Ný evangelisk smárit - 01.07.1900, Blaðsíða 8

8
stað alt hið sanna. Hún var einnig vakandi, og ég
sagði við hana: „Mér liggur nokkuð á hjarta, sem óg
verð að segja þér“ -— og svo játaði ég alt fyrir henni;
játningin streymdi frá hjartanu; — en hún svaraði:
„Góði minn! Eg get sagt þór alveg hið sama um
mig“.
„Þér getið naumast ímyndað yður, hve glaður óg
varð“, bætti hann við.
Hasilíus mikli.
Um Basilíus mikla, biskup í Kæsarea (f 372), er
saga þessi sögð: Það átti að neyða haun til að taka
hinni ariönsku játningu, sem neitar guðdómi frelsar-
ans, en hann vildi eigi. Þegar landsherrann þá í nafni
keisarans liótaði lionum eignamissi, svaraði Basilíus :
„Taktu það, sein ég á; það eru nokkrar gamlar
hækur og slitnir fatagarmar11.
Og þegar honum því næst var hótað lífláti, svar-
aði liann :
„Dauðinn getur aldrei orðið mér annað en ávinn-
ingur, því að þess fyr kemst ég heim til föðursins11.
Þegar landsherrann heyrði þessi orð, mælti hann:
„Með slíkri djörfung hefir enginn ávarpað mig
fyrri.
En Basilíus var .skjótur til svars:
„Þú hefir þá líklega aldrei fyr átt tal við biskup“.
Gefið út á kostnað „Fólagsins til útbreiðslu guðrækilegra
smárita (The Religious Tract Society) í Lundúnum.
Félagsprentsmiðjan — 1900.