Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 72
Gulbrand Lunde, liægri liönd Quislings, var gerður áróð-
ursstjórnarfulltrúi, og liafði liann í skyndi endaskipti á
flestu í útvarpinu, en almenningur var þegar löngu áð-
ur að mestu hættur að hlusta á Oslóútvarpið. Þá lögðu
þeir undir sig allar eignir aðalblaðs Alþýðuflokksins, er
eigendurnir höfðu áður verið liraktir frá, sem fyr er frá
skýrt, og stofnuðu á þessari undirstöðu aðalhlað sitt, er
þeir nefndu allra smekkvíslegast „Fritt Folk“. Ýms hlöð
urðu að skipta um nafn. Blað, sem liaft hafði fyrir undir-
titil „Blað fjrrir frjálsar umræður", varð að fella hann
niður.
Næsta skrefið var að gefa út sæg af tilskipunum, er
miðuðu fyrst og fremst að því að knýja embættismenn-
ina til að starfa samkvæmt Nazista-aðferðum og það ekki
aðeins sem emhættismenn, heldur einnig almennt sem
áhugamenn. Aftur á móti var ekki reynt til að „gefa“
þjóðinni nýja almenna stjórnskipun. Terboven hafði yfir-
lýst því, að Þjóðverjar myndu virða réttarfar og dóm-
stóla norsku þjóðarinnar. En ekki leið á löngu, áður
en tekið var að lmeppa norska þegna í fangelsi, án þess
að mál þeirra væri prófað. Þeim var meira að segja liald-
ið þar, eftir að dómstólar höfðu með áherzlu vísað mál-
um þeirra frá.
Einkennandi fyrir hugsunarhátt og aðferðir Nazista er
tilskipun, er þeir gáfu út um afnám almennrar þagnar-
skyldu lækna, presta og símamanna. Jafnframt varð það
fangelsissök, ef þessir starfsmenn neituðu að gera yfir-
völdunum uppskátt um hvað eina, sem þau girnlust að vita
af því, er þeir kæmust að stöðu sinnar vegna.
Þá réðust Nazistar á sjálfstæði sveitarstjórnarinnar.
Oddvitar voru gerðir einvaldir, hver í sínu umdæmi; eru
þeir útnefndir af sýslumanni i samráði við nazistafor-
ingja héraðsins. Þeir liafa þó ekki komið mörgum af sín-
um mönnum að, vegna fæðar á liæfum mönnum.
H,inir kjörnu oddvitar velrkamannasambandsins voru
reknir úr stöðum sinum og auðsveipari menn settir í stað-
inn. Jafnframt voru verkamenn skyldaðir til ýmislconar
506 jöbð