Jólatíðindin - 24.12.1922, Blaðsíða 5

J ó L A TÍÐINDIN
Desmerber 1923
DAGSBRUN
Allir, sem vílja fá mikið fyrir litla peninga,
ættu að kaupa Jólavarninéinn
í VERSLUNINNI
DAGSBRÚN
flfsláffup 15
flf5lálfup 20°|o

SKULI K. EIRIKSSON
=—a ÚRSMIflUR OG SKARTGRIPASAL9 =
Geri hér með kunnugt að eg, eins og að undanförnu, hefl
best, stærst og ódýrast úrval af
JÚLAGJÖFU
og til að sýna, að það er ekki tómt skrum, skal hér bent á sumt
sem fólk yfirleitt kannast hest við, til dæmis: ~t:
14 daga Salonúr á 85,00, með Bing-Bam elagi á 90,00 — 14 daga Regulatorar áx50,00
— Karlmanns-úr í nikkelkassa með 15 steinum á 35,00 og í skrúfuðnm nikkelkassa á
45,00 — Silfur-Dömuúr frá. 25,00 — Gull Dömuúr 90,00 — Gull-Dömu-armbandsúr 15
steina á 160,00 o. fl.. — Blýantar á 8,00 — Signet frá 3,50 — Papplrshnífar úr silfri
8,00 — Frakkaskildir frá 3,50 — Pedsfestar 3,00 til 35,00 — Peds frá 2,00 —
Herra-úrfestar ameríkanst doble frá 8,00 o. m. fl. sem ekki verður pláss til að telja upp.
Sömuleiðis er þar til Plettvara kafflstoll o. fl. þess liáttar.
Ýmsir gull- og silfur-munir sem fólk ætti að athuga verð á og gæði til samanburð-
ar við aðra staði, og niðurstaðan mun verða sú sama og fyr, að ódýrast og best er
AÐ VEBSLA VID SKÚLAI
Og þrátt fyrir þetta lága verð gef eg j ó 1 a-a f s 1 á 11 góðum viðskiftamönnum
:............ , _ eftir samkomulagi. -
Gleðileg jól og goit nýjár!
þökk fyrir viðskiftin á þeim liðnu árum.
SKÚLI K. SKÚLASON.

Verslun Andreu Filippusdóttur
hefir nú ýmsar góðar vörur, sem seldar eru með sanngjöniu verði, svo sem: Gardínutau, Tvisttau,
Bommesie, Flonel, Morgunkjólatau, Millifóður, Lífstykki, Skúfasilki, Telpukápur, Axlabönd.
Nærfatnaður, kvenna og karla. Káputau og m. fl.
Athugið verð og gæði, áður en þér festið kaup annarstaðar!
Bóka- og r i tf a n g a ve r s I u n Jónasar Tómassonar ísafirði
hefir marga góða muni hentuga til jólagjafa.
En besta jólagjöfin er C3-Ó3Ð BÓ3EC.
JÚLAVINDLARNllEl:
La Traviata, Fönix, Bonarosa, Gloria Munde, Lueky Charm o. fl. o. fl., fást hjá
LOPTI GUNNARSSYNI.
Jón A. Þórólfsson
í s a f i r ð i
hefir fjölbreytt smíðaáhöld. Skótau á konur og karlmenn og börn. Silfur- og gullbrons.
Skipslugtir, sem altaf lifir á. Alfatnaðir handa fullorðnum, kr. 36.00. Málning, allir litir. . Olía.
Karbítur. Saumur. Skrár. Lamir. Sjóklæði. Stígvél.
Verðið er lágt! --- Varan er góð!
Verslunin „BJÖRNINN“ fsafirði
selur nú fyrir jólin alla skóvöru með miklum afslætti og allar nauðsynjavörur með lægsta verði.
gjjgT Koxnið í „Björnmn“ fýrir jólin. I*ar eru kaupin hagkvæmust.
innrömmun og alt sem að trésmíði lýtur, ódýrast hjá
ÓXjJLn’SS’Z’lTX.
T ’ T
[ Jólakvöld á skipsfjöl. ^
k - Æ
Kaupfarið er á hraðri siglingu. Vélinni veitist
ekki erfitt að knýja þetta átta þúsund smálesta
ferlíki áfram. Reglubundinn gangur hennar heyr-
ist mjög greinilega upp á þilfarið. Alstaðar er ann-
ríki. Hásetarnir eru í óða önn að þvo skipið, hátt og
lágt. Yfirmennirnir ganga um hljóðir og brosandi,
og líta eftir öllu. það er verið að búa alt sem best
undir jólahátíðina. Skipstjórinn, sem er Norðmað-
ur og fyrirmyndar farmaður, vill að jólahátíðin sé
haldin hátíðleg svo sem föng best eru til,þrátt fyrir
það, að skipið er úti á reginhafi og í miðju hita-
beltinu.
