Þjóðmál - 24.06.1974, Blaðsíða 5

-: Hverfur úr öli-
1 fyrir SFV vegna
iupsliðsins i sam-
'inu og stuðning
taupránsaðgerðir.
l>vi, að það slys
flokkur jafnaðar-
'lþýðuflokkurinn,
KARVEL: Hleypur undan
merkjum á elleftu stundu.
Hafnar allri samvinnu við Ai-
þýðuflokkinn og býður sig
fram sem móðurskip fyrir
Magnús Torfa og tætingslið
hans. ómerkir i einu vetfangi
öll sln fyrri orð og gerðir.
MAGNÚS TORFI: Neitar að
falla frá stuðningi við rlkis-
stjórn, sem þingflokkur hans
flytur vantraust á. Styður
ógildingu kjarasamninga með
valdboði. Treystir sér ekki til
að ná kjöri I Reykjavik en von-
ast eftir að komast inn sem
uppbótamaður Karvels.
ÓLAFUR RAGNAR: Rótsiit-
inn og uppflosnaður frama-
gosi, sem hleypur um landið á
pólitiskum sauðskinnsskóm og
hugsar aðeins um eigin upp-
hefð. Vonast til þess að kom-
ast á þing sem uppbótamaður
út á atkvæði Vestfirðinga.
ÞAÐ BER
DAUÐANN
í SÉR
AÐ SAM-
EINAST
ALÞÝÐU-
FLOKKNUM
TA LEIÐIR AÐ SKILJA
bannig, aO verkalýöshreyfingin á
Ulandi veröi ekki svipt þeim
Uuðningi lýðræöissinnaös flokks,
lem Alþýöuflokkurinn einn getur
Veitt henni. Sú barátta veröur háö
Hpp á llf og dauða, sagöi Björn
fónsson I viötali við Alþýöublaöið
>ama dag.
— Nú þarf aö efla Alþýðuflokk-
'nn meö þessum oröum lagði bar-
áttukempan Hannibal
Valdimarsson niður vopnin. En
þeir menn, sem eiga allan sinn
stjórnmálaframa þessum
tveimur verkalýðsleiötogum aö
þakka, brugöust höfuöstefnumáli
Samtakanna á elleftu stundu og
snerust til harðarar andstööu viö
hagsmuni verkalýösins — þeir
svöruðu meö þvi aö fá pólitiskan
guðson Hannibals, Karvel
Pálmason, til þess aö gerast
fremsti dráttarklár sundrungar-
eykisins. Honum var fengiö þaö
hlutverk aö vera ..móöurskip”
fyrir Iektoraflokk Magnúsar
Torfa og reyna aö sjá svo um, aö
tætingsliðið syðra og eystra kæmi
mönnum á þing fyrir atbeina
Vestfiröinga. Og Karvel Pálma-
son kvaddi verkalýösforingjana,
sem hann fram aö þessu haföi átt
samleiö með, og sagöi já!
Hér á eftir birtast bréf þau, sem
Björn Jónsson, forseti Alþýöu-
sambands tslands og Hannibal
Valdimarsson, fyrrum forseti
ASt, sendu frá sér dagana eftir að
ljóst var oröiö, aö þeirra eigin
flokkur, Samtök frjálslyndra og
vinstri manna, höföu lent i klóm
fólks, er haföi yfirlýst aöalstefnu-
mál flokksins aö engu. Þessi bréf
þurfa aö koma fyrir augu hvers
einasta Vestfiröings, þvi þaö er
einmitt á Vestfjöröum sem úr þvi
verður skoriö, hvort hin rótlausu
sundrungaröfl og pólitisku
hlaupastrákar eiga að hljóta þau
verðlaun fyrir óheilindin, sem
þeir sækjast eftir.
°rðið höfuðverkefni sigur-
vegaranna frá 1971, sem
»Samtökin” urðu vegna skeleggs
’bálflutnings i sameiningar-
hiálinu og vegna sterkra tengsla
við verkalýðssamtökin — að
r®gja sundur þá sem ber skylda
ttl að standa saman I vörn fyrir
alþýðumálstaðinn og nútiðar- og
framtiðar- markmiðið er orðið
t>að að styðja og, ef getan leyfir,
^ð framlengja lif kaupráns-
stjórnar ólafs Jóhannessonar, þá
ttlýt ég að biðja að hafa mig
Sfsakaðan að ég er ekki lengur
Itieð I leiknum á vegum SFV, en
ttlýt aö velja mér stöðu sem
Samrýmist sannfæringu,
Samvisku og skyldum minum við
Verkalýðsstéttina.
Viröingarfyllst
Björn Jónsson
í ALÞYÐU-
FLOKKINN
SVO VERKA-
LÝÐS-
HREYFINGIN
EIGNIST
sterkan
BAKHJARL
tennan sama dag sendi Björn
Jönsson frá sér svohljóðandi
iféttatilkynningu, þar sem hann
hi.a. lýsir þeirri ákvörðun sinni
að ganga i Alþýðuflokkinn.
