Jörð - 01.10.1941, Blaðsíða 24

Þegar eg kom hingað l'yrst voru hér 4 lögregluþjónar, ef
ég man rétt, en það mundi svara lil þess að þeir væru 15—
16 nú. Og þá bar langt um minna á þessu næturgölti og
sljórnlausu háreysti. Og þá var þó áreiðanlega miklu meir
drukkið af mönnum í verkamannastétt en nú, þ. e. a. s.
þeim, sem fátækastir voru og áttu þvi að jafnaði e. t. v.
— óvistlegustu lieimilin.
En vafalaust er það, sem áreiðanlega er töluvert atriði
í þessu máli, að þá létu borgararnir sér annara um réttindi
sín og gættu þess betur, a. m. k. að sumu leyti, að þau væru
ékki fyrir borð horin, hvort sem um svefnfrið eða húsaga
var að ræða. — Annars er það eitt m. a. furðulegt í svo víð-
áttumiklum hæ sem Reykjavík er orðin, að ekki skuli liing-
að vera komin fyrir löngu mótorhjólríðandi lögregla. Það
er þó margra ára reynsla fyrir því i öðrum löndum, að
hver slíkur maður er á við marga gangandi lögregluþjóna
til eftirlits. Og hér gætu örfáir mótorhjólandi lögreglumenn
sem hægast lialdið í skefjum öllu þessu, sem ég hefi nefnt,
— auðvitað með því, að liver brotlegur maður yrði tekinn
og sektaður til muna.
EN ÞÓTT mikið sé um þetta talað og á töluverðum á-
hyggjum hóli í samhandi við þetta, þá er það þó allt
sem ekkert hjá því atriðinu, sem ég draj) á síðast hér á þess-
um stað og varaði þá við: viðhorf íslenzkra stúlkna til hinna
aðkomnu hermanna.
Ég sagði þá sanna sögu um atvinnuvændiskonu, sem var
að draga með sér á námskeiðið ungar telpur, ófullveðja.
Það var þá ekki einungis hneisa, heldur ískyggilegt böl, að
slikt skyldi geta átt sér stað, eða annað eins og það, sem
kom fyrir um svipað Ieyti, að alkunn lcvensnipt, sem alltof
lengi hefir leikið lausum hala, skuli enn ganga laus og lið-
ug i skip með ungar stúlkur, eins og ekkert hefði i skorizt.
Hér er þó raunverulega um að ræða eina tegund þess, sem
á alþjóðamáli er kallað „hvít þrælasala“, sem er ekkert
yndislegra fyrirbrigði, þótt það gerist hér heldur en í Par-
is og Buenos Aires. Og konan, sem þarna var að verki og
326 jöbð