Hér er fátt það í ríki náttúrunnar, sem einkenn-
ir þetta hátíðahald á Norðurlöndum. Hér er eng-
inn snjór, ekkert jólatré, enginn glaðvær barna-
fögnuður og engin klukknahringing, en hér er af-
skaplegur hiti, um 120 stig á Fahrenheit. Eftir
fimm mínútna dvöl niðri í mokstrarrúminu, koma
kolamokararnir upp á þilfarið, löðrandi sveittir,
til þess að fár örlítið af hreinu lofti í lungun og
kæla sig í andvaranum, þegar kvölda tekur. Ilá-
setarnir, sem eru að þvo og hreinsa skipið, eru
mjög glaðir í bragði og ánægðir með hlutverk sitt;
það er þó dálítið þægilegra að vera að fást við
blessaðan sjóinn allan daginn, en að kúra niðri við
gufukatlana við kolamokstur.
Áður en lagt var á stað frá Buenos Aires, keypti
skipstjórinn tvö lifandi svín, hvítt og svart, sem
átti að sláti'a fyrir hátíðina. þeir voru að stytta
sér stundirnar, hásetarnir, með allskonar gáska
og gamanræðum, og voru þeir að metast á um
það, hver myndi verða fyrir því happi að fá að
borða kjötið af svarta svíninu. „Við sótararnir“
verðum eflaust fyrir því, sögðu kolamokaramir,
og það virtust menn yfirleitt geta sætt sig við.
Auðvitað vakti þetta almennan hlátur og kátínu.
— En hátíðin nálgast óðum. Alt er orðið hreint og
fágað. Timburmaöurinn er búinn að slátra svínun-
um. Matsveinninn hefir fengið þau til meðferð-
ar, og gefst honum hér gott tækifæri til þess að
sýna kunnáttu sína og list í matargerðinni.---
þegar á daginn líður, fellur alt í dúnalogn. Ann-
ríkið er um garð gengið. Störfunum er alstaðar lok-
ið að fullu, og skipverjar koma saman í smáhópa
á þilfarinu, og stinga saman nefjum. Jólahelgin er
komin. Endurminningarnar um önnur jólakvöld,
sem voru haldin á ýmsum stöðum, á landi og sjó,
vakna hjá mönnum. Hljóðir og alvarlegir talast
menn við um liðnar stundir. það er auðfundið á
öllu, að helgi endurminninganna hefir samstilt
hjörtun, til sameiginlegrar lotningar og helgihalds.
En hver er á ferð? það er sjálfur skipstjórinn.
Djarflega og góðmannlega andlitið hans lýsir inni-
legri gleði og hjartafrið. Hann kveður alla glað-
lega og kurteislega, og óskar öllum gleðilegra
jóla. Lítill, grannvaxinn, fjörugur háseti hefir
orð fyrir hásetum og ávai'par skipstjóra með hlýj-
um þakkarorðum, og árnar honum allra heilla og
góðrar og gleðilegrar jólahátíðar.
Á kistu í hásetaklefanum situr ungur háseti og
leikur á „guitar“, og syngur jólasálma. það er
Iijálpræðishermaðurinn, sem er farinn að „halda
jólin“. Söngurinn drengur smátt og smátt alla inn
í klefann. Menn taka undir og syngja, sjáanlega
hrærðir, fögru jólasöngvana. Svo les Hjálpræðis-
hermaðurinn jólaguðspjallið, og allir hlusta hljóð-
ir og lotningarfullir á boðskapinn um kærleika Guðs
til mannanna. Og enn þá er sungið.--------
Nú kemst hreyfing á allan hópinn, því búið er
að bera jólamatinn á borð, og menn skipast um-
hverfis það. „Tjarneyjar-matsveinninn býr til
ágætan mat“, verður gildum, sænskum háseta að
orði. Honum fellur auðsjáanlega vel við það, sem
fram er reitt: Flesksteik, hrísgrjónagrautur og
sveskjumauk. Meðan setið er undir borðum, skeð
ur óvæntur atburður. Frá konu skipstjórans, sem
er með skipinu, kemur dálítil jólagjöf handa hverj-
um skipverja.--------
þegar menn eru mettir orðnir, er farið að segja
sögur. það hefir svo margt á dagana drifið. Sum-
ir hafa lent í skipreika, og það á sjálfa jólanótt
ina. Aðrir hafa oi’ðið að heyja harða bai'áttu fyrir
lífinu svo sólarhringum skifti, allslausir á bát-
garmi eða fleka, þangað til björgunin kom. Einn
hafði verið á skemtilegri sjómannahátíð í Mel-
bourne í Ástralíu síðastliðin jól o. s. frv.