,,Reykjavik 27. mai ’74.
Ég hefi I dag sent formanni
Samtaka frjálslyndra og vinstri
htanna bréf þar sem ég tilkynni
örsögn mina úr „Samtökunum”
óg að ég segi jafnframt af mér
Öllum trúnaðarstörfum, sem ég
ttefi gegnt fyrir þau. Jafnframt
ttefi ég sótt um inngöngu i Al-
ttýðuflokkinn, sem ég mun styðja
heilum hug i komandi kosning-
Uth til Alþingis og framvegis, eft-
ir þvi sem i valdi minu stendur.
Astæðurnar fyrir úrsögn minni
úr SFV ættu að vera öllum aug-
ljósar eins og mál hafa þar þró-
ast. Ber bar hæst að „Samtökin”
voru i upphafi stofnuð öllu öðru
fremur til þess að vinna að sam-
einingu allra jafnaðarmanna i
einum flokki og unnu stórsigur
1971 i krafti sterkra heitstreng-
inga þar um. Þessu upphaflega
höfuðmarkmiði hefur fámennur
hópur manna, sem sölsað hafa
undir sig flestar lykilstöður i
„Samtökunum” nú algerlega
kastað fyrir róða, en I þess stað
ýtt með öllum ráðum og flestum
miður heiðarlegum undir mynd-
un óábyrgra upphlaupshópa og
hafið eltingaleik við hverskonar
hlaupastráka og pólitiska
óknyttamenn, jafnvel Bjarna
Guðnason. Samtimis er slegið á
útrétta samstarfshönd Alþýðu-
flokksins og svikin við upphaflegt
höfuðmálefni þannig fullkomnuð.
Hér er þó aðeins hálfsögð saga
niðurlægingarinnar. Meirihluti
æðstu stjórnar „Samtakanna”
hefur látið óátalið og þar með
óbeint lagt blessun sina yfir, að
varaformaður flokksins, Magnús
Torfi ólafsson, sæti áfram i rikis-
stjórn, sem réttir aðilar höfðu
svipt hann umboði til, en þessi
umboðslausa þráseta Magnúsar
hefur verið grundvöllur þess að
rikisstjórn ólafs Jóhannessonar
hefur verið unnt að taka upp og
íramfylgja ómengaðri verkalýðs-
fjandsamlegri stefnu fyrst með
framlagningu „frv. til laga um
viðnám gegn verðbólgu” og siðar
með útgáfu bráðabirgðalaga um
stórfellda kjaraskerðingu og af-
nám grundvallaratriða frjálsra
kjarasamninga aðila vinnumark-
aðarins. Þá hefur sama persóna
gert forsætisráðherra mögulegt
og stutt að þvi að þing var rofið
með siðlausum hætti i þeim til-
gangi fyrst og fremst að knésetja
sameiningaröfl SFV og Alþýðu-
flokksins og torvelda þeim sam-
stöðu i kosningum til Alþingis.
Þótt margt fleira mætti hér til
greina er augljósara en tali taki
að klíkan, sem kennd er Magnúsi
T. Ólafssyni ber höfuðábyrgðina
á margföldum afbrotum rikis-
stjórnarinnar gegn verkalýðs-
samtökunum og heiðarlegum
þingræðislegum stjórnarháttum,
en hún ber ekki siður þyngstu
ábyrgðina á þvi öngþveitis- og
upplausnarástandi sem nú rikir á
vinstri væng stjórnmálanna og
sem, ef ekki er að gert.hlýtur að
valda lýðræðissinnuðum jafnað-
armönnum, verkalýðsstéttinni og
þjóðinni i heild skaða og skömm.
Þannig er auðsætt að ófarir J-
listaframboðanna um allt land i
sveitarstjórnarkosningunum i
gær eiga að mjög miklu eða
mestu leyti rót að rekja til þeirrar
sterku andúðar, sem allt atferli
þessara klofningsmanna hefur
vakið og sem eðlilega hefur yfir-
færst á „Samtökin” i heild sinni,
þar sem réttar stofnanir þeirra
hafa ekki haft þrek til að gripa i
taumana.
Við þær aðstæður, sem nú hafa
skapast fæ ég ekki séð að jafnað-
armenn og verkalýðssinnar eigi
neinn annan kost sæmilegan en
þann að hefja nú þegar öflugt við-
nám gegn upplausnaröflunum
meö þvi að snúa bökum saman til
þess að efla og styrkja Alþýðu-
flokkinn og gera hann að þvi vigi,
sem verkalýðshreyfingin og
launastéttirnar geti treyst i
erfiðri baráttu komandi ára. Eitt
höfuðskilyrða þess að þetta geti
tekist er að tengsl flokksins við
verkalýðssamtökin verði efld eft-
irþvi sem aðstæður frekast leyfa.
