Jörð - 01.11.1941, Blaðsíða 96

al vor. Og það er sami andblær sögunnar, sem fer um
oss í hvert sinn, sem vér mætum þessum Norðmönnum, er
svo hundruðum skiptir koma í sífelldum straumi yfir frá
Noregi til Vesturvegs — líkt og þegar Norðmenn forðum
fluttu búferlum vestur vfir höf, til að leysa sig undan
yfirráðum Haralds. Þeir bjóða byrginn flugum Þjóðverja
og varðskipum, ósjó og kulda, enda þótt farkosturinn sé
oft hrörlegur og jafnvel ekki nema róðrarbátur. Skammt
er síðan, að hingað kom kona með sex börn og var liið
yngsta tveggja ára. Ekki var hún fyrr komin til landsins,
en hún rakst af algerri tilviljun á mann sinn, sem farið
hafði á undan henni og enga hugmynd hafði um, hvern-
ig konu og börnum liefði reitt af. Draumurinn um endur-
sameiningu vakir í Norðmanninum nótt og dag.
Og þó koma þeir og koma — að lieiman, knúðir af
bálandi alhafnahug. Endurfundur Noregs og frelsisins er
sú hugsun þeirra, er allt annað verður að lúta.
AÐ ER SAGAN, sem sameinað hefir þjóð vora. Og
það er lslendingiir, sem vér eigum ríkistilfinningu
vora upp að inna. Snorri Sturluson er það, sem með kon-
ungasögum sínum liefir haldið þessari meginhugsun við
líði í þjóð vorri. í dýpstu niðurlægingu þjóðarinnar var
það þýðing Peders Claussonar á Heimskringlu, sem hjálp-
aði oss, til að halda tilfinningunni um sambengi við liina
mikilúðugu forlíð og varð uppáhaldsbók bændanna.
17. Maj 1814 endurreistum vér á Eiðsvelli hinn l'orna
konungsstól Hákonar og Ólafs, og er fallbyssurnar drundu
frá Akershus við landgöngu hins unga konungs, Hákonar
hins sjöunda, árið 1905, heyrðum vér í gegn raust Snorra.
EGAR Nazistarnir í oflæti sínu kröfðust þess i fyrra-
sumar, að vér afsegðum konunginn og ríkisstjórn-
ina, sem vér höfðurn kjörið, og gerspilltum stjórnarskrá
vorri, ]iá var það andi konungasögunnar, er vakti það
viðnám heima, sem nú er orðið að óbugandi samtökum.
Styrjöldin hefir endurskapað norsku þjóðina og leitt
530 jörd