Jörð - 01.04.1941, Qupperneq 127

Sigurður Einarsson:
Svipazt um af sjónarhól
~F--^AÐ ÞÓTTI, sem vonlegt var, miklum tíðindum sæta
" og ekki góðum hér á landi, er þýzkur her réðist
á síðastliðnu vori inn í Danmörku og Noreg; hraut
hlutleysi hvorstveggja landsins, og l^auð þeim þá afar-
kosti í valdi vopnanna, er ekki tjáði annað en undir að
gangast. Varla mun þó mega seg'ja, að hugsandi mönn-
um hér á íslandi kæmu þessi tíðindi á óvart. Árum sam-
an Iiafði íslenzkum hlaðalesendum og tímarita verið gerð
þess allýtarlega grein, livað raunverulega myndi felasl
í stefnu Nazismans um lífsskoðun og ásælni til heims-
yfirráða. Höfundur þessara lína hafði flutt um þessi efni
allmörg útvarpserindi, og ekki dregið neina dul á, að til
ófriðar myndi draga í Evrópu af völdum Þýzkalands.
Hafði ég sannfært mig um það á ferðum minum utan,
sumurin 1938 og 1939. Og hæði ég og margir aðrir, er
um þessi mál liöfðu rætl og rilað, höfðum og gcfið all-
rækilega í skyn, að i komandi styrjöld myndi verða kreppt
að kosli liinna hlutlausu smáríkja, meira en dæmi væru
lil í styrjöldum Iiinar síðari aldir. T. d. lét ég svo um
mæll í útvarpserindi haustið 1939, að menn skyldu vel
gera sér það ljóst, að hlutleysi i gamalli merkingu mvndi
ekki verða til í styrjöld þeirri, er fyrir dyrum stæði.
Hafa þau orð, því miður, ræzt betur, en ég hefði óskað.
Þegar Noregur og Danmörk voru hernumin, gat ekki
Hjá því farið, að mönnum flygi hér almennt í liug, að
barnaskapur væri að vænta þess, að fsland slyppi með
öllu við hernaðaraðgerðir. En þó held ég, að fullyrða
niegi, að með öllum þorra manna lifði ennþá trúin á
fjarlægð landsins og einangrun, sem nokkurn veginn ör-
ugga vörn. Lesa mátti jafnvel í hlöðum um þær mundir
•iafn barnalegar athugasemdir og þær, að varnarlevsi vort
°g einangrun væri vor hezta lilíf. Rikisstjórn og Alþingi
jörð 125