Templar - 22.09.1923, Blaðsíða 1
TEMPLAR.
XXXVI. * Reykjavík, 22. sept. 1923. 13. blað.
Baptistar 01 tindmdisiálið. Larsen-Ledet og frú hans komu hingað með börnum sínum á sunnudaginn 16. þ. m. Ætla skal. Og hann lætur svipu sína skella á mótstöðumönnum með þeim mætti og myndugleika sem fæddum foringja einum er gefið.
Heimsþing Baptista sem haldið var í
Stokkhólmi gerði eftirfarandi samþykt í
bindindismálinu:
Þingið lætur í ljósi fylstu samúð sína
með þeim alvarlegu framkvæmdum, sem
baptistafélögin hafa ráðist í um allan
heim, og sem hafa fyrir mark og mið
að útrýma algjörlegg neyslu allra á-
fengra drykkja með lagaákvæðum.
Lingið gerir þessa samþykt með þess
meiri vissu um að hafa rjett að mæla,
sem áreiðanlegum og vissum sannind-
um Qölgar daglega fyrir óhlutdrægar
rannsóknir vísindamanna, og þeirra
manna, sem hafa kynt sér afleiðingar
áfengisins á félagslíf þjóðanna, og sem
sýna ljóslega, að áfengið sviftir mann-
kynið lifi og heilsu. Lingið, sem trúir
því, að sannleikurinn sé vísasti vegur-
inn til þess að gefa mönnum réttar
skoðanir á áfenginu, skorar þvi á bapt-
istafélögin í sambandi við önnur kristi-
leg félög, að útbreiða sannar upplýsing-
ar um verkanir áfengisins og hættur
þess.
Pingið álítur að nú sé kominn tími
til þess að allir kristnir menn vinni að
útrýmingu áfengisbölsins.
1. Með því að hver maður fyrir sig
haldi sér frá að neyta allra áfengra
drykkja og reyni að fá aðra til þess að
hætta að neyta þeirra.
2. Með því að forðast alt sem að á-
fengisiðninni lýtur.
3. Með því að nota borgararéttindi
sín til þess að útrýma öllu áfengi með
lögum.
Heimssamband baptista lætur í ljósi
gleði síha ytir þeim ákvörðunum, sem
stjórnir og þjóðir hafa gert, annaðhvort
með þvi að leiða í lög algjört bann, eða
strangar takmarkanir á tilbúningi og
sölu áfengra drykkja.
Vér skorum á alla skoðanabræður
vora að yfirvega með óhlutdrægni öll
bannlög, og allar takmarkanir á sölu og
tilbúningi áfengra drykkja og hverjar
afleiðingar þeirra séu, og vér litum svo
á, að allur sá félagsskapur, sem mynd-
aður er til þess að verja áfengið séu
mestmegnis gerður til þess að koma
þeim lögum og ákvörðunum í Htilsvirð-
ingu.
Vér biðjum guð almáttugan að blessa
starf vort i öllum löndum, svo þær ó-
nauðsynlegu og hryggilegu þjáningar,
sem drykkjubölið kemur til leiðar, bráð-
um megi algerlega og um alla daga,
verða gert útlægt úr heiminum.
þau að dvelja hér til mánaðamótanna.
L. L. er að hvíla sig, lyfta sér upp í
sumarfríinu eins og Reykvíkingar segja,
og notar þá tækifærið til að sjá ísland,
það landið, sem hann hefir hin síðari
ár barist fyrir.
Enginn einstakur maður ytra hefir
hin siðari ár barist ótrauðar fyrir máli
voru gegn Spánverjum en hann. Eng-
inn hefir staðið honum framar í því að
reyna að koma í veg fyrir að stórþjóð-
irnar kúgi smáþjóðirnar og fyrirskipi
þeim hvað þær eigi að gera. Hver sann-
Larsen-Ledet.
ur íslendingur, hver íslendingur sem
vill að ísland sé fyrir íslendinga og að
við fáum sjálfir í friði að ráða sérmál-
um vorum er i þakklætisskuld við br.
