Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 38
II. HÁTÍÐAHÖLD ÍÞROTTAMANNA.
ENDA ÞÓTT ÍÞRÓTTAMENN REYEJAVÍKUR liafi í rúman
aldarfjórðung haldið hátíðlegan 17. Júni, má segja, að nýr
þáttur þeirra hátíðahalda liafi hafizt i fyrra. Þá stóðu í fyrsta
•sinn þrjú slœrstu íþróttafélög borgarinnar: Ármann, Knattspyrnu-
félag Reykjavíkur og íþróttafélag Reykjavikur, ásamt íþróttaráði
Reykjavikur sameiginlega að hátíðahöldunum. Og tókust þau að
ýmsu leyti sérlega vel. Þá flutti formaður íþróttaráðsins, Stefán
Runólfsson, sem bœði þá og nú var framkvæmdastjóri mótsins,
stutta setningarræðu, með þeim eldmóði, er vafalaust hitaði niörg-
um æskumanni um hjartarætu'rnar, og þykir oss vel fara á því
að rifja hana upp í þessu sambandi. Honum fórust svo orð:
Háttvirtir áheyrendur.
17. Júní hefir verið haldinn liátiðlegur um aldarfjórð-
ung. Ekki hefir áður verið meiri samvinna, meiri eining
meðal íþróttamannanna, en einmitt nú. Þótt ýmislegt
trufli nú á dögum íþróttaandann, þá mun aldrei i íþrótta-
glæðunum slokkna.
Orðið íþrótt má líkja við leiftrandi neista, sem æskan
mun hezt tendra í geislahaf. Æskan þarf að drekka úr
íþróttalindinni, sem er nærandi fyrir líkama og sál. ^11
lind er ótæmandi og lcostar ekki neitt.
Aldrei er hægt að setja svo stóran skugga á einstak-
linginn, að iþróttin sjálf geti ekki sveiflað honum hurt. í
augum íþróttamanna er hjart á iþróttavellinum.
I dag fá þeir íþróttamenn, sem stunda frjálsar íþróttir.
tækifæri til að votta í verki þakldæti sitt: Stjórn Iþrótta-
sambands Íslands, fyrir hennar margþætta slarf. Þá bæj"
arráði og vallarstjórn fyrir þær góðu endurbætur, sem
180 JÖRÐ