Templar - 20.09.1918, Blaðsíða 4

52
T E M P L A R.
var. Þetta ber vott um það, að þeir
menn, sem náðu inngöngu í launhelg-
arnar voru komnir lengra áleiðis á sið-
ferðis- og þroskabrautinni en alment
gerist. Án alls efa mun það vera, að í
launhelgunum muni rík áherzla hafa
verið lögð á bróðerniskenninguna, að
hinir innvigðu yrðu að fylgja henni
stranglega. Petta mun hafa átt sér stað
jafnvel í hinum svo nefndu minni laun-
helgum, hvað þá heldur í hinurn meiri.
Mörg leynifélög voru uppi á kross-
ferðatímunum og eftir þá með ýmsum
nöfnum og ýmiskonar fyrirlcomulagi, er
öll voru að meira eða minna leyli skyld
launhelgunum. í sumum þessara félaga
voru dulræn vísindi iðkuð og er það
kunnugt, að dulspekingar hafa haldið
ákveðið fram bræðralagshugsjóninni,
enda bera nöfn þeirra félaga, sem hér
er um að ræða þess ljósan vott, að þau
hafa verið grundvölluð á bræðralaginu.
Fóstbræðralag víkingatímanna má og
benda á í þessu sambandi, þótt venju-
lega hafi ekki nema tveir eða þrir menn
myndað bræðralagið. Sama hugsjónin
liggur til grundvallar hjá þeim.
Þá niá nefna »gildin« svo nefndu.
Félagar þeirra voru í daglegu tali nefnd-
ir »gildisbræður« og ber það vott um,
að bræðralagshugsjónin haíi átt sér
nokkrar rætur í þeim félögum.
Á átjándu og nítjándu öld risu upp
ýms félög sem hafa gert mikið í þá átt
að efla bræðralagsliugsjónina með vest-
rænum þjóðum.
Hinar ýmsu Regiur nútímans, sem
starfa víðsvegar um heim, en þó einna
mest í enskumælandi löndum, eru allar
að meira eða minna leyti bjrgðar á við-
urkenningu bræðralagsins. Hafa þær
ýmiskonar verkefni með höndum, svo
sem tryggingar ýmsar og slyrktarstarf-
semi fyrir félaga sína og fjölskyldur
þeirra. Eru þessi félög venjulega, eink-
um í Ameríku, nefnd einu nafni: Fra-
ternal Societies (bræðrafélögin). Hafa
þau mikið gert í þá ált að innræta fé-
Jögum sínum bræðralagshugsjónina. —
Sama rnáli er að gegna um hinar ýmsu
Reglur, sem hafa bindindi að aðalverk-
efni.
Þá ber og að minnast á það félagið
sem mest og róttækast hefur unnið að
útrýmingu áfengisdrykkjunnar með bind-
indi og banni, en það er Good-Templ-
arareglan (I.O.G.T.). Hún viðurkennir
allsherjarbræðralag mannkynsins og
kemur það berlega fram í grundvallar-
atriðum þeim, sem liún er bygð á, en
þau eru þessi:
1. að viðurkenna guð sem föður,
2. mennina sem brœður,
3. bindindi fyrir einslaklinginn og
bann fyrir ríkisheildina.
Þess má geta hér, að stefnuskrá I.O.
G.T. er bygð á siðasta grundvallaratr-
iðinu og bein afleiðing af þvi.
Stefna hennar og slarf liefur því eðli-
lega verið að vinna að því að fá mann-
kynið til þess að viðúrkenna nauðsyn-
ina á útrýmingu áfengisins, því þegar
það sé gert, verði menn færari um að
greiða bræðralagshugsjóninni braut, þvi
áfengið hafi ómótmælanlega verið og sé
enn versti þröskuldurinn á vegi hinna
andlegu og verklegu framfara. Good-
Templarreglan er stofnuð í þeim til-
gangi að ráða bót á einu hinna verstu
meina, sein þjá mannkynið. Rik með-
aumkunartilfinning með þeim, sem lengst
hafa verið komnir á drykkjubrautinni
og til þess að koma í veg fyrir að ung-
lingarnir falli fyrir áfengisfreistingunni,
hefur hún haíið og rekið starf sitt og
hún hættir eigi fyr en hún hefur borið
sigur úr býtum um allan heim. Hér á
bak við liggur bróðurkærleikskendin i
einni af sínum víðtækuslu myndum.
Framh.
Frír samherjar.
Fátækt, slæin húsakynni og
áfengisnautn.
Á fundi, sein berklaveikislæknar héldu
nýlega í Englandi, lét læknirinn Sir
Williams sér eflirfarandi orð um munn
fara :
Lungnalæringu iná skifta í þrjá flokka.
Við, sem hér erum samankomnir get-
um talist í fyrsta ílolcki. Ef ég hefði
haganlegt verkfæri til þess að geta séð
með inn í maga ykkar og lungu, þá
mundi ég sennilega finna hjá hverjum
90 af hundraði einhvern blett, þar sem
berklagerillinn hefði tekið sér bólfestu.
