Templar - 10.05.1912, Blaðsíða 4

28
T E M P L A R.
TELEGRAM! '"S';1*
Vi forœrer 2000 Kr. i Prœmier.
For at gore vore Varer bekendt overalt, bortgiver vi til enhver, som
kober hos os: et Anker-Remontoir Herre- eller Dameuhr eller en anden
værdifuld Genstand, paa Betingelse, at enhver vedlægger en Bestilling paa
en Fortrinlig Diana imit. Guldkæde og samtidig indsender Belobet derfor
1 Kr. 65 0re pr. Postanvisning eller i Frimærker.
—... Forsendelsen sker altid aldeles omgaaende pr. Post. —
Husk, at der med enhver Forsendeise
medfolger gratis et Uhr eller en anden
vœrdifuld Genstand.
Forsendelsen sker franko overalt.
Vort store Pragt-Katalog over alle Arter Varer, vedlægges
enhver Forsendelse.
Skriv straks til
C. Christensens Varehus,
Saxogade 50, Köbenhavu V.
Grundlagt 1895. Grundlagt 18í)5.
Klædeyæver EdLling, Yiborg, Danmark
sender Portofrit 10 Al. sort, graat, mörkblaa, mörkgrön, mörk-
brun finulds Ceviotsldæde til en flot Damekjole, for kun
8 Kr. 85 Öre, eller 5 Al. 2 Al. br. sort, mörkblaa, graanistret
Renulds Stof til en solid. og smuk Herredragt for
kun 13 Kr. 85 Öre. Ingen Resiko! Kan ombyttes eller tilbage-
tages. — Uld köbes 65 Öre Pd., strikkede Klude 25 Öre Pd.
tilfinnanlegra. Jústitsráðsekkjufrúin kom og tók
frænku sína undir móðursysturlega vernd. Og
þegar jarðarförin var afstaðin, fór hún með
henni til )Hugfró«.
»Hugfró!« — Það var sannarlega einkenni-
legt nafn! Þar gerði órósemi okkar fyrst vart
við sig. — Þrátt fyrir það þó móðursysturinni
væri fullkunnugt um samband okkar, mín og
Hermínu, en vissi jafnframt, að hinn látni
hafði gefið samþykki sitt, lét hún þó undir
eins bera á hatri sínu í minn garð. Hvers
vegnar—Ég hafði aidrei gert neitt á hluta
hennar. En hún var samt sem áður aldrei
með sjálfri sér er ég var nærstaddur. Líklega
voru það misgerðir feðranna, sem komu nið-
ur á börnunum. Þegar ungfrú Hermína hafði
dvalið á Friðriksbergi vikutíma, brá ég mér
þangað, en þjónninn sagði mér að enginn væri
heima, og það fór á sömu leið í hvert sinn
er ég kom þangað.
Eitt sinn setti ég í mig móð og fór óboð-
inn fram hjá þjóninum inn í herbergið, sem
mér og föður mínum var fyrir mörgum árum
slðan veitt svo óliðleg móttaka, Jústitsráðs-
frúin kom til mín með reiðisvip og spurði,
hvort ég dirfðist að vaða svona inn í hús
hennar. Ég var nógu óforsjáll að beiðast þess
að mega hafa tal af ungfrú Hermínu, og fékk
þvert nei; — mér var bent á dyrnar og ógnað
með því að mér yrði fleygt út á götuna, ef
ég ónáðaði hana nokkuru sinni með ásælni
minni. — Hryggur í huga gekk ég á brott. Ég
vissí eigi hvað ég skyldi nú til bragðs taka.
Mér hægði þó smámsaman eftir þessa hug-
raun. Ég einsetti mér að skrifa Hermínu og
gerði það, en fékk ekkert svar. Ég ritaði
mörg bréf, en alveg árangurslaust.
»Það er undarlegt«, hugsaði ég. »Hvers
vegna svarar hún mér ekki?« Ég var nokk-
urn tíma að velta þessu fyrir mér. »Maður
verður að rannsaka landslagið«, hugsaði ég og
um kveldið fór ég út til »Hugfró«.
