Jörð - 01.04.1941, Side 72

ina. Ekki þarf að efast um, að þeir hafa hrifizt af þvi, er þeir sáu
og heyrðu, enda láta þeir mjög af hrifningu sinni. En einhvern veg-
inn er það svona, að guðfrœðin þeirra verður á milli hrifningar
þeirra og lesandans, og þvi njóta menn þess ekki, eins og annars
mátti verða, að lesa bókina. Því skal t. d. trúað, að lýst sé sannri
hrifningu ferðamannsins, þegar sagt er: „Og svo gleymdist allt fyr-
ir þeirri tilfinningu að vera liér á l)át(i) úti á Genesaretvatni
fyrir sólarupprás-----að vera liér á hát(i) úti á vatni Jesú Krists“
(bls. 280). En lesandinn verður ekki snortinn af hrifningu höfund-
arins, heldur af öðru, sem er henni óviðkomandi. Þelta er aðeins
nefnt sem dæmi, eitt af mörgum um það, sem dregur úr ánægj-
unni af bókinni. Þar gætir um of stéttarbragðs — þessa, sem öll-
um, sem stinga niður penna, ber að varast svo sem þeim er unnt,
en prófessorarnir vilja nota sem krydd í það sælgæti, sem þeir bjóða.
Af þýddu ferðabókunum er Marco Polo búin í skrautlegust klæði.
í þeirri hók er hið prýðilegasta myndasafn og prentunin góð. Þetta
er einhver skrautlegasta bók, sem komið hefir út á islenzku. En
sumt er það um hana, sem sannar máltækið: „Gylling fer á glæ,
en svinsleður endist sí og æ“. Hér er þó ekki sérstaklega átt við
ytri búninginn, sem ekki er allur jafn traustur (en slíkt er auð-
vitað galli á fallegri hók), heldur við efnið. Þetta er ekki þýðing
á hinni frægu ferðasögu Marco Polos, einhverri frægustu ferðasögu,
sem rituð liefir verið, heldur á bók eftir danskan mann, Aage Kra-
rup Nielsen, og er hún a. n. 1. um Marco Polo og ferðir hans og
a n. I. endursögn ferðasögu hans. Þetta er því ekki bók, sem hef-
ir langætt gildi, en hún er fróðleg og að mörgu leyti skemmtileg
— - cinkum vegna myndanna — og fremur alþýðleg. Þýdd er hún
á svipmikið íslenzkt mál.
Ævintýri Lawrence er lielzt við drengjahæfi. Bókin segir frá lönd-
um og atburðum, sem þeir hafa margir áhuga á að vita um nú
á tímum. Frá bókinni er og vel gengið af útgefandans hálfu. Mynd-
ir eru að vísu ekki eins margar og veglegar og í Marco Polo. Og
þýðingin er ekki á góðu íslenzku niáli, og bókin virðist ekki liafa
verið sérstaklega vel gerð efnislega á frummálinu heldur, þó að
vanddæmt sé að vísu um slikt af þýðingu, sem ekki er góð.
Bækurnar um Magellan og Indland standa liinum ferðabókunum
að haki að búningi, en að ritsnilld eru þær þeim mikhi fremri.
Magellan er mjög skemmtileg hók að lesa, æsileg og heillandi frá
höfundarins hendi og túlkuð á íslenzku á mjög þægilegu máli. Stil-
.blæ Zweigs er að visu e. t. v. ekki alls kostar náð, enda er sá still
svo blæríkur, og nákvæmur i tilbrigðum, að það mun á fárra færi
eða engra að ná honum ósködduðum á íslenzkt mál. Og þó eitthvað
vanti á þann stílblæ hér, er samt ástæða til að þakka þessa þýð-
ingu sérstaklega, því að hún er óvenjulega vönduð og viðkynnileg.
70 JÖRÐ