Liljan - 01.04.1916, Blaðsíða 6
32
L I L J A N
LILJAN óskar lesendum sinum góðs og
Sumarkoma.
Dýrðlegl kemur siunar með sól og blóm,
Senn Jer alll að vakna með lo/söngs-róm,
Vœngjapgtur heyrist í himingeim,
Hýrnar yflr landi’ af peim fuglasvcim.
Hœrra’ og liœrra stígur ú himinból
Heljan lífsins sterka — hiri milda sól,
Gcislaslraiinuim hcllir á höf og fjölt,
Hlcer svo roðna vellir og bráðnar mjöll.
Gróðurmagnað lífsaflið leysist skjólt,
Lœsir sig nm frœin, cr sváfu rótt,
Vakna pan af blundi’ og sér bylta' i mold,
Blessa guð um leið og pau rísa ár Jold.
Guði’ sjc lof, er snmarið ge/ur blílt,
Gefui' líka í hjörtunnm sumar nýlt;
Taka’ að vaxa ávextir andans brált,
Eilíf par sem náðin fœr vöxt og mátt.
Blessuð sumardýrðin um láð og lúi
Lifsiris færir boðskap oss himnum frá:
„Vakna pú, cr sefur, pví sumar skjóll
Sigrað kuldann liefur og vetrar-nótl“.
Fr. Fr.