Þjóðmál - 24.06.1974, Blaðsíða 6

Hannibal_____________________5
að þingrofsvaldi forsætisrdðherra
skyldi ekki beitt, nema með sam-
þykki allra stjórnarflokkanna,
heldur skyldi stjórnin segja af
sér.ef samstarfið slitnaði — hefur
þú gert Ólafi Jóhannessyni kleift
að rjúfa þing með þeim löglausa
hætti, að þjóðin er nú án lög-
gjafarsamkomu og þingræðið
laat til hliðar um sinn.
Auk þess hefur þessi atburða-
rás nú leitt til þess, að Samtökin
fá ekki eðlilegt ráörúm til aö-
gerða i sameiningarmálinu, svo
sem æskilegt og nauðsynlegt var,
og orðið hefði, ef kosningar bæru
að með venjulegum og eðlilegum
hætti.
bá hefur þú upp á sfðkastiö
ásamt þröngum hópi manna
byggt starf þitt og aðgerðir á á-
kvörðunum flokksstjórnarfundar,
sem undir lokin var ekki
ályktunarfær, enda flestir flokks-
stjórnarmenn utan af landi farnir
af fundi. — Slíkt er hvorki
traustur né gæfulegur grunnur til
að byggja á örlagarikar
ákvarðanir. Og í framhaldi af
þessu hafið þið svo á næturfundi
kosið framkvæmdanefnd til að
stjórna framboðsmálum Samtak-
anna ásamt með Möðruvalla-
hreyfingunni og hópi mennta-
manna úr Alþýðuflokknum.
Að sjálfsögðu tókst þú að þér
formennsku og leiðsögn þessarar
kosningastjórnarog hef ég aðeins
heyrt um störf hennar af viðtölum
við þig á fjölmiðlum.
Hlýt ég að sjálfsögðu að árna
þér og ykkur öllum, sem þessa
vegi hafa valið og þessum vinnu-
brögðum beitt, allra heilla og
góðs gengis. En hér hljóta leiðir
að skilja. Hálærðir menntamenn,
sem ekki þurfa svo lágt að lúta að
lita á sjónarmiö verkalýössam-
taka, né virða þau nokkurs i
stefnumótun sinni og stjórnmála-
ákvörðunum, — ráða nú ferðinni
og halda um stýrið i Samtökum
frjálslyndra og vinstri manna..
Formennskan er fengin þér i
hendurmeð þessum linum ásamt
þökkum fyrir það, sem þakkar er
vert frá liðnum árum. En ég er
enn sem áður þeirrar skoðunar,
að tsland þurfi að eignast sterk-
an, sameinaðan flokk jafnaðar-
manna, hvernig sem stjórnmálin
annars veltast og velkjast. — Að
þvi, að svo megi verða, vil ég enn
vinna.
Með vinsemd,
Hannibal Valdimarsson
Fjölskylduvandamál 2
aldrei bætur, þvi þau þola alls
ekki álagið, sem er þvi samfara
aö vera alltaf innan um fjölda
fólks og geta í rauninni aldrei
verið I friði.
Nú finnst eflaust sumum
skrýtið að ég skuli skrifa þetta,
sem er fóstra og vinn á barna-
heimili. En það er einmitt á-
stæðan, þvi ég hef kynnst þessu
svo mikið I gegnum sarfið. Ég
vil þó taka fram að það, sem ég
hef verið að ræða um á aðallega
við um börn, sem alart upp á
barnaheimilum, kannski frá
eins árs aldri eða fyrr og framúr
svo lengi, sem þeim er unnt að
dveljast á þessum heimilum.
Nú munu margir spyrja, hvað
á ég að gera? ég er ein með
barnið, ég hef engin önnur ráð.
Þetta er i mörgum tilfellum
rétt. Þess vegna þyrftum við
einnig að koma upp fleiri fjöl-
skylduheimilum þar sem eru
færri börn og þau geti þar af
leiöandi alist upp á svipaðan
hátt og á venjulegum heimilum.
Og svo er einnig annað vanda-
mál, sem nú blasir við, þar sem
æ fleiri börn alast upp hjá móð-
urinni eingöngu. Þau fara oft á
tiðum algjörlega á mis við föður
sinn, og þau missa mikið ef þau
hafa ekkert af fööur sinum að
segja, eða þá öðrum manni, sem
kemur I föðurstað, einkum þó
strákarnir þó missirinn sé mik-
ill hjá báðum.
Við tökum á okkur mikla á-
byrgð foreldrarnir, þegar viö
sviftum barnið öðruhverju for-
eldrinu og riftum heimilinu.. Og
ég vil leyfa mér að segja, að I
mörgum tilfellum er það mikil
fljótfærni og ansi mikil eigin-
girni, sem áreiöanlega margir
sjá eftir og átta sig á, en bara of
seint... Við getum ekki hugsað
bara um okkur sjálf eftir að við
erum búin að eignast börn og
stofna heimili.
