Templar - 25.01.1918, Page 1

XXXI.
Stefnuskrá Good-Templara.
I. Algerö afneitun allra áfengisvökva til drykkjar.
ll.Ekkert leyfi l neinni mynd, hversu sem á
stendur, til að selja áfengisvökva til drykkjar.
III. Skýlaust forboð gegn tilbúningi, innflutningi
og sölu áfengisvökva til drykkjar; forboð
samkvaemt vilja þjóðarinnar framkomnum í
réttu lagaformi, að viðlögðum þeim refsing-
um, sem svo óheyrilegur glæpur verðskuldar.
IV. Sköpun heilsusamlegs almenningsálits á máli
þessu, með ötulli útbreiðslu sannleikans á
alla þá vegu, sem mentun og mannást eru
kunnir.
V. Kosinng góðra og ráðvandra manua til að
framfylgja lögunum.
VI. Staðfastar tilraunir til að frelsa einstaklinga
og bygðarfélög frá þessari voðalegu bölvun,
þrátt fyrir allskonar mótspyrnur og örðug-
leika, þar til vér höfum boriö sigur úr být-
nm nm allan heim.
Siðasta stjórnarafrekið.
Aðalforkólfur andbanninga í ræðu og
riti, fyrverandi ritstjóri þeirra, »Ingólfs«
sál., höfuðmálsvari yfirdómaranna og á-
fengisins, einhver fölskvalausasti Bakk-
usardýrkandi þessa lands, Gunnar Egils-
son, skipamiðlari, er orðinn umboðs-
maður landsstjórnarinnar í Vesturheimi.
Grípur stjórnin í bannlandinu ís-
landi til þessa örþrii’a- eða bjargráðs(!!)
til þess að koma í veg fyrir liina ill-
ræmdn áfengissmyglun hingað með
skipum sínum og Eimskipafólagsins ?
Árið 1917.
Óefað má fullyrða það, að árið, sem
leið, hafi verið fremur hagstætl með til-
liti til bannhreyíingarinnar hér á landi.
Fyrstu mánuði ársins bar fremur fátt
til tíðinda. Alþingi var kvatt saman til
aukafundar í desembermáuuði 1916 og
sat að störfum frarn i miðjan janúar
1917. Þar gerðist ekkert markvert í bann-
málinu. Það þótti, af góðum og gildum
ástæðum, frágangssök að fá bornar upp
endurbætur á bannlögunum á því þingi.
Þingsetutíminn var mjög takmarkaður
og stjórnarskifti fóru fram og þriggja-
ráðherrasljórnin sett á laggirnar. Alt
þetta ásamt nauðsynjaráðstöfunum þeim,
sem fyrir lágu út af Norðurálfuófriðn-
um, gerði nálega öllum öðrum málum
gersamlega ókleift að komast í gegnum
þingið svo að sæinilega yrði frá þeim
gengið.
Skömmu síðar hófu bannvinir öfluga
sókn í blöðunum gegn andbanningum
og athæfi þeirra og hannlagabrotunum,
og ýttu með því duglega undir lögregl-
una, að hún gætti belur en áður skyldu
sinnar, enda er enginn efi á því, að þau
skrif hafa haft mikil áhrif og bætt að-
stöðu málsins og bannmanna yfir höfuð.
Framliald á 2. siðu.
Reykjavik, 25. jan. 1918.
I. blað.
Árni Eiríksson,
kaupmaðu r.
Hann andaðist 10. desember f. á. úr
krabbameini.
Árni heit. var bindindismaður alla æfi.
Hann gekk í stúk. Einingin nr. 14 28.
febr. 1886 og var þá 16. ára að aldri.
Hann mun skömmu síðar hafa tekið 2.
og 3. stig. Á stórstúkuþingi mælti hann
fyrst 1893 og var þá kosinn S. V. T.
og gegndi því embætti til 1897. Hann
tók 5. stig 1903. Á reglumálum hafði
hann mikinn áhuga og hafði ýms störf
á hendi bæði í stúkunni Einingin og
í Stórstúkunni. Um mörg ár var hann
formaður húsnefndar G.-Templarhússins
hér í Rvík og lét sér mjög umhugað um
hag þess. Auk þessa hefur hann margt
gert í Reglunnar þarfir, sem hér yrði of
langt upp að telja.
Árni heit. stundaði verzlun og var
fyrst verzlunaiþjónn hjá N. Zimsen, en
síðar hjá Birni Kristjánssyni og hafði
stundum á hendi forstöðu þeirrar verzl-
unar. Árið 1910 selti hann á stofn verzl-
un og rak hana með miklum dugnaði
til dauðadags.
Á. E. var mjög listfengur að eðlisfari;
hann var mjög gefinn fyrir tónlist og
lék vel á »harmonium«. En þó mun leik-
listin hafa verið honum lang hugstæð-
ust, enda var hann um mörg ár einn
af aðalforkólfum LeikfélagsgReykjavíkur
og einn hinna beztu leikara hér á landi.
Er talið, að hann hafi leikið nm 100
mismunandi hlutverk.
Hann var áhugamaður um stjórnmál
og fylgdi stefnu Sjálfstæðismanna.
Árni Eiríkson var fæddur í Reykja-
vík 26. jan. 1870. Foreldrar hans voru
Eiríkur Ásmundsson vegavinnustjóri og
Halldóra Árnadóttir, »ríka« í Brautar-
holti, veglynd og greind sæmdarkona.
Hann var tvíkvæntur. Fyrri kona hans
var Þóra Sigurðardóttir, Þórðarsonar úr
Reykjavík, og hana misti hann eftir 7