Berklagerillinn er svo útbreiddur, að
nálega hver einasti maður, sem kominu
er á fullorðins ár hefur smitast. En
hvers vegna deyjum við ekki? Vegna
þess að við höfum þroskað í blóðinu
nægilegt mótstöðuafl. En smitnæmið
er þar, þólt það sé hulið og geti ekki
gert okkur mein. En allaf getur það
borið við að við flyljumst yíir í hina
flokkana.
í öðruni flokknum eru þeir, sem sjúk-
dóinurinn hefur kornist í á það stig, er
sjúkdómseinkennin koma í Ijós, en þeim
getur batnað og þeir ná fullkomnu
vinnuþreki.
En í þriðja ílokknum eru þeir dæmdu.
í þeim inagnast sjúkdómurinn án afláts
viku eflir viku, mánuð eftir mánuð, ár
eftir ár, og á tímanum frá I—5 árum
ber dauðann að garði.
Þegar lifsviðurværi verkmannsins verð-
ur belra, þegar húsin verða vistleg, þeg-
ar þjóðin notar féð fyrir fæðu, sem liún
eyddi áður í áfengi, þá nemur tala þeirra
sem eru í fyrsta flokki miljónum, í slað
hundruða þúsunda nú, sem eru ómót-
tækilegir fyrir berklaveikina. Þá höfum
við króað óvininn í vígi síuu ásamt
hinum þrem samherjum sínuin: Fátækt-
inni, slæmum húsakynnum og áfengis-
nautn.
Kaupið, letsiö og iit-
KreiOiÖ „TemplaríS.
Frá útlöndum.
Fjörutíu og sjö bannvinir eiga nú
þó að undarlegt megi virðast, sæli í
neðri málstofu frakkneska þingsins. Eigi
alls fyrir löngu bar þingmaður einn,
Siegefried frá Alsace fram frumvarp um
algert bann meðan á ófriðnum slæði,
en frumvarpið var felt með 411 atkv.
gegn 47. Meðal þessara 47 eru mjög
þektir menn eins og Millerand, Marcel
Sembat, Violette og Godard, segir »Af-
holdsdagbladet«.
Eftirtektavert er það, segir »Reforma-
torn«, að jafnmörg alkvæði skyldu vera
fylgjandi algerðu áfengisbanni í neðri
inálstofunni. Þetta er því markverðara
er maður gætir þess hve mikið vald á-
fengismennirnir — einkum veitingamenn-
irnir — hafa i Frakklandi. Víðast hvar
verður þingmannsefnið að vera góðvin-
ur veitingamannsins og einlægur stuðn-
ingsmaður hans ef liann á að ná kosn-
ingu.
Áskorun um loknn áfengisveitinga-
húsa hafa ávaxtaverzlarar í Kalitorníu
njdega sent ríkistjórnum þar og fer á-
skorunin fram á að lokun veitingahús-
anna gildi þangað til að stríðinu loknu.
Undravert þykir það mjög að áskorun-
in skuli koma úr þessari átt, því sömu
mennirnir feldu bannið við atkvæða-
greiðslu sem fram fór í ríkinu fyrir
tveim árum.
Tii útbeiðslu bindindis og til að út-
rýma áfengisdrykkjunni hefur þýzka
ríkisþingið veitt 4 miljónir ríkismarka.
Skal upphæð þessari skift inilli hinna
ýmsu ríkja i sambandinu, er verji henni
í ofangreindu augnamiði.
„ÆisK:A.i>rí6
er elzla, bezta og útbreiddasla barna-
blað á landinu. Afgreiðsla á Laugav. 19.
Verð árg. kr. 1,75. Stærð á annað liundrað
bls. i stóru broti. Myndir í hverju blaði.
Nýir kaupendur fá veggmyndir og blöð
i kaupbæti og útsölumenn bækur sem
verðlaun fyrir kaupendafjölgun. — Öll
íslenzk börn ætlu að kaupa Æskuna.
Fundartími Reykjavíkiirstúkiianna.
Sunnudagur:
Æskan nr. i, unglst., kl. 4 síðd., G.-T.hús.
Svava nr. 23, unglst., kl. i1 2 3/, siðd., G.-T.hús.
Unnur nr. 38, unglst., kl. 11 árd., G. T.hús.
Díana nr. 54, unglst., kl. 10 árd., G.-T.hús (uppi).
Mánudagur:
Framtíðin nr. 173, kl. 8V2 síðd., G.-T.-hús (uppi).
Priðjudagur.
Verðandi nr. 9, kl. 8V2 síðd., G.-T.hús.
Miðvikudagur:
Einingin nr. 14, kl. 81/* síðd., G.-T.hús.
Fimludagur:
Ársól nr. 136, kvenst., kl. 8V2 síðd., G.-T.hús (uppi.
Fösludagur:
vikingur nr. 104, kl. 8V2 stðd., G.-T.hús (uppi).
Skjaldbreið nr. 117, kl. 8'/» síðd,, G.-T.hús (uppi)
Laugardagur:
Mínerva nr. 172, kl. SV^ sfðd., G.-T.-hús (uppi).
Unglingaráð Suðurumdæmisins heldur fund fyrsta
laugard. í hverjum mánuði kl. 8'/2 síðd. f G.T.hú si
Prentsmiðjan Gutenberg.