Syrpa - 01.10.1915, Blaðsíða 86

148
SYRPA II. HEFTI 1915
En á sama tíma lieyrðist fréttin
um það að merkið hefði horfið frá
herdeildinni og vissi enginn með
hvaða hætti það hafði skeð.
Merkisberinn var kallaður ^fyrir
rétt og játaði yfirsjón sína. Málið
var borið upp fyrir Nikulási stór-
hertoga.
“Flengið hann þrjátíu vand-
arhögg” sagði Nikulás, en lát-
ið hann halda lieiðursmerkinu.
Segið iionum að höggin séu fyrir
þá hcimsku sem hann hafi sýnt í
að haga ekki svo til að hann gæti
haldið sínu eigin merki þótt hann
tæki iiitt, en skýrið það einnigfyrir
honum að honum sé leyft að halda
heiðursmerkinu fyrir þá kænsku
sem hann sýndi í því að koma í
veg fyrir að bróðir hans bæði næði
voru merki og héldi einnig sínu
eigin.”
Þessi litla frásögn sýnir það
liversu einkennilegur maður það er
sem hefir yfirráð alls Rússahers.
Nikulás Nikulásson stórhertogi
cr hæsti maður vexti allra þeirra
sein af Romanof ættinni eru kom-
nir. Hann er sex fet og sjö þumlung-
ar á sokkaleistunum; beinn eins og
teinn og sérstaklega grannvaxinn.
Alþýðan á Rússlandi og jafnvel
margir af aðalsættinni segja oft
þegar Nikuiás ber fyrir augu: “Sá
hefði svci mér verið myndarlegur
keisari.” Kona stórhertogans er
einnig mjög atkvæðamikii kona og
heyrast menn oft henda því á milli
sín að hún liefði orðið álitleg
keisarafrú. im
Alt þetta berst til eyrna keisar-
ans og er ekki laust við að það veki
lijá honum afbryðissemi; þótt
hann á hinn bóginn verði að viður-
kenna að Nikulás er eini herforing-
inn í Rússlandi, sem hefir háð stríð
með verulegum sigri svo öldum
skiftir.
Stórhertoginn er ná skyldur keis-
aranum; faðir hans var afabróðir
keisarans en móðir hans var þýzk.
Ilann var ungur að aldri þegar
fólkið talaði um það hve myndar-
legur keisari hann liefði orðið.
Vöxturinn, karlmenskan og stað-
festan gáfu honum þá eiginleika
sem talið var, og er að keisarinn
þyrfti að hafa. Alexander III. faðir
núverandi Rússakeisara átti þrjá
sonu, hvern öðrum ómannlegri. Þeir
voru litlir vexti; brjóst þunnir og
dapur-eygðir; þctta þótti keisaran-
um miður og gramdist að sjá hvað
karlmannlegur Nikulás var, enda
var alt mögulegt gert til þess að
setja steina á götu hans. Og þótt
ótrúlegt sé þá þótti Alexander
lceisara það miður þegar hann
komst að raun um að riddaralið
lians hefði náð því að skara fram
úr öllu riddaraliði í Evrópu og að
Nikulás frændi hans væri sá, er það
mætti þakka. Fyrir undirróður
keisarans tóku blöðin í Péturs-
borg að birta ýmsar ósiðferðissögur
um Nikulás, en liann var ekki nógu
ríkur til þess að geta gefið þeim
sögum l>að rothögg er þær þurftu.
Þegar hann var 25 ára gamall gekk
hann að eiga auðuga kaupmanns-
ekkju. Hann hélt til í Moskva og
allir vinir hennar vissu um gifting-
una, en sjálf þekti hún enga liirð-
siði né keisara kreddur. Að yfir-
borðinu var Nikulás trúr henni
þangað til hún dó og þá erfði hann
hana. Fáum dögum cftir dauða
Iiennar kunngjörði Nikulás að liann
ætlaði sér að kvænast Anastasíu