Ný evangelisk smárit - 01.03.1900, Qupperneq 1

Ný evangelisk smárit. II.
iumbuslaginn.
(Sönn frásaga).
fþrælastríðinu svo nefnda var ég herlæknir í liði
Bandamauna, og þeirri stöðu á ég að þakka
dýrðlegasta atburðinn í lífi mínu, að ég öðlaðist trúna
á Jesúm Krist sem frelsara minn og allra manna.
Eftir orustuna hjá Gettysburg fyltist hermannaspít-
alinn af særðum mönuum; þeir skiftu jafnvel hundruð-
um. Af þeim voru alls 28, sem taka þurfti af limi,
af sumum fætur, öðrum handleggi og enn öðrum bæði
hendur og í'ætur. Meðal liinna síðast nefndu var
ungur maður, sem vegna æsku sinnar hafði verið lát-
inn berja bumbu og þetta starf hafði hann liaft á liendi
um tvo máuuði. Þegar aðstoðariækuirinn kom að
honum og ætlaði, eins og venja er tíl, að svæfa hann
áður en aflimunin færi fram, baðst. hann undan, að
það væri gert. Og þegar honum var sagt, að þetta
væri eftir skipun yfirlæknisins, beiddist haun þess að
mega tala við hann. Var þá sent eftir mér.
Kegar ég kom.inn til hans, spurði ég haun, hvers
vegna hann vildi ekki láta svæfa sig. „£>egar ég faun
yður á vígvellinum11, mælti ég, „voruð þér svo illa til
reika, að ég í fyrstu áleit það ekki svara kostnaði,
að skifta sér af yður. En þegar þér alt í einu lukuð
upp stóru'bláu augunum yðar, kom mér til liugar, að
ef til vill ættuð þór móður á lifi, sem á þessu augna-
bliki væri að liugsa um drengiuu sinn. Og það varð
til þess, að ég lét flytja yður hingað í þeirri von, að