Samræðurnar eru nú orðnar fjörugar og talsvert
háværar, því hér skorti ekkert, hvorki vínföng né
annað. Ýmsir láta það í ljósi, að á „sjálft jólakvöld'
ið“ v e r ð i Hjálpræðishermaðurinn að vera með og
drekka eins og hinir; „eitt glas“ gæti þó ekki gert
tjón! En hann yfirgefur dapur í bragði hinn há-
væra hóp. það er alls ekki erfitt fyrir hann að af-
neita glaumi og víni. Honum fellur betur einver-
an. — Inni í borðsalnum fer háreystin og gásk-
inn vaxandi hröðum fetum. Nú eru það ekki leng-
ur jólasálmar, sem sungnir eru. Blóðið er stigið
hinum hugdjörfu sjómönnum til höfuðsins. — En
hvar er Hjálpræðishermaðurinn? Hann er inni í há-
setaklefanum bakborðs megin. þar liggur ungur
maður, þjáður af hitaveiki. Við rekkju hans hljóma
líka fögru jólasálmarnir, og jólaguðspjallið hefir
ekki verið lesið hér til ónýtis; stóru, höfgu tárin,
sem streyma niður eftir kinnum hins sjúka manns,
bera þess ljósan vott. Ef til vill á hann guðhrædda
móður heima, sem hann hafði gleymt, þar til hann
heyrði boðskap englanna, um fæðingu Frelsarans,
jólaguðspjallinu? Eða er það þráin eftir bernsku-
heimilinu, sem er vöknuð í hjarta hans? Viðkvæm-
ustu strengirnir í brjósti hans eru auðsæilega
snortnir.-----
það er þegar orðið aldimt af nóttu. Við miðjarð-
arlínuna dettur myrkrið á alt í einu, straks og sól-
in er gengin til viðar. Glaðværðin í samsætisklef-
anum heldur áfram. Hver hláturshviðan rekur
aðra. Sjómennirnir gera sér glaða stund, — á sína
vísu. En úti á þilfarinu, úti í næturkyrðinni, er
ungur sjómaður einn á ferð. Alt er þar svo undur
hljótt. Hafið er kyrt, og spegilsléttur sjórinn glitr-
ar í öllum litum regnbogans fyrir kinnungum skips-
ins. Stjörnurnar tindra á dimmblárri festingu him-
insins.
Náttúran talar sínu þöglamáli.
Miljónir manna færa Frelsara heimsins þakklæti
sitt, þessa jólanótt. Og hér frá þilfari kaupskips-
ins heyrast líka þakkarorð. Ungi sjómaðurinn, sem
er þar einn á ferð, er að syngja gamlan jólasálm.
Ef vel er hlustað, má greina orðin, þrátt fyrir
drykkjulæti og hávaða hásetanna:
„Syngið með gleðirödd Guði dýrð, heims þjóðir
allar.
Guð sig vorn föður, hans sonur vorn bróður sig
kallar.
Fi'iður á jörð fluttur er syndugri hjörð,
lofið Guð, lýðtungur snjallar“.
^ ý ± ±C. 'V r\r y\r\
;i ± r)r Sr Sr r\r r\r r\r r.l£
■"* SÍíLZZtSZtS&.SftlXtZÍ'iííZr
4-
Oott til eftirlore-ytxAi ?3ý
---
Hinn nýlátni forseti Bandarikjanna, Warren G.
Harding, einhver mesti ágætismaður, sem uppi hefir
verið á siðari árum, var um langt skeið ritstjóri blaðs-
ins „The Moming Star“. þegar hann lét af ritstjórnar-
störfum, eftir 40 ára stjórn, sendi hann ritnefnd blaðs-
ins opið hréf, og lét þar i ljós þær óskir sínar, að fylgt
yrði framvegis þeim höfuðlínum og hugsjónum, sem
hann hafði látið stjórnast af, sína löngu ritstjórnartíð.
í sambandi við þetta gaf hann nokkur góð ráð og bend-
ingar, sem hann hvatti hina nýju ritstjóm blaðsins til
að fylgja.
Hér fara á eftir nokkrar þeirra:
Munið ávalt, að hvert mál hefir tvær hliðar. Sýrið
þær báðar.
Verið samkvæmir sannleikanum.
Haldið yður við staðreyndir. það er ekki unt að kom-
ast hjá misgáningi, en keppið eftir nákvæmni. Eg vil
miklu fremur heyra eina sanna sögu, en hundrað, sem
eru hálfur sannleikur.
Verið siðlátir í rithætti og heiðarlegir í bardagan-
um, og eðallundaðir.
Lyftið upp, sláið ekki til jarðar. það býr eitthvað
gott með öllum. Iíallið á það góða, og særið ekki til
finningar annara að þarflausu.
þegar þér skrifið fréttir frá pólitískum fundi, þá
vílcið ekki rá staðreynd. Segið rétt eins og er, en ekkt
eins og þér sjálfir liefðuð kosið að það hefði verið.
Farið eins með alla málsparta. Ef þér skrifið um
stjórnmái, þá gerið það í höfuðgreinum blaðsins.
Gætið þess, að fara virðulegum orðum um trúar-
leg efni.
Sé það á nokkurn hátt mögulegt, þá skrifið aldrei
um þá glæpi eða aðra óliamingju og ógæfu, sem gætu
orðið þess valdandi, að gera saklausum mönnum, kon-
um eða börnum, minkunn og hjartasorg. Látið ekki
þurfa að biðja yður um slíkt; gerið það af frjálsum
og fúsum vilja, — ótilkvaddir.
En umfram alt: Verið hreinlegir í orðum. Leyfið
aldrei óhreinu orði eða vafasamri sögusögn rúm i
blaðinu.
Eg óska, að þetta blað verði skrifað á þann hátt, að
það geti komið á hvert heimili, án þess að spilla sak-
leysi nokkurs barns.---------