Nú ætla ég ekki að hafa þessi
orð min lengri, en ég vona að
einhverjar úrbætur verði á
næstunni i okkar dýru húsnæðis-
málum, ásmt öðrum vandamál-
um, sem við eigum við að striða.
Björn________________________8
þar fórnað fyrir ráðherrastóla
og völd, sem nú eru óspart notuð
i verkalýösfjandsamlegum til-
gangi hefur Alþýðuflokkurinn
þróast á annan og betri veg.
Hann hefur kappkostað að
endurmeta stefnu sina I mjög
mörgum greinum, leitast við að
læra af mistökum fyrri ára og i
æ rikari mæli opnað dyr sinar
fyrir verkafólki bæði i bókstaf-
legum skilningi og með þvi að
samhæfa baráttu sina hug-
myndum og stefnumiðum fag-
legu samtakanna. Er það þó
min sannfæring að flokkurinn
muni á næstu timum stiga fleiri
og stærri skref I þessa heilla-
vænlegu átt en hann enn hefur
gert og að þannig skapist betri
Alþýðuflokkur og sterkari
Alþýðuflokkur en nokkru sinni
áður — og skyldi þó enginn van-
meta þann óumdeilanlega og
mikla þátt, sem flokkurinn hef-
ur nú um nær sex áratuga skeið
átt I þvi að móta þau margvis-
legu lýðréttindi, sem við njótum
nú og aldrei hafa áunnist nema I
þrautseigri baráttu jafnaðar-
manna og verkalýðssinna.
Þessari þróun Alþýðuflokksins
ber verkafólki að mæta nú með
þvi að ganga i flokkinn og efla
hann þannig til nýrra dáða og
verða um leið þátttakendur i
mótun stefnu hans og starfs —
og ekki siður að fylkja sér um
hann I kosningunum nú og
tryggja lifvænlega stöðu hans á
hættunnar stund, þegar að hon-
um er sótt úr öllum áttum og
jafnvel þeim óllklegustu, þeim
sem sizt skyldi.
í kosningunum nú ber sú stað-
reyndhátt að þær tilraunir, sem
staðið hafa um nokkurra ára
skeið til þess að sameina alla
jafnaðarmenn I eina fylkingu
hafa mistekist og að þegar til
úrslita dró I þeim efnum slðustu
dagana áður en framboðsfrest-
ur rann út var það Alþýðuflokk-
urinn einn, sem var reiðubúinn
til að stiga það skref, sem til
þurfti. Allir aðrir brugðust og sá
hópur þó hörmulegast, sem fyr-
ir kosningarnar 1971 hafði verið
stofnaður fyrst og fremst I þeim
tilgangi að sameina jafnaðar-
menn I einum flokki, þ.e.a.s.
SFV. Svik þeirrar forustu, sem
þar hefur slysast til valda,
jafnt við máístað verkalýðs-
hreyfingarinnar sem samein-
ingarmálið eru að minu viti ein
hin soralegustu I stjórnmála-
sögunni. Ég er þess þó fullviss
að allur þorri þeirra, sem léðu
þeim flokki fylgi sitt vegna
sameiningarmálsins heldur enn
fullri tryggð við sitt höfuðmark-
mið, yfirgefur liðhlaupana og
slær nú skjaldborg um Alþýðu-
flokkinn, sem nú heldur einn
uppi merki lýðræðisjafnaðar-
stefnunnar. Það hljóta að
minnsta kosti allir þeir að gera,
sem meintu heiðarlega stefnu-
markið um sameiningu, en ekki
sem lágkúrulegt herbragð til að
véla út atkvæðafylgi. Það er nú
deginum ljósara hverjir þeir
voru og eru og er það með ólík-
indum ef þeir fá ekki sina eftir-
minnilegu ráðningu 30. júni.
Þessar hugleiðingar minar
eru nú orðnar langorðari en ég
ætlaði I upphafi, en ég vil aðeins
aö lokum segja þetta: Alþýðu-
flokkurinn gengur nú til kosn-
inga, sem eina sameiningarafl
lýðræðissinnaðrar jafnnaðar-
stefnu. Hann gengur til kosning-
anna, sem málsvari þeirrar
stefnu að leysa hin hættulegu
vandamál efnahagsllfsins og
kjaramálanna með það efst I
huga aö verja frjálsan samn-
ingsrétt og hagsmuni láglauna-
stéttanna. Hann berst fyrir
auknum jöfnuði I kjaramálum,
byggðamálum og menningar-
málum. Hann berst fyrir þjóð-
lengri stefnu I utanrlkis- og
varnarmálum. Hann berst fyrir
þvf að tengsl okkar við vestræn-
ar lýðræðisþjóðir verði hvergi
rofið. Hann berst fyrir þvl að
landiö sjálft, gögn þess og gæði,
verði eftir þvl sem verða má,
sameign allra landsmanna, en
ekki fárra útvaldra, sem i krafti
fjármagns og úreltra forrétt-
inda geta nú sölsað það undir
sig. En umfram allt vill hann
verja rétt hinna mörgu smáu og
vanmegandi, sem verðbólga og
vanstjórn efnahagsmála eru nú
aö troða niður i svað örbyrgðar
og vonleysis jafnframt þvi, sem
hann vill aldrei missa sjónar á
hag þjóðarheildarinnar og
framtíöarheill.