L. L., og þá skuld getum við ekki greitt
betur á annan hátt en þann, að taka
vel á móti honum, sýna það í verkinu,
að við þökkum honum fyrir hve vel og
vasklega hann hefir tekið svari voru.
L. L. er mjög kunnur maður um hinn
mentaða heim. Hann hefir verið ritstjóri
að Afholdsdagblaðinu frá stofnun þess,
og hefir nú verið blaðamaður um 27
ár. f*ó blað hans ræði einvörðungu um
bann og bindindi, — auk frétta um hitt
og þetta — þá má segja að það hafi
daglega eitthvað nýtt að færa, og er
það þó ekkert áhlaupaverk að rita svo
blað, sem kemur út á hverjum degi, og
er stærra en Morgunblaðið. Og allir
taka blaðið með ánægju sér i hönd, og
lesa það með áhuga og samúð. Það
mun heldur ekki ofmælt, að segja að
blað hans sé stærsta og veigamesta
bannblað heimsins. Þetta er allt br. L.
L. að þakka. Hann er alltaf síungur í
anda, með óbilandi trú á framtiðinni,
fullur af glaðværð og fjöri og reiðubú-
inn til orrustu hverja stund sem vera
Starf br. L. L. á komandi árum verð-
ur hiklaust að vinna að framgangi bann-
laga, ekki eingöngu í Danmörku, held-
ur og í öðrum löndum, og komist bann-
lög á í Danmörku, þá er mjög líklegt
að svo fari, sem eitt stórblað Dana sagði
fyrir nokkru, að hans nafn standi und-
ir þeim.
Áhugi br. L. L. mun snemma hafa
beinst að þessu máli, og hann berst
fyrir því með þrautsegju og festu og
lætur hindranir og tálmanir ekki á sér
festa. Eg tel því víst að hann fái sjálf-
ur að vera með í höfuðsigrinum —
bannlög í landi hans. Þess óskar Templ-
ar honum af alhug, um leið og hann
bfður þau hjón velkomin hingað og
vonar að þeim falli land og þjóð vel í
geð.
Pétur Zóphóníasson.
Frá Bandaríkjum.
Bandaríkin hafa átt við marga og
mikla örðugleika að stríða á framkvæmd
bannlaganna. Eins og vænta má hafa
safnast þar saman við landamærin hóp-
ar af lögbrjótum og illþýði, !sem lifir á
því að brjóta lögin, og laðast af hinni
gífurlegu hagnaðarvon sem ólögleg á-
fengissala býður.
Einna mest gætir þessa við sjóinn,
vestanmegin. Strandlengja landsins viö
Atlantshafið er afarlöng og að sjálfsögðu
er erfitt og kostnaðarsamt að gæta lag-
anna þar svo í lagi sé. Enda á lögregla
landsins í’sífeldum ófriði við lögbrjóta
bæði á sjó og landi.
Eins og kunnugt er, nær landhelgi
3 sjómilur út frá landsteinum. Utan
þessarar landhelgislínu liggja skip, stór
og smá, hlaðin áfengi, i þeim til-
gangi einum að selja það til smyglunar
í land. Tollverðir hafa ekki heimild til
að ónáða þau skip, sem hafast við ut-
an linunnar. Eru það einkum ensk skip
sem stunda áfengissölu þessa, og hafa
þau mörg byrgðar geymdar á enskum
nýlendum sem ekki liggja þarna allangt
frá.
Smærri skip amerísk, mótorbátar og
hraðskreið smáskip flytja svo vínföngin
til lands að næturþeli, og er alvinnu-
grein þessi afaráhættusöm vegna toll-
gæzlu Bandaríkjanna. Lendir þá oft i
viðureign milli smyglara löggæzlumanna