Það var dimt, svo ég var ekki hræddur um
að mér yrði veitt eftirtekt. Ég læddist 1 kring
um húsið. Ljós var 1 setustofunni. Ég leit
inn á roilli gluggakistunnar og skýluunar. —
Og þá barðist hjartað í mér, Þar sat kvalari
minn makindalega í hægindastólnum; Hermína
sat hinu megin við borðið og las fyrir hana.
Hve fögur var hún ekki álitum þar sem hún
sat !þarna! — Æ, ég veit ekki hvað ég hefði
viljað leggja í sölurnar, til þess að mega koma
inn og kasta á hana kveðju, — og mér virtist
einhver harmablær hvíla yfir ásjónu hennar.
Ég vissi ekki hve lengi ég stóð þarna og
hlustaði á rödd hennar, án þess að skilja það,
sem hún las. i.oksins hætti hún. Þær töluðu
saman nokkur oið og svo varð alt hljótt. Svo
sá ég, að þær stóðu upp úr sætum sfnum,
réttu hver annari hendina, töluðust við á ný,
og svo vék hvor til sinnar hliðar, að llkind-
um til svefnherbergja sinna, hugsaði ég. »Hana
nú; nú er þá kominn tími til að athuga hvar
búrið er«, sagði ég við sjálfan mig. Hljóð-
laust skreið ég í áttina þangað sem ég hafði
séð ástina mína hverfa, og — ó, hve heppinn
ég var! — Það kom upp ljós t herberginu á
gaflinum. Hægt mjakaði ég mér undir glugg-
ann, til þess að fá að sjá hana, ef þess væri
nokkur kostur, en gluggatjaldið var dregið
niður. Mig langaði til að kalla til hennar,
en hætti við það; það gat vel verið að það
væri ekki herbergið hennar. Þá var skýlan
dregin upp og glugginn opnaður; hún, von
mín og þrá, horfði út í garðinn.— Hermína!
elsku Hermína!« hvíslaði ég í hálfum hljóðum.
Hún hafði heyrt til mín; hún horfði undr-
andi niður fyrir sig og sagði: »Ert það þú,
Karl?«
»Já, ég þarf svo margt að] tala við þig;
geturðu heyrt til mín ? Eg er svo hræddur
um að ég veki fólkið«.
»B(ddu dálítið; ég ætla að koma til þín«,
svaraði hún og hvarf, til þess að hitta mig
aftur úti í garðinum. (Framh.).
Taf Iþraut.
Nr. 25).
Eftir G. J. Slater á Englandi.
Hvitt byrjar og mátar í 4. leik.
ISamabladid »/KSI4.AIl'«
vill komast inn á öil bnrnnheimili á íslandi.
Pantid hana í nfgreiðsliinni Ilergstnðastræti 8.
Verð árg. 1 kr. 20 anr.
Skrifstofu Stór-Ritara er framvegis opin á
mánudöguiii, miðvikudögiim og föstudögiim
kl. 7—8.
Ráðning' á taflþraut nr. 28 í 6. bl. þ. á.
Hvítt. A Svart.
1. Biskup el—b4 1. Kongur a4Xl>5
2. Bsikup g4—dTfmát.
Hvítt. B Svart.
1. Biskup el—b4 1. Biskup a6Xh5
2. Biskup g4—dlfmát.
Hvítt. C Svart.
1. Biskup ei—b4 1. Kongur a4—b3
3. Biskup g4—dlfmát.
t'essar ráðningar hafa sent: Jón Magnússon,
cand. phil. og Stcfán Óla/sson, Grjótagötu (Borg-
þórshúsi).
Winnipeg, Canada.
Allar upplýsingar viðvíkjandi stúkum
gefur br. A. G. Gilmour, Dist. Sec.,
P. 0. Box 908, Winnipeg.
Jón Árnason
úlvegar stúkum og unglst. ein-
kenni og einkennabönd. Rorgun
firlrfi rvöntiin Utanáskrin: Box: A. Sl,
iylgl pontun. Reykjavlk.
Stjórnarskrá og aukalagaí’rumvarp
fyrir undirstúknr
eru nú nýprentuð nieð öllum nýjustu breyt-
ingum og viðaukum. Fást hjá Stór-Ritara
og kosta 20 aura.
Ritstjóri og ábyrgðarmaöur:
Jón ÁrmiHon, prentari.,
Prentsmiðjan Gutenberg.