Jörð - 01.10.1941, Blaðsíða 36

aðarlegu tilliti, sem ekki tjáir um að tala, finna, að við
séum frjálsir menn samkvæmt eigin löggjöf.
En til þess að við stöndum ekki liöllum fæli við að heimta
þann rétt, þurfum við að taka okkur fram um heilbrigðan
metnað í allri framkomu okkar. Við verðum að sýna það,
svo að ekki verði um villzt, að við getum vaxið með erf-
iðum viðfangsefnum.
Blöðin hafa aldrei liaft meira hlutverk af liendi að inna
en nú, og sama er að segja um hvern mann og hverja konu,
sem ekki er hirðulaus um það, hvort vel fer um okkur eða
ílla. —
Þótt efnaleg velmegun okkar sé tiltölulega í hezta lagi,
þá hefir aldrei horið brýnni nauðsyn til þess en nú, að við
hefðum í senn einurð til að krefjast réttar okkar í hverju
máli, og getu til að sýna að við eigum liann skilið. Til þess
þurfa allir að taka höndum saman, bændur og bæjarmenn,
lærðir og leikir, svo að sjáist, að við erum „þjóð, sem veit
silt hlutverk“, en hún er, eins og skáldið segir, „helgast afl
i heim“, en slíkt afl eitt, og ekkert annað, getur bjargað
hinni smæstu þjóð á hinum mestu örlagatímum. —
LANDKYNNING!
Prank Smothers, blaSamaður frá Daily News í Chicago hefir ver-
ið hér á landi og ritað nokkurar greinar i hlað sitt um land og þjóð.
har sem unnnæli, lík þeim, sem hér birtast, sjást nú víða í blöðutn
vestra, þykir rétt að birta gtefsur úr einni greininni.
.... Hermennirnir — bæði brezkir og bandarískir — eiga fjötda
vinstúlkna. í þvi sambandi verður að taka það fram, að fjölskyldu-
agi er ekki sérstaklega strangur í landinu. Þrátt fyrir rólyndi Js"
lendinga og þrátt fyrir trúrækni fólksins, þar sem lúterska kirkjan
slendur fremst, líta þeir landsmanna, sem vita hvert samband er
milli kynjanna á íslandi og í Bretlandi og Ameríku, svo á, að það
se óhjákvæmilegt, að stefnumótin, sem eiga sér stað, muni veita nýju
blóði inn í landið. Verið getur, að það sé aðeins lítið — en það ei
Niðurl. á bls. 353.
JÖBÐ
338