Jörð - 01.04.1941, Side 38

meter kostar of fjár, liafa verið byggð í sveitum, þar
sem segja má, að ekki þurfi að reikna lóðarverðið með.
Húsmóðirin verður svo að rölta upp og ofan stigana guðs-
langan daginn, í stað þess að hafa mest allt á einni hæð.
Húsgögnin, sem fóru svo vel í gamla bænum, eiga ein-
livernveginn ekki heima í nýja húsinu, og liinn ytri blær
heimilsins verður þá miður fagur. Þar bíður mikið verk-
efni, að sameina gamalt og nýtt, þegar hús eru byggð i
sveitum, og koma öllu þannig fjrrir, að sá, sem þar kem-
ur, hugsi um leið og liann stígur inn fyrir þröskuldinn:
Hér býr íslenzkur bóndi með húsfreyju sinni — og kunni
vel við sig í þeim híbýlum. En þá er heimilisræktin líka
í góðu lagi, hið ytra, og venjulega er alltaf svipur með
því, sem vtra er og hinu innra, eins og sagt er, að sál
hvers manns lýsi sér venjulega i andliti hans. Bragur
heimilisins er ef til vill mest undir góðri húsmóður kom-
inn, en verður þó aldrei fullkominn nema þar, sem bóndi
og húsfreyja lijálpast að.
JÓÐLEG HEIMILI OG GÓÐ eru vafalaust mestu
Jt-' verðmæti þjóðfélagsins. Sé nóg af menningarheim-
ilum í landinu, þarf ekki að óttast um þjóðerni, hversu
margir sem erlendir „gestir“ kunna að verða. Ræklun
heimilanna, ytra og innra, er því nauðsynlegust allrar
ræktunar. A þjóðlegum heimilum veltur það fyrst og
fremst, hvort þjóðin stenzl þá eldraun, sem hún er nú í
— eða ekki.
Að endingu vil ég minna á gamla helgisögn, úr Bisk-
upasögum:
Einu sinni var fátækur maður að síga í bjarg eftir lífs-
björg handa sér og sínum. Honum varð vel til fanga; en
þegar hann ællaði að láta draga sig upp á brún með
veiðina, kom grá, loðin loppa út úr bjargveggnum og brá
beittri skálm á vaðinn, og skárust þegar sjö þættir hans
i sundur. En á einn þáttinn beit skálm óvættarinnar ekki,
því hann var vígður, og á lionum bjargaðist veiðimaður-
inn lifandi úr hættunni.
36
J ÖRO