Liljan - 01.11.1916, Blaðsíða 2

82
L I L .1 A N
ans valda deilum, munnur hans kallar á högg. Munn-
ur heimskingjans verður honum að tjóni, og varir
hans eru snara fyrir líf lians. Bæði þessi orð standa
í Orðskviðunum, sem allir Væringjar æltu að lesa,
því að hvergi eru til betri heilræði fyrir ungan mann
en einmitt þar. Ef þú vilt verða karlmenni, þá sýndu
það í öðru en því að taka munninn fullan af gífur-
yrðum. lif þú vilt verða sannur, góður og mikill
maður, og hvaða Væringi vill ekki verða það, þá
lestu í hiblíunni þinni meðal annars Orðskviðina, þar
er þér hent á leiðina að því marki. Framh.
V.
SL
Hjálp í viðlögum.
Um bruna.
Þrjú eru stig bruna. Er hið fyrsta þannig, að liúðin
roðnar og þrútnar lítið eitt. Við bruna á öðru stigi
myndast versafyltar blöðrur á brunastaðnum, og
munu llestir kannast við þessi stig bæði. Ef mikil
brögð eru að brunanum, skorpnar liúðin og verður
livít, brúnleit eða svört. Það er hið þriðja stig. Það
er alkunna, að bruni hefir ætíð svíða mikinn í för
ineð sér. Ur honum má draga með köldum bökstrum
eða hlífðarumbúðum með smyrslum í (sinksmyrsl,
bórsmyrsl o. s. frv.). Þelta nægir við bruna á fyrsta
stigi. Blöðrur má ekki rífa, heldur stinga inn undir
þær með hreinni (soðinni) nál og þrýsta út úr þeim.
Eyrst á þó að hreinsa húðina eftir megni, (þvo hana
með hreinum höndum og hreinu líni upp úr bórvatni,
karbólvalni eða öðru þessháttar). Yfir brunastaðinn á