Nýjar kvöldvökur - 01.01.1958, Blaðsíða 47

N. Kv.
33
— Tkf bókAmorkaðinuin —
Bragi Sigurjónsson:
Hrekkvísi örlaganna,
sögur, 131 bls. Akureyri 1957.
Áður var kunnugt, að höf. er gott ljóð-
skáld, svo sem hann á ætt til, en þetta munu
vera fyrstu sögurnar, sem hann lætur frá
sér fara undir fullu nafni. Þær ern tólf, all-
ar fremur stuttar, og efni þeirra margbreyti-
legt. Sumar þeirra, svo sem Verndari smæl-
ingjanna í Suðurdölum, Bjarni stórhríð,
Endurlausn hefndarinnar og Oveðursboð-
inn á Ófæruhillu eru stórbrotnar að efni,
sem sótt er í fortíð og nútíð, en aðrar eru
með léttara blæ, þar sem mjög gætir kímni
og gamansemi.
Ekki þarf lengi að blaða í bókinni til að
sjá, að Braga lætur allvel sagnaskáldskap-
ur. Hugmyndaauðgin er mikil, formið víð-
ast hvar gott og frásögnin ber yfirleitt vitni
um ágæta ritleikni. Að sjálfsögðu er hægt
að setja út á einstök atriði, og þó furðu-fá.
T. d. fær það ekki staðizt, að börnin í Koti
bafi verið óskírð og því ekki hlotið kirkju-
leg. Sælir eru hreinhjartaðir hefði mátt
sleppa, Endurlausn hefndarinnar er að
ýmsu leyti nokkuð ólíkindaleg og söguþráð-
urinn í Sunnefu fögru er vafinn óþörfum
umhúðum, en annars fer Bragi betur af stað
en flestir aðrir, sem ritað liafa smásögur,
og liann virðist vera nokkurn veginn jafn-
vígur á garnan og alvöru. Bjarni stórhríð
mun vera hezta sagan í hókinni og Sjóhetj-
an og Hrekkvísi örlaganna næstar í röðinni.
Sá, sem þetta ritar, las sögurnar tvisvar
og fannst síðari lesturinn mun hetri en sá
fyrri. Ef Bragi semdi sögu, sem væri eins
löng eða jafnvel lengri en þessar tólf, skyldi
engan imdra, að honum tækist enn betur.
Fjölhæfni hans bendir til þess; ekki skortir
hann efni, og með umhugsun og vandvirkni
mundi hann vafalaust geta hætt um það,
sem þessum fyrstu sögum hans kann að vera
áfátl.
Allur frágangur hókarinnar er liinn
snyrtilegasti. /. R.
Ferðabók
eftir Ebenezer Henderson. Snæbjörn Jóns-
son þýddi. XXVIII + 456 bls. Reykjavík
1957. Útg. Snæbjörn Jónsson & Co. H. F.
Á miðsumri 1814 kom til Reykjavíkur
skozkur prestur, Ehenezer Henderson að
nafni, erindreki Biblíufélagsins brezka.
Hann stóð þá á þrítugu, prýðilega mennt-
aður maður, eigi aðeins í guðfræði, heldur
einnig í náttúruvísindum og tungumálum.
Lét liann sig ekki muna um að nema ís-
lenzku svo vel, að hann varð vel fær í henni
og gat rekið erindi sitt viðstöðulaust, en það
var að sjá um dreifingu biblíunnar hér á
landi. Hafði Biblíufélagið hrezka látið
prenta 5000 eintök hennar í Kaupmanna-
höfn auk 5000 eintaka af Nýja testament-
inu. Voru bækurnar seldar vægu verði, en
gefnar þeim, sem ekki gátu greitt fyrir þær.
— Þetta sama sumar ferðaðist Henderson
norður fjöll til Eyjafjarðar og Skagafjarð-