Jörð - 01.04.1941, Blaðsíða 62
Svar: 1. Ivarsa er liægt að rækta, með því að sá fræ-
ínu á blauta servíettu eða annan þykkan dúk, sem hafð-
ur er á diski, en vandlega verður að gæta þess, að dúk-
urinn þorni aldrei, því að þá visna plönturnar. Betri
árangur fæst þó með því að fylla lítinn kassa eða skál
með mold; binda svo gisinn striga yfir kassann og sá
fræinu þétt á strigann. Striganum á alltaf að lialda rök-
um. Við sæmilega blýju þroskast karsinn á 2—3 vikum,
og er klipptur af þétt við strigann jafnóðum og hann er
notaður. Slrigann og moldina má nota upp aftur og aftur.
2. „Bragðið“ við ermarnar er innifalið í þvi, að liægri
ermi komi á vinstri handlegg og öfugt. Slitið á erminni
lendir þá ofan á þar sem ekkert reynir á hana, en æski-
legast er að gera þetta áður, en gatið er komið á. Sömu
uðferð má nota við kjóla, ef efnið er eins á réttu og röngu.
ÉG MUNDI, AÐ ÞAÐ VAR EITTHVAÐ MEÐ „KLÁR“.
Ivona í Þingeyjarsýslu bað lcunningja sinn, sem ætlaði að skreppa
til Akureyrar fyrir jólin, að kaupa fyrir sig hljómplötu með sálma-
laginu „Vist ert þú, Jesú, kóngur klár“. Maðurinn hét því, en af
því að konan vissi, að hann var dálítið gleyminn og fljótfærinn,
bauðst hún til að skrifa upp nafnið á laginu. „Sussu nei, heillin,
það er alveg óþarfi; ég er viss með að muna það.“ — Segir ekki
af ferðum hans, fyrr en hann kemur aftur og afhendir konunni
plötuna sigri hrósandi. Hún liugði nú gott til að reyna plötuna,
en brá heldur í brún þegar hún setti grammófóninn í gang og lag-
ið „Ég berst á fáki fráum“ liljómaði í eyrum hennar. Hún spurði
nú manninn, hvers vegna hann hefði keypt þessa plötu, en ekki
þá, sem hún hafði beðið hann að kaupa. „Æ, var það vitlaust?"
sagði maðurinn. „Ég skal segja þér, að þegar ég kom i búðina,
var ég búinn að steingleyma nafninu, en ég mundi, að það var
eitthvað með „klár“ og þess vegna tók ég þessa plötu.“
HVORKI ÞÝTT NÉ ORKT.
Húsmóðirin i samkvæmi: Hví borðarðu ekki tertu, maður? Þú
mátt borða tertu.
■€0
JÖRÐ