Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 27
landi. Norsldr sjómenn og íslenzkir sjómenn eru duglegir
menn, en samt myndi okkur sennilega ekki þykja rett
með farið, ef útlendingar 'færu að gefa heildarlýsingu á
okkur, eftir viðkvnniugu við íslenzka sjómenn í höfnum
þeirrá, sérstaklega hafi þeir verið valdir af lákari end-
anmn.
Hinsvegar höfum við átt kost á að kynnast fjölda mörgum
Xorðmönnum, sem dvalið hafa hér árum samau og revnzt
liinir nýtustn borgarar í sínu nýja föðurlandi, framtakssam-
ir menn og dugnaðarmenn, seni oft og einatt liafa verið for-
göngumenn að nýjungum, sem við höfum haft gagn af að
læra. Mætti ekki einnig minnast þeirra, þegar dómurinn er
Iagður á norsku þjóðina?
I skoðunum Norðmanna heima fyrir gætir hinsvegar æv-
intýrisins of mikið og veruleikans of lítið. Frændum vorum
austan hafs hættir til að sjá okkur í hjarma fornaldarinnar;
almenningur hugsar um „sagafolket“, þegar Islendinginn
her á góma, því að vitneskjan um ísland nútímans er enn
lítil í Noregi, eins og með öllum erlendum þjóðum.
Loks má gela þess, að viðskiftamálin hafa á síðustu
áratugum orðið til þess að vekja nokkra gagnkvæma óvild
hér og í Noregi. Helzta atvinnugrein fslands er einnig stór
atvinnugrein í Noregi, og í stað j)ess að hafa samvinnu um
framhoð afurðanna í markaðslöndunum, hefir verið tekin
upp liörð samkeppni.
Það er vöntun viðkynningar, sem veldur kalanum, sem
verið hefir í garð Norðmanna hér á landi. Með aukinni við-
kynningu hverfa palladómarnir og samstarf og vinátta
kenuir i stað samkeppni og óvildar.
EN ÞRáTT FYRIR ónóga viðkynningu verður að kalla
hvern þann mann í meira lagi fávísan, sem ekki veit,
að Norðmenn eru í hlutfalli við fólksfjöldann ein stórmerk-
asta þjóð veraldarinnar og hefir átt svo mikinn fjölda
sona, sem varpað hafa frægðarhjarma á nafn ættjarðar
sinnar, að þar hefir engin þjóð orðið fremri i síðustu
hundrað ár.
JÖRD 4(51