Ég tel það skyldu mina að leggja
minn litla skerf af mörkum til
þess að þetta megi takast, að upp-
lausnar- og klofningsöflin verði
kveðin niður og verkalýðsstéttin
eignist sterkan pólitiskan bak-
hjarl, sem við hlið launþegasam-
takanna geti tryggt árangursrika
baráttu fyrir mannsæmandi
framtið islenskra vinnustétta.
Björn Jónsson”
Björn Jónsson er nú félagi i Al-
þýðuflokknum og skipar 3. sæti á
framboðslista hans i Reykjavik.
Hannibal
Valdimarsson,
formaður SFV:
♦
ÞAÐ BER
DAUÐANN
I SER I
STJORN-
MÁLUM AÐ
SVÍKJAST
FRÁ STEFNU-
MARKI SÍNU
OG FYRIR-
HEITUM
Aðeins einum sólarhring siöar
en Björn Jónsson, forseti ASÍ,
kvaddi Samtök Frjálslyndra og
vinstri manna, ritaði Hannibal
Valdimarsson varaformanni
„Samtakanna”, Magnúsi Torfa
Ólafssyni bréf þaö, sem hér fer á
eftir, las Hannibal þá um kvöldið-
bréfið upp á fundi i Samtökum
frjálslyndra og vinstri manna i
Reykjavik og gekk af fundinum
að lestrinum loknum:
„Menntamálaráöherra
Magnús Torfi Ólafsson
Varaformaður Samtaka frjáls-
lyndra og vinstri manna, Safa-
mýri 46, Reykjavik.
Reykjavik, 28. mai 1974.
Með bréfi þessu afhendi ég þér
sem varaformanni Samtaka
frjálslyndra og vinstri manna all-
an veg og vanda af formennsku i
Samtökunum og dreg mig i hlé
frá öllum trúnaðarstörfum og
trúnaðarumboðum, sem for-
mannsstarfinu hafa verið og eru
tengd.
Astæðurnar eru meðal annars
þessar:
Þú hefur ásamt öðrum fengið
þvi ráðið að horfið hefur verið
a.m.k. um sinn frá þvi höfuð-
markmiði Samtakanna að sam-
eina jafnaðarmenn i einum
flokki.
Einnig hefur verið hafnað þvi
skrefi sem nú var hægt að stiga i
sameiningarátt, með samstarfi
við Alþýðuflokkinn i þessum al-
þingiskosningum. Lá þó fyrir
sameiginleg grundvallarstefna
og samþykki við dægurmála-
stefnu Samtakanna i öllum
atriðum, nema einu, þar sem
skoðanablæbrigði voru áskilin.
Þú sagðir i blaðagrein, að það
bæri dauðann i sér, að sameinast
Alþýðuflokknum.
En ég segi annað: Það ber
dauöann i sér f stjórnmálum að
svikjast frá stefnumarki sinu og
fyrirheitum.
1 sameiningarmálinu er nú
hlaupið eftir hrævareldum.
Þú ákvaðst að eerast með-
flutningsmaður að frumvarpinu
um efnahagsmál, þótt samráð-
herra þinn, sem jafnfram var for-
seti Alþýðusambands tslands,
teldi það slika árás á samnings-
rétt frjálsra verkalýðs-
hreyfingar, að hann gæti með
engu móti átt aðild að flutningi
þess.
Þú átt nú hlutdeild aö setningu
bráðabirgðalaga um mjög mikla
kjaraskerðingu launþega og
fáránlegar niðurgreiðslusjón-
hverfingar, sem allir sjá i gegn-
um sem grófa blekkingu.
Þú virðir að vettugi ákvörðun
þingflokksins, er hann vegna á-
greinings um efnahagsmálin,
samþykkti.
1. Að staðfesta lausnarbeiðni
Björns Jónssonar.
2. Aö þingflokkurinn gæti ekki
lengur átt aðild að ríkisstjórn
Ólafs Jóhannessonar.
3. Aðhann afturkallöi tilnefningu
ráðherra sinna — og
4. Að þingflokkurinn bæri ekki
lengur traust til rikisstjórnar
Ólafs Jóhannessonar og
skoraði þvi á hann að biðjast
þegar lausnar fyrir sig og
ráðuneyti sitt.
Eins og til að undirstrika, að þú
mætir einskis óskir og vilja allra i
þingflokknum, — að þér einum
undanteknum — hélst þú þér sem
fastast i brikur ráðherrastólsins
og lést þig hafa það að taka við —
bæta á þig — ráðherraembættum
Björns Jónssonar, þrátt fyrir það,
sem á undan var gengið.
Þrátt fyrir að þriggja flokka
rikisstjórn ólafs Jóhannessonar,
eins og allar sambræðslustjórnir
siðari áratuga, væri byggð á
hátíðlegu drengskaparloforði um,
Framhald á bls. 6.