Jörð - 01.04.1941, Síða 142

brezka ósigra, innrás i Bretland, árás á ísland eða þvi
um líkt. Vitum vér nokkur dæmi um, að leikur þessi
hafi „lánast“ — og vakið gremju á eftir. — Snjókast
mun vera niðurlagður siður barna i flestum menningar-
löndum. En í liöfuðstað íslands hefir auðvitað eitt geng-
ið yfir brezka liermenn og íslenzka þegna: fyrir gler-
hörðum snjókúlum (stundum með „innbökuðum“ steini)
hálfstálpaðra stráka, er enginn friðhelgur.
Fleðugangur sumra íslenzkra unglingsmanna við hrezka
hermenn og ráp þeirra í herbúðirnar er málefni, sem
vér þvi miður erum eklci viðbúnir að taka til þeirrar al-
varlegu meðferðar, sem verðugt væri. Svipað er að segja
um hina mjög umtöluðu kvenliylli brezkra hermannavor
á meðal. Oss finnst þeim ekki láandi, þó að þeir neyti
þess, sem boðið er, -—- og komist þá stundum „í sókn“.
Bílstjórarnir kynnu víst frá mörgu að segja — um ung-
lingstelpur — og um áfengi —, ef þess væri laglega leit-
að. Aðstaða þeirra er vorkunnarverð, — en jafnvel fyr-
ir bílstjóra getur það komið, að hann verði að gæta þeirr-
ar kurteisi við sjálfan sig að segja: hingað — og ekki
lengra! Vafalaust er líka margur bílstjóri maður til þess,
en þó eru oss kunnug atvik af því tagi, sem enginn ís-
lendingur hefði átl að láta I)jóða sér. Hitt er ekki neina
að vonum, þó að þeir Iiafi e.t.v. nokkuð almennt séð sig
lilneydda, að láta að kröfum viðskiptamannanna, ís-
lenzkra sem brezkra, um útvegun á áfengi, — elcki sízt
ef flaskan gæti komizt jafnvel alla leið upp í 98 krónur,
seld i bíl! En þó að whisky-flaskan kæmist til jafnaðar
„ekki nema“ í svo sem 50 kr. verð, þannig út látin, þú
væri ekki nema hið eðlilegasta, að alveg ný hvöt tæki
að verka örfandi lil þessa atvinnurekstrar, svo jafnvel
að áhöld yrðu um, hvort mætti sín meira: liagnaðarviss-
an eða — veiðihugurinn. 60 krónur fvrir eina whisky-
flösku! Það er að sínu leyti álika og 20 punda lax með-
al þeirra, er það „sporl“ stunda.
Mann nokkurn dreymdi skrítinn draum nýlega. Draum-
urinn var í tveimur köflum, og þótti honum fyrsl sem
140 jöko