Jörð - 01.04.1941, Page 66

Fræið er að lieita má eins og gulrófnafræ og frá 350
—450 korn í hverju grammi. Það getur spirað við 4° hita
og frjósemi þess er oft allt að 100%. Grómagni sínu held-
ur fræið í 4—5 ár, og jafnvel lengur.
Grænkál er ekki mjög áburðarfrekt — en getur þó vel
liagnýtt sér mikinn áburð, og hann má gjarnan vera
nýr. Vilji menn fá grænkál snemma til neyzlu, þá má
dreifsá fræinu síðast i Apríl eða fyrst í Mai á beð, sem
nýtur vel sólar. Þá má nota blöðin 6—8 vilcum eftir sán-
ingu. Vilji menn aftur á móti hafa það til neyzlu seinni
part sumars og veturinn, þá er bezt að sá i sólreit um
miðjan Apríl — eða fyrir 1. Mai, með rúml. þumlungs
millihili. Þar geta plönturnar staðið og dafnað, þar til
að gróðursetningartíma líður, seint í Mai eða fyrst i .Túni.
Þá er rétt að gróðursetja það og hafa 50 cm. milli raða
og svipað, eða heldur skemmra, milli plantna i röðum.
Sé vel um þær liirt, og áburður nægur, þá eru plönt-
urnar orðnar mjög stórar um haustið og' matarmiklar.
Til sumarnotkunar eru neðstu blöð plantnanna skorin
af jafnóðum og þörl’ er fyrir þau, í stað þess að skera
heila plöntu í hvert sinn. Þessi neðstu blöð gulna ann-
ars og visna, ef þau eru látin vera kyr.
Grænkál þolir grimmdar frost og þykir meira að segja
ljúffengara eftir að hafa frosið. En næðinga þolir það
illa og snjóþyngsli ekki. Því þarf að taka liinar stóru
plöntur upp með rót, síðla liausts, og flytja þær saman,
eínhverstaðar þar, sem liægt er að vernda það fyrir fann-
kynngi og stormi. Þangað má og sækja súpukálið græna,
livenær sem þess er þörf, allan veturinn. Og sú fjölskylda,
som á 50—100 slíkar grænkálsplöntur á hausti, er betur
stödd en liin, sem enga á.
Grænkál er ekki einungis hollt mönnum og ómetanleg-
ur vetrarforði, heldur er það einnig hið ágætasta fóður
fyrir alifugla. Verður líðan þeirra öll önnur og belri, 'ef
])eir hafa nóg af þvi. Grænkál má einnig þurrka, tiltölu-
lega auðveldlega, og geyma það þannig allan ársins.hring.
Ragnar Ásgeirsson.
04
jönn