Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.08.1927, Blaðsíða 6

4
MÁNAÐARBLAÐ K. F. U. M.
beztu þakkir sínar öllum þeiru, sem studdu
að þessu, þeim, sem styrktu oss með fjárfram-
lagi og annari velvild, nefndinni, sem ann-
aðist fjársöfnunina, Iþróttasambandi Islands,
Karlakóri K. F. U. M., Eimskipafjel. Björg-
vinar, er gaf oss góða ívilnun í fargjaldinu
til Noregs, K. F. U. M. i Danmörku og síð-
ast, en ekki sizt, hinum ungu íþróttamönnum
sjálfum, sem með áhuga og dugnaði ruddu
sjer braut til sóma fyrir málefni vort og þjóð.
Að þessu sinni verður ekki nefnt fleira, en
með haustinu mun koma ítarlegri skýrsla og
frásögn fararinnar og saga íþróttamótsins í
einstökum atriðum, og nöfn þá ekki spöruð
eins og í þessari grein. Þangað til verða menn
að láta sjer nægja þetta.
Skeiðhlaupið.
Hebr. 12, 1-2.
Það var i mörgu lærdómsríkt að vera við
staddur íþróttirnar á Iþróttavellinum (Stadion)
i Kaupmannahöfn. Þar voru hinar mörgu
þjóðir, sem áttu að keppa saman. Og hring-
inn í kring í hækkandi röðum sátu eða stóðu
áhorfendur hundruðum saman og fylgdu með
athygli því sem fram fór. En sjerstaklega
var athyglin stór, þegar hlaupararnir þustu
fram. Áhorfendur fylgdu hverri hreyflngu
hinna fráu ungu manna, Áfram brunuðu þeir
i fullum æskukrapti sínum, og höfðu hugann
að vísu einbeittan að markinu, en vissu þó
að augu manngrúans hvíldu á þeim, að þeir
voru umkringdir af fjölda votta. Fyrir aug-
um hinna hlaupandi ungu manna býst jeg
við að manngrúinn hafl runnið saman í
nokkurs konar ský, þar sem hver einstakur
hvarf eins og dropi í skýinu; en þeir vissu
að hver hreyfing þeirra var athuguð; og
þessi meðvitund gaf þeim aukinn krapt og
áræði. — Þeir vissu iivílik sælustund það
yrði, er þeir næðu markinu með sæmd. Það
minnti mann á þessi alþekktu orð Hebrea-
brjefsins:„Með því aðþjereruðum-
kringdir af slíkum fjölda votta,
þá afleggið alla byrði og viðloðandi synd og
rennið þolgóðir það skeið sem yður er fyrir
settu. Fjöldi vottanna var þar. Hinir ungu
kapphlaupamenn, stóðu viðbúnir að skunda
af stað, er merkið var gefið. Þeir höfðu kast-
að af sjer öllu því, sem gæti hindrað þá á
leiðinni. Yfirhafnir, viðhafnarklæði, hin dag-
legu föt, öllu var því burt snarað, svo að
ekkert gæti hindrað þá á rósinni. Og svo
flugu þeir fram með allan hugann á mark-
inu, ljettir á sjer, bráðsólgnir í að koma
sem fyrst og verða til þess að slíta snúruna,
sem var þvert yfir skeiðbrautina. Og allt af
var það einn, sem hlutskarpastur vaið, Svona
á það að vera á hinum ennþá stærri skeið-
velli lífsins. Þannig á það að vera fyrir sjer-
hverjum kristnum manni. Þannig eiga þeir
að hlaupa með markið glöggt í huga og
hjarta; og markið er .Jesús Kristur.
Þess vegna segir guðsorðið: Beinið sjónum
yðar á hann sem er höfundur og fullkomnari
trúarinnar. Án þess að hafa markið i
huga gagnar ekki að hlaupa. Án þess að
beina sjónum vorum til Jesú rennum vjer,
lifum vjer til ónýtis. Hann er hið eina mark,
sem fullkomlega er vert að keppa að. En
til þes8 að geta hlaupið ljettilega, með ein-
beitni og von um góðan árangur, þurfum vjer,
alveg eins og íþróttamennirnir, að afleggja
allt, sem hindrar oss í hlaupinu, sjerhverja
byrði og viðloðandi synd. Vjer verðum að
leggja niður allt það, sem dregur úr kröpt,-
um vorum svo að gjörvallur andi vor, sál
og líkami geti helgast algjörlega. Og svo
verðum vjer að hafa hugfast að i kring um
os8 er fjöldi vitna, allir þeir, sem þekkja oss
og kynnast oss; allir þeir, sem hafatækifæri
til að komast að raun um hvort kristindóm-
ur vor er egta og ósvikinn, hvort líf vort
samsvarar játningu vorri, og hvort vjer
hlaupum á skeiðvellinum með allskonar byrð-
ar og bagga, sem vjer viljum ekki við oss
skilja. — En ef vjer höfum hlaupið eptir
lögum hinnar andlegu listar, eptir fyrirmæl-
um guðs orðs, þá kemur sú stund, að vjer