Templar - 24.08.1918, Blaðsíða 4

28
T E M P L A R.
an ilt manni og œlti kaffi helzt að bann-
iœrasfa. Með þessu orðalagi er mönn-
um talin trú um að áfengið sé saklaus-
ara en kafíið.' Þetta er vitanlega alveg
rangt. Það þarf enga læknisfræðiþekk-
ingu lil að sannfærast um það. Morg-
unblaðinu er trúandi til alls, en vér trú-
um því ekki, að Stgr. M. vilji ráðleggja
það sem iit er og skaðlegt.
»Frétlir« íluttu 20. þ. m. grein um
»Pingvöll og bannlögin« og segja, að
fjótar sögur gangi um siðferði karla og
kvenna, sem þar koini og mjög beri þar
á drykkjuskap, enda er það sannreynd
að ótal aðrir lestir íljóta í kjölfari á-
fengisdrykkjunnar. Er líklegt að rétt
sé til getið um lifnaðarháltu manna þar,
þótl málað sé með sterkum litum.
Það virðist svo sem mönnum finn-
ist þeir vera komnir út fyrir landslög
og rélt þegar þeir eru komnir burt úr
Reykjavik og vilji njóta frelsisins í full-
um mæli meðan friður sé til þess. í*að
er og orð í tíma talað, sem »Fréttir«
halda fram, að staðurinn sé þjóðinni of
heilagur til þess að hann sé jafnilla
meðhöndlaður og raun er á orðin. —
Pess má geta að ekki eru það órosknir
og óráðnir menn eingöngu, sem synd-
irnar hafa drýgt á Þingvöllum, því ýms-
ir hinna heldri borgara og embættis-
manna hafa legið þar við skál uppi í
Almannagjá rélt eins og engin bannlög
væri hér í landi. — Líklega hafa þeir
viljað sýna þeim samborgurum sínum,
sem banninu fylgja, að þeir skuli ekki
setja bannlög fyrir þá.
Hr. Björgvin Halldórsson á Kárastöð-
um hefur ritað grein í »Vísi« um á-
standið á Pingvöllum og staðfestir hann
í ölluin atriðum skýrslu þá, sem »Frétt-
ir« fluttu. »Tpl.« er kunnugt um að
liann er mjög samvizkusamur í dómum
sínum um menn og málefni.
♦ ¥
Áfengi88myghm. Við húsrannsókn,
sem lögreglan gerði 7. þ. m. hjá Emil
Slrand skipamiðlara, fundust rúmir 60
lítrar af konjakki, og kannaðist hann
við að vera eigandi af nokkru af þessu
smyglaða áfengi. Piltur, sem er í þjón-
ustu þar, kvað eiga eitthvað af þvi.
»Tpl.« eru ekki kunn dómsúrslitin í
málinu.
¥ ¥
Nýr erindreki andbanninga? — Árni
Óla (Morgunblaðið) tók sér far með
»Sterling« kringum land. Menn gátu
sér þess til, sem sáu liann, er hann sté
á skipsfjöl, að hann mundi hafa um-
boð til að reka erindi andbanninga.
Einar H. Kvaran rithöfundur, fór í
sumar norður í land í erindagerðum
fyrir Slórstúku íslands. Hefur liann
farið um Húnavatns-, Skagafjarðar-,
Eyjafjarðar- og Þingeyjarsýslur og er
nýkominn lil Seyðisfjarðar. Svo fer
hann um Múlasýslurnar og kemur vænt-
anlega heim í september. Hann liefur
lialdið fyrirlestra víða á ferðum sínum.
Allsherjarbræðralagiö.
Framh.
Stjórnmálin eru venjulega nátengd
þeirn atriðum, sem vikið er að hér að
framan, sem sé verzlun og iðnaði. í*eg-
ar þessar tvær meiri hátlar starfsgrein- I
ar nútiðarinnar tóku að magnast með
þjóðunum, þá beittu þeir, sem þær reka,
áhrifum sínum á stjórnmálin. Peir urðu
að auka vald sitt og víkka starfssviðið.
Pelta hefur einna greinilegast komið í
ljós i hinni rílcu tilhneigingu Norður-
álfuþjóðanna til þess að útvega sér ný-
lendur og ítök í fjarlægum heimsálfum.
Er það all annað en glæsilegur ferill,
sem Norðurálfumenningin á að baki sér
í þessum útkjálkaríkjum veraldarinnar.
Er það sízt að furða, þótt Norðurálfu-
þjóðirnar verði nú að bergja á þeim
bikar, sem þær hafa byrlað vesalings
svörtu mönnunum í Afríku, Ástralíu og
gulu þjóðilokkunum i Ameríku á und-
anförnum árhundruðum. Peir bjuggu
þar friðsamir í landi sínu og gerðu
engum mein þangað til hvítu mennirnir
komu, beittu þá ránum og ofbeldi og
slrádrápu þá eins og búfé, ef þeir
ekki vildu láta alt umtölulaust af hendi
við þá. Þetta er meðal annars árang-
urinn af hinni svívirðilegu samkepnis-
pólitík menningarþjóðanna.
