Templar - 02.08.1923, Side 3

TEMPLAR.
35
Hvöt
til templara á Pingvöllum,
8. júlí 1923.
Hér er oss skylt að stíga á stokk
og strengja pess heit:
að vinna djarft og vel og trútt
og vernda okkar reit,
að reka burtu bölvun víns
og bæta landsins hag,
að auka traust og lán hjá líð,
já, lofum því í dag.
En pað er ekki nóg að tala
um trygð við okkar mál.
Við verðum fram að fylgja pví
með festu af lífi’ og sál
uns fullur sigur fenginn er.
Vorn fána hefjum nú,
um landið alt, um allan heim
í ást og von og trú.
Gæsla bannlaganna.
Mjög heíir henni farið fram, bann-
gæslunni hjer í bænum í vetur. Nú fyrst
má segja að eitthvað sje gert til þess að
vínsmyglarar og leynisalar leiki ekki
alveg lausum hala.
Brej'ting þessi er fyrst og fremst að
þakka u. g. b. Guðmundi Sigurjónssyni,
sein starfar af miklu kappi að því að
koma upp brotum á bannlögunum.
Peir eru orðnir margir, sem hafa ver-
ið sektaðir fyrir ólöglega vínsölu síðan
síðasta haust, og nærfelt allir hafa þeir
verið sektaðir fyrir tilverknað hans.
Siðustu viku, 15—22 þ. m. kærði G. S.
eftirfarandi menn fyrir ólöglega vínsölu:
Ásgeir Daníelsson Vesturgötu 22
Axel Dahlsted (Fjallkonan) Laugav. 11
Baldvin .Einarsson aktýgjasm. Laugav.
Einar Andrjesson Grettisgötu 16 b.
Einar Einarsson fyrv. veitingam. í Bárub.
Halldór Jónsson frá Hnausi, Hverfisg.
Hallgrím T. Hallgríms kaupm.
Jón Guðmundss. frá Hjörsey, Selbrekkum
(Laugavegsapótek) Ágúst Ármann
Lúter Salomonsson Lindargötu 43 b.
Ólaf L. Fjeldsteð Hverfisgötu 93
Ólaf Jóhannsson Laugaveg 70 og
Svein Jóhannsson kaupm. Vesturg. 39
og munu þeir, ef að vanda lætur um
kærur G. S. allir verði sekir fundnir.
Málin eru ekki öll enn fullrannsökuð,
en í mörgum þeirra er upplýst sekt hinna
kærðu. Margir af þessum mönnum hafa
áður verið sektaðir fyrir ólöglega vín-
sölu, eins og t. d. Baldvin Einarsson,
Einar Einarsson, Jón Guðmundsson og
báðir Ólafarnir.
Auk þess var tekið mikið af ólöglegu
áfengi í Lagarfoss, að noltkru eign brytans.
Síðan 22. þ. m. hafa nokkrir verið
kærðir, og verður síðar skýrt frá nöfn-
um þeirra og dómum, ásamt dómum í
málum þessum.
Siðastl. þriðjudag var gerð áfengisleit
i tveim norskum selveiðaskipum og
fundust i öðru skipinu 10 ÍI. Whisky,
en í hinu 16 fl. af Genever og 92 fl. j
Whisky.
Við rannsóknina í málum Sveins og
Laugav.apóteks kom þaðíljós, að Sveinn
hefir nú í nokkurn tíma sent 5 potta
brúsa til Ágústar Ármanns, sem er af-
gfeiðslumaður lyfjabúðarinnar um allt
áfengi, ásamt 116 krónum, en fjekkhann
aftur fyltan með spritti. Hefir hann á
þennan hátt, keypt af honum minsta
kosti 90 litra, eftir því sem sannast
hefir, og er talið að hagnaður Sveins
á verslun þessari nemi alls 1200 krón-
um. Söluverð lyfjabúðanna á spritti er
16 kr. litirinn, og er það hæðsta út
söluverð, en Sveinn gaf 23 kr. frekar
fyrir hvern lítir. Söluverð Ágústar á litr-
um þessum er um 720 kr. fram yfir
hæðsta útsöluverð á löglegu áfengi. Ekki
hefir hann tapað á viðskiftunum. Lyf-
salinn, Stefán Thorarensen, segist ekkert
vita af þessu. — Ojæa, ekki er nu eftir-
litið mikið.
Jafnframt þessu hefir það komið í ljós,
að svo virðist, sem tæplega 3000 lítrar
af spritti hafi »lekið niður« i lyfjabúð-
inni á Laugavegi síðan á nýári, eða
lyfsalinn getur ekki gert grein fyrir, að
hann hafi selt þá á löglegan hátt. Ef
þeir hafa »lekið« á samskonar hátt og
lítrarnir sem hann Sveinn fjekk, þá hafa
drykkjurútar bæarins greitt fyrir lek-
ann um 40 þús. kr. fram yfir útsölu-
verð áfengisverslunarinnar til lyfsalanna.
Templar mun gera sjer far um að
fylgjast með málum þessum, og skýra
frá málalokum .jafnskjótt og þau eru
kunn.