Kosningarnar 30. þ.m. snúast
öllu öðru fremur um þaö hvern
styrk alþýða landsins veitir Al-
þýöuflokknum til þess að sækja
fram fyrir þessa stefnu eða
hvort hún i fljótræði lætur það
henda sig að áhrif flokksin dvini
eða verði jafnvel að engu ráð-
andi á Alþingi. En ég trúi þvi og
treysti aö verkafólk til lands og
sjávar þekki nú sinn vitjunar-
tima og tryggi Alþýðuflokknum
ekki aðeins litt breytta stöðu
heldur stórsigur i komandi
kosningum. Með því eina móti
getur það nú beitt atkvæðaseðl-
inum sem vopni I baráttu sinni
fyrir bærilegum lifskjörum og
bjartari framrið.
Samtökin 1
var sameiningarmálið úr sögunni
og þarmeð var upphaflegum til-
gangi Samtakanna kastað fyrir
borð. Nú þegar kosningar standa
fyrir dyrum er gott fyrir fólk að
vita hverjir það eru sem standa I
forsvari fyrir Samtök frjáls-
lyndra og vinstri manna. Það eru
vissulega ekki sömu mennirnir
nema að mjög litlu leyti. Og hvað
um stefnuna? Um hana veit eng-
inn og allra sist þeir sjálfir.
Eflum
iafnaðarstefnuna
Það er staðreynd, sem ekki
þýöir að loka eugunum fyri að
jafnaðarstefnan hefur ekki átt
þann hljómgrunn i hugum Islend-
inga eins og víðast hvar I öðrum
löndum Vestur- og Norður
Evrópu. 1 siðustu kosningum hér
á landi gengu tveir flokkar til
leiks, hvor tveggja jafnaðar-
mannaflokkur. Þetta voru Sam-
tökin og Alþýðuflokkurinn. Það
var þvi ekki óeðlilegt þótt þessir
flokkar reyndu að stilla saman
krafta slna. Margir I báðum
flokkum unnu af heilum hug að
þvi að sameina flokkana, en þvi
miður reyndist maðkur I mys-
unni. Hópur manna sem ekki
hafði tekist að ná áhrifum innan
Framsóknarflokksins stofnaði
samtök, sem þeir nefndu Möðru-
vallahreyfingu. Þessum samtök-
um tókst að koma i veg fyrir þau
áform sem unnið var að milli SFV
og Alþýðuflokksins og stðan komu
nokkrir einstaklingar úr Alþýðu-
flokknum til liðs viö þessa menn
eftir að fyrsjáanlegt þótti að úr
einhverskonar sambræðslu gæti
orðið. En brotthlaupsmenn úr
Framsóknarflokknum og Alþýðu-
flokknum verða ekki ásakaðir
hér. Sökin liggur hjá þeim for-
ystumönnum SFV sem brugðust
samstarfsflokki sinum og öllum
þeim, sem unnið höfðu að sam-
einingarmálinu heilshugar.
Nú eftir að Samtökin hafa
brugðist i sameiningarmálinu
hljóta þeir, sem starfað hafa inn-
an SFV og stutt stefnu Samtak-
anna að endurskoða afstöðu slna.
Stór hópur hefur þegar sagt skilið
við SFV I Reykjavik. Þar eru nú
eftir aðeins um 60 einstaklingar,
þeirra sem I félaginu voru áður en
framboðið var ákveðið I Reykja-
vlk. Formaður SFV, Hannibai
Valdimarsson sagði af sér for-
mennsku og öllum trúnaðarstörf-
um fyrir Samtökin. Björn Jóns-
son sagði sig úr Samtökunum og
gekk til liðs við Alþýðuflokkinn.
Lokaorð hans til þeirra manna,
sem brugðust I sameiningarmál-
inu eru þungur en eigi að siður
réttlátur áfellisdómur yfir þeim
mönnum, sem nú ráöa ferðinni i
SFV. Félagið I Vestmannaeyjum
vltti harðlega svik forystumanna
Samtakanna og lýstu fullum
stuðningi við Alþýðuflokkinn. Út
um allt land hafa einstaklingar og
hópar, sem áður studdu Samtökin
lýst fullri andstöðu við þá stefnu,
sem tekin hefur verið. Flest af
þessu fólki mun nú fylkja liði og
styðja Alþýðuflokkinn og efla
með þvi jafnaðarstefnuna á Is-
landi.
Fram til sigurs jafnaðarmenn.
Gerum sigur Alþýðuflokksins að
sigri jafnaðarstefnunhar.
Sænskar Rörstrand leirvörur
Nýjar
gerðir
mikið
úrval
Fást aðeins í
*vvwwvwvv\wvw\w\\vwv\vwv\vw*
BÚSAHÖLD
L J Sími
ÍIT. 12527
GLERVÖRUR