Jörð - 01.04.1941, Blaðsíða 64
ætigrösin önnur burt,
úti lifir súpujurt,
grænkál, gott og náið.
Yfir klakans ljösa lín
lyftist jurtin væna;
þangað sækir systir mín
súpukálið græna.
Henni er garðrækt liugðarmál;
hún á þetta góða kál,
vegna verks og bæna.
Indæl jurt mér þvkir það;
þrífst á öllum stöðum.
Golt er að tvggja grænkálsblað,
gripið úr þessum röðum.
Bætiefnin búa hér;
bezta líf og sólskin er
geymt í grænkálsblöðum.
Þetla finnst mér góður og yfirætislaus skáldskapur, og
J)að er meira en það, því það er um leið beinliörð l)ú-
l'ræði af allra beztu tegund. Því allt er ])elta dagsatt,
sem þarna er sagt um grænkálið; höfundurinn talar
af eigin reynslu um yrkisefnið.
GRÆNKÁL ætti að vera i hvers manns garði, og það
væri engin fjarstæða að segja, að okkur íslending-
um bæri að meta það einna mest allra káltegunda — og
ber margt lil þess. í fyrsta lagi vegna þess, að grænkál
getur gefið mikið uppskerumagn, mikinn mat, af tiltölu-
lcga litlu landi, og af þvi, að það mun vera næringar-
auðugasta matjurtin, sem liér getur þirfizt. í þvi eru 20%
af næringarefnum, sem likami okkar mannanna |)arf á
að lialda, (eggjaliíta 4.0, feiti 1.0, kolvetni 11.5, sölt 1.5,
trefjaefni 2.0%, valn 80%). Þetta er rúmlega helmingi
meira efnainnihald en i hlómkáli, hvítkáli og rauðkáli.
I einu kílói af grænkálshlöðum eru um (550 hitaeining-
ai, en i hinum áðurnefndu káltegundum innan við 300.
(•2 JÖRD