Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.08.1935, Blaðsíða 3

Ljós og Sannleikur
71
inn um „mann syndarinnar“, „glötunar-soninn“, sem
sagt var að setja mundi sig á móti og rísa gegn öllu
þvi, sem kallast Guð og helgur dómur (2. Þess. 2,
3.4.).
Sardes. Fimmta tímabilið, sem kallast Sardes,
„gleðisöngur“ (Op. 3, 1—6.), sýnir livernig mótmæl-
enda kirkjan, sem upphaflega var lifandi kirkja,
harðnar og kólnar í dauðum strangtrúnaði.
Fíladelfía. Sjötta tímabilið ber nafnið Fíladelfía,
sem þýðir „bróðurkærleikur“ (7—13. v.). I þessu
safnaðarbréfi er, á vel viðeigandi bátt, lýst þeim á-
buga, sem vaknaði aftur fyrir lestri Guðs orðs í byrj-
un síðastliðinnar aldar, og sem varð lil þess, að von-
in um bráða endurkomu Krists vak ti nýtt líf í söfn-
uðunum.
Laódíkea. Að síðustu kemur lýsing á vorum eigin
tímum, sem táknaðir eru með nafninu Laódíkea,
sem þýðir „dómur þjóðanna“, (14—22. v.). Það, sem
mest auðkennir þennan tíma, er liálfvelgja fólksins.
Guðs söfnuður heldur, að bann sé ríkur og skorti
ekkert, og sér ekki bið aumkunarverða ástand sitt.
Safnaðarbréfið endar með alvarlcgri upphvatningu
til iðrunar og kostgæfni. „Sjá, eg stend við dyrnar
og kný á“.
í 4. og 5. kapitula segir Jóbannes frá þvi, þegar
honum var sýnt inn í himininn, þar sem hann sér
Föðurinn sitja í hásæti sínu. „Og umbverfis básætið
voru tuttugu og fjögur básæti, og í hásætunum sá eg
sitja tuttugu og f jóra öldunga, slcrýdda bvítum klæð-
um, og á böfðum þeirra gullkórónur“. (4. lcap. 4. v.).