Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 149
serið, þótt liún leggi ekki, vitandi vits, vonina um sjálf-
stæði sitt, þannig undir fallöxi ágengninnar.
Krafan um, að allt sé gert, sem unnt er, til að við-
halda íslenzkri menningu, efla hans og bæta, er í senn
krafan um sómasamlegt líf á íslandi og landvarnir ís-
lands, her þess og flota. —
Stórþjóðirnar eyða nú lífsorku sinni í að spilla mann-
virkjum, tortíma mannlífum og vinna að menningarlegri
uPplausn hver í annarar landi, og hinum óhreytta, stríð-
andi almúga er talin trú um, að þetta sé unnið í þágu
liinna æðstu hugsjóna. frelsis og sjálfstæðis. —
Vér íslendingar þurfum líka, einmitt nú, að heyja bar-
nttu fyrir voru eigin sjálfstæði — réttinum til að vera
frjálsir menn. Vér munum aldrei berjast fyrir því talc-
niarki með ofheldi, mannvígum og hungursvipum, né
fórna blóði sona vorra í baráttunni fyrir að svipta með-
hræður vora lífinu og vonandi heldur aldrei með rofnum
eiðum og blekkingum. fslendingar hafa, a. m. k. í orði
kveðnu, kosið sér önnur vopn og samboðnari takmark-
lnu, sem keppt er að. Með yfirlýsingu vorri um ævar-
öndi hlutleysi höfum vér sýnt, að oss er ljóst, hverjar
llaer aðferðir eru, sem oss tjóa ekki í landvörnum. Hitt
Verður reynslan að sýna, hvort oss er jafnljóst, að vér
verðum þó að verja land vort — aðeins með öðrum að-
fcrðum, sem hér eiga við: Vér verðum með orðum og
nthöfnum að herjast fyrir þvi, að ísland sé óvéfengjan-
fegt menningarland. Baráttan við allt það, er svarið getnr
nss í ætt við villimennskuna; haráttan fyrir þvi, að láta
ekki finna „beran vápnastað“ á oss, er eina stvrjöldin,
Sem vér getum háð og viljum heyja fyrir frelsi íslands, í
nútíð og framtíð. Örlög fslands kunna í framtíðinni að
Verða ákveðin að verulegu leyti fjrrir annara lilverlcnað
Cn sjálfra vor og tjáir oss eigi um það að sakast, enda verð-
Um vér aldrei krafðir til reikningsskila um það, sem oss er
°sjálfrátt. En vel má verða, að örlög íslands um ókonm-
&r aldir velti á því einu, hvort oss, sem nú lifum, tekst að
Ifekja sæmilega ])að hlutverk vorl, að skapa islenzka nú-
jörö 291