Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.08.1935, Blaðsíða 9
Ljós og Sannleikur
77
leika hestur dauðans ,og „Hel“ var i för með hon-
um“.
5. ltinsigli. Þegar Jóhannes hefur séð þessar
hræðilegu sýnir, fer ímynd fimmta innsiglisius
eðlilega brátt þar á eftir. Þar sér postulinn „sálir
þeirra manná, sem drepnir liöfðu verið fyrir salcir
Guðs orðs“, og hann heyrir þær lirópa og segja:
„Hversu lengi ætlar þú, Herra, þú heilagi og sanni
að draga það að dæma og að hefna blóðs vors á
byggjendum jarðarinnar?“ Op. 6, 9—11.
Þessi framsetning er sams konar og sú, sem not-
uð er i Mósebókunum, þar sem sagt er, að blóð
Abels hafi hrópað til Drottins um liefnd yfir Kain.
Þegar komið er að tíma siðbótarinnar, fóru menn
að komast í skilning um, að það var kirkjan, sem
liafði rangt fyrir sjer, og að villutrúarmennirnir
voru þeir, sem i raun og sannleika voru án salta,
og þessvegna var þeim, hverjum og einum, sam-
kvæmt sýninni, fengin „bvít skikkja“, „og þeim var
sagt, að þeir skyldu hvílast stundarkorn, þangað
lil samþjónar Jieirra og bræður þeirra, sem áttu
að deyðast eins og sjálfir l>eir, einnig fylltu töl-
una“. Hér er ekki verið að tala um lifandi sálir,
þetta er aðeins líkingarleg framsetning á þeim til-
finningum, sem lireyfðu sér í björtum Guðs barna
á tímum siðbótarinnar, J)egar brópið um, að hinir
ofsóttu næði rétti sínum, varð æ bærra og öflugra,
og Jjeim var unnað sannmælis um bið hreina og
heilaga lundarfar, sem þeir höfðu, og J)egar menn
hugguðu sig' við það, að allir ])eir, sem liðið liefðu