ÞingVallaförin 8. júlí ’23.
Eftir Indriða Einarsson.
I. Dugnaðarnefnd.
Stúkurnar í Reykjavík höfðu kosið 5
manna nefnd til að standa fyrir skemti-
för G.-Templara í sumar; voru mjög
heppnar í valinu, og kusu dugnaðar-
nefnd.
Nefndin ákvað að farið skyldi til
Ringvalla, svo hátt höfðu fyrirrennarar
hennar aldrei hugsað, og mörgum kom
til hugar að ekkert yrði úr þeirri för.
En nefndin var ekki af baki dottin.
Hún fór til framkvæmdarnefndar stór-
stúkunnar og sýndi henni frammá: að
eftir fremur veðrasamt stórstúkuþing
yrði hún að vera með í förinni, og all-
ir meðlimir hennar, sem með noklcru
móti gátu farið, hjetu að fara, og efndu
það.
Þá kom annar þröskuldur í veginn
fyrir dugnaðar nefndina. Hún hafði orð-
'ið að gera ráð fyrir að allmargir færu
í »kassabil«, en enginn Templara vildi
láta svo lítið að aka i kassabíl, þótt
ódýrara væri. Nefndin gafst ekki upp
að heldur. Hún útvegaði 16 vanalpga
bíla. í þá gat hún komið 84—86 manns.
100 manns höfðu skrifað sig. Nefndin
sýndi þeim síðustu 14 að tröllin tækju
ávalt þá síðustu, og að þeir yrðu ann-
aðhvort að aka í »kassabíl« eða verða
eftir. þeir komu samt, ásamt mörgum
fleirum er fengu sjer bíla hjá bílstöðunum.
II. Ferðin upp eftir.
Klukkan 9 var haldið af stað og ferð-
in gekk hið besta að öllu leyti, nema
hvað billinn sem tveir af dúgnaðarnefnd-
inni sátu i, br. Flosi og br. Sigurður
Grímsson, bilaði. Billinn var nálægt
miðri lestinni. Nefndarmenn komu hin-
um farþegunum sínum í sinn bílinn
hverjum, og stóðu eftir á þjóðveginum
farartækjalausir, og byrjaðu að ganga á
leið til Ringvalla. Sá nefndarmaðurinn,
sem var kominn upp að Þingvöllum
sendi þá bil á móti þeim og bíllinn
mætti þeim, þegar þeir voru búnir að
ganga 12 kílómetra.
III. Templar/áninn á stöng.
Á Þingvöllum hafði verið slegið upp
stóra tjaldinu fjelagsins. I*ar voru kaffi-
veitingar og gosdrykkja, sem Ottó ann-
aðist að vanda. Templarfáninn hafði
verið sendur upp eftir, og stöng gerð
undir hann. Hvar sem hann var settur
niður um daginn, þar söfnuðust templ-
arar saman undir hann. Kl. 1 var hann
settur upp á Almannagjárbarminn fyrir
ofan fossinn. Fáninn stefndi öllum þang-
að. Br. Þórður Ólafsson bauð alla vel-
komna. Skipaði svo ýmsum, sem við
voru að tala, hvort sem þeir vildu eða
ekki. Einn fyrverandi stór-templar tal-
aði fáein orð um staðinn. Staðurinn
væri heilagur þvi hjer hefði elsta lög-
gjafarþing í heimi — og sem enn væri
uppi — haldið óslitna fundi í því nær
900 ár. Enginn mentaþjóð, auk heldur
þá aðrar, gæti hrósað sjer af því, að
hafa lifað í 1000 ár,‘ í svo óslitnu
menningar ástandi. Ýmsir töluðu fleiri;
br. Pjetur Zóphoníasson, br. Steinþór
Guðmundsson af Akureyri, sem eftir
stórstúkuþingið var á aðalkennarafundi
í Reykjavik, og nú var enn með templ-
urum, til þess að gera samvistirnar
sem lengstar. Þá hjelt br. Einar H. Kvar-
an ræðu — auðvitað eftir skipun nefnd-
arinnar, — og þó hann þættist ekki við-
búinn, þá mun honum hafa talast svo,
að flestir hlýddu á hann með athygli.
Hann sagðist hafa verið á framkvæmd-
arnefndarfundi nýlega, og að þar hefðu
verið tekin fyrir 16 mál; þar hefði kom-
ið fram skýrsla, sem sýndi að bannlaga-
hald í höfuðstaðnum væri mjög fyrir
neðan allar hellur. Ekki hefði hann áð-
ur vitað, hve mikið hann hefði ráðist
í með þvi að gerast stórtemplar. Einu
sinni hefði hann ætlað að fara að búa.
Pau hjónin hefðu farið að skoða jörð-
ina. Pað, sem var einkennilegast við býl-
ið, voru sex hlandforir. Þeim þóttu þær
all hættulegar, því börnin gætu dottið
cffan í þær, og þau gætu jafnvel drukn-
að þar sjálf; þess vegna hefðu þau hætt
við alt saman. Nú væru all miklar forir
í kringum bindindismálið, en ekki stoð-
aði að hætta við baráttuna, heldur yrði