Bráll vöknuðu menn til meðvitundar
um það, að aðstaða sú, sem þeir höfðu
náð í fjarlægum löndum, var ekki alls-
koslar trygg og bar margt til þess; al-
varlegar ráðslafanir varð að gera til
þess að tryggja sem allra bezt valdið
yfir liinum unnu löndum og koma svo
ár sinni fyrir borð, að þeim yrði ekki
bolað burt af liæltulegum keppinautum.
Hin voldugu ríki Norðurálfunnar, sem
náð höfðu undir sig nýlendunum, urðu
að leggja í mikinn kostnað til þess að
tryggja sér þessar dýrmælu féþúfur sín-
ar og lil þess var ekkert annað nolhæft
en hervaldið.
Með þvi að auka herinn i sífellu og
byggja ný herskip og auka við nýjum
herdeildurn árlega, íinna upp nýjar
morðvélar, sem keppinautarnir höfðu
ekki, átli að halda þeirn í skefjum og
tryggja það, að þeir færu ekki lengra en
góðu hófi gegndi.
Alt þetta kostaði ríkin of fjár. Skatl-
arnir urðu æ þyngri með hverju árinu
sem leið, því að alt af varð að auka við
herútgjöldin. Borgarar ríkjanna, þeir
sem það gátu, lögðu skaltkostnaðinn á
viðskilti sin við aðrar þjóðir. Á þenn-
an hátt kúguðu slórþjóðirnar smáríkin
með verzluninni til þess að greiða álit-
legan hluta af kostnaði þeim, sem þær
urðu að hafa til þess að auka vald silt
og kúgunarviðleitni.
Og nú hefur þessi slefna náð liámarki
sínu í hinni ógurlegustu styrjöld, sem
sögur fara af.
Frá stúkunum.
Skemtiför Beykjavíkurstúknanna. —
Sunnudaginn 20. ágúst fóru Templarar
skemtiför inn að Laugarnesi. Lagt var
af stað frá Good-Templarahúsinu um
kl. IOV2 árdegis. Var fremur fáment
— um 300 manns að börnum meðtöld-
um — sem við mátli búast, því allur
fjöldi Reykvíkinga er nú uppi í sveitum
eða einhversstaðar í síldarverum um-
hverfis land. Samkomutíminn var því
illa valinn að þvi leyti. En hins vegar
fékst nú fyrir bragðið ágætur skemti-
staður, þar sem er Laugarnestún. Eru
þar vellir sléttir og útsjmi mikið og fag-
urt.
Samkoinan hófst með því, að Pétur
Zóphóníasson mælti nokkur orð og bauð
menn velkomna, en því næst slé síra
Bjarni Pórarinsson 1 ræðustól og mælti
fallega fyrir minni íslands. Eftir það
var gengið lil ýmissa úlileikja, en síðar
stiginn dans við lúðraþj't.
Veitingar voru óvenju góðar eftir því
sem venja virðist orðin á samkomum
hér. Var veitt heima í Laugarnesi að
Porgríms bónda, en sumir drukku gos-
drykki og Egils-öl hið ústyrkva úti á
túni.
Um kl. 4f/í tók að rigna og héldu
menn þá heim lil borgarinnar, og hófu
ræður, söng og danz í Good-Templara-
húsinu. En eigi vorum vér þar og
kunnum eigi þaðan gjörr frá tíðindum
að segja. (Að nokkru eflir ,,Fréttum“).
Kaupendur er beðnir að afsalia drátt-
inn sem varð á útkomu þessa blaðs.
er elzla, bezta og útbreiddasta barna-
blað á landinu. Afgreiðsla á Laugav. 19.
Verð árg. kr. 1,75. Stærð á annað liundrað
bls. í stóru broti. Myndir í hverju blaði.
Nýir kaupendur fá veggmyndir og blöð
í kaupbæti og útsölumenn bækur sem
verðlaun fyrir kaupendafjölgun. — Öll
íslenzk börn ættu að kaupa Æskuna.
Fundnrtíml Reykjnvíkurstúknanun.
Sunnndagur:
Æskan nr. 1, unglst., kl. 4 síðd., G.-T.hús.
Svava nr. 23, unglst., kl. i1/* siðd., G.-T.hús.
Unnur nr. 38, unglst., kl. 11 árd., G.-T.hús.
Diana nr. 54, unglst., kl. 10 árd., G.-T.hús (uppi).
Mánudagur:
Framtiðin nr. 173, kl. 8V2 síðd., G.-T.-hús (uppi;.
Priðjudagur.
Verðandi nr. 9, kl. 8V2 síðd., G.-T.hús.
Miðvikudagur:
Einingin nr. 14, kl. 8V2 síðd., G.-T.hús.
Fimludagur:
Ársól nr. 136, kvenst., kl. S1/* síðd., G.-T.hús (uppi
Fösludagur:
Víkingur nr. 104, kl. 8V= síðd., G.-T.hús (uppi).
Skjaldbreið nr. 117, kl. 8V= sfðd., G.-T.hús(uppi)
Laugardagur:
Minerva nr. 172, kl. S\L síðd., G.-T.-hús (uppi).
Unglingaráð Suðurumdæmisins heldur fund fyrsta
laugard. í hverjum mánuði kl. 8'/= síðd. f G.T.húsi.
1 Auðkent hér. Ritstj.
Framh.
Prentsmiðjau Gutenberg.