byggðist á. — Ef við göngum inn á þetta sjónarsvið, að
JÖHÐ 97"