Hafnfirðingur - 26.10.1923, Blaðsíða 1

E A P N F I R Ð I
K G U E
Otgefandi Aitýðuf’l-okkurinn í Hafnarfirði,
1925. Fostudaginn 26» októ'ber
5. "blað.
Y F I R L t S I í; G.
Vegna Þess að borin er út um bæir.. sú saga, að nokkrir urr ir •mn
ujer hafi stofnað "kömmúnistaf jelag1’ á sunnudaginn, bá lýsum viö Því
yfir aó orðrómur Þessi er algerlega tilhæfulaus cg engin slík fjelags-
stofnun hef'ir étt sjer stað.
Stjórn verkamann,afjelagsins Hlíf.
AUGX/ÝS INGARHAR.
Ekki er hægt aö lesa blað án Þess aö reka augun í ótal auglýsingar .
frá kaupmönnum með ýmsum blekkingum og skrumi. Auglýsingum Þeirra er
tildrað út í búðarglugga og peðraö á hiíshorn og símastaura cg stundum er
veriö aö senda slíka lappa heim til fólks. Hvaö veldur öllum Þessum uug-
lýsingum? Er Þaö hagur alÞýðu XEk sem kaupmenn bera svo mjög fyrir brjóst-
inu, eða eru Það eigin hagsmunir? Hvaö halda verkamenn um Þaöf Auglýs-
ingar geta oft verið nauðsynlegar og gagnlegar. Er. nú er talaö um sparnað
og Þó er auglýst margt fánýtt glingur og skaðlegt dót, 'sefe neyöir menn
til pautna og oÞarfa eyðslu. Auglýsihgarnar eru stílaðar^með blekk: rgf.r-
fullu oröaskrumi og reynt til Þess á alla lund að fá alÞýðumenn til bess
aö kauoa margt Þaö, sem Þeir hafa ekkert gagn af óg sem sparsöm og fátæk
Þjóö ætti ails ekki að h?fa á boðstólum. Kaupmenn réyna á Þann hátt aö
fleka út úr viðskiftavínum sínum eigur Þeirra. Og Þetta^álíta Þeir heið-
virö viðskifti, Kaupaftsnnastjettin er svo fiölmenn hjer á landi að hún er
orðin að Þjocarböli. Margir Þeir menn scm latir cru og ekki nenna aö vinna
almenna erfiöisvinnu gerast kcupmenn, Þc-tt Þeir hafi enga Þekkingu á
Því starfi. Elestir fara svc út á Þa b> £ :.t að versla með Þaö sem c->arft
er, t.d. tóbak, sælgasti, glisvarning o.s.frv. og auglýsa meö öxlu upp-
hugsanlegu skrumi og fagurmæfum. Þeir vilja njóta iífsins^og eru oft mes.tv
"lúxusbelgirnir, og eru Því Þeir mennirnir sem eru orsök í oÞarfa eyðslu.
í fyrsta lagi meö daglegu líferni sínu, sem synist álitlegt, af Því liðan
Þeirra vir&idt góð, en allir sækjast eftir Því^aö láta sjer liöa vel og
vinna sem minst. 1 öðru lagi erú Þeir orsök í óÞarfa^eyðslu^almennings,
af Því að Þeir hugsa mest um eigin hagsmurvi og hafa á boöstólum Það sem
menn og konur ættu ekki að kaupa og verða oft til Þess að kenna unglingum
nautnir, sera leiða til spillingar og fjáreyöslu. í Þriðja lagi, Þeir draga
menn stundum út í skuidafen og víxlaflækjur með Því að selja Þeim Það
sem ekki er nauðsynlegt. — Er Þetta x samræmi viö sjerfróöu kaupmennina,
óeigingjörnu, framsýnu og kssrleiksríku, sem B. Kr. er að taia um, en sem
óvíöa finnast? Hvar er meiri sjálfselska, ágirnd cg nautnalíf en hja
kaupmönnum? Og Þeir Þykjast sjálfsagöir leiötogar Þjóðarinnar og latast
vinna fyrir fööurlandið og standa a verði fyrir utlendum bölstefnum -
en baka bölíö sjálfir meö gjaldÞrotum og fjárÞröng. B.Kr.er malsvari
Þeirra. Mcnn geta sjeð hve heilbrygð er su mikla fjármalapolitik, sern^
hann er svo frægur fyrir í Þessi margumræddu 23 Þingmannsar, sem r.ir-ýöo-
menn mega nefna með kínnroða, en óhlutvaiidir kaupmenskubraskarax' m.t:. j
með hrærðri Þakklætisaðdáun og lotningu. Heiövirð.ir og oeigingjc.inir
kaupmenn, sem versla af innri hvöt vegna Þjóðarhags og viöskiftaviua hafa
<■ kkert B. Kr, að Þakka. Þeir hafa fundið sm laun i viðskiftum vio I=■ ndr-
menn, og ekki Þurft að nota B. Kr. nje skrumauglýsingar.
Óla^ur Thors vildi sverja fyrir Það á fundihum á miðvikudagskvöldiö
^saSt að Það eina sem vit væri í við fiskisöluna væri einka
princípinu væri a moti henni. Þetta kom berlega í 1jos
hsnn óttast aö sa eiginlegi hagnaður, sem milliliðirnir
á alla fiskiframleiðenáur, smá?. sem stora, en
í princípinu á móti einkasölu, Þó hann
í Þessr. máli sje einkasala.
Pundarmaður.
aö hann íieföi
sala, Þó hann í
í ræöu hans, og
taka nú mundi lenda jafnara
Það gerlr nú. Þessvegna er hann
hinsvegar sjái aö Þeð rjettasta
I-itstjcri Davíó LiIstjansscn.