Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.07.1936, Blaðsíða 3

Ljós og Sannleikur
159
Frelsarinn fór til hinina, en þangað gátu lærisveinar hans
ekki farið með honum og komast þangað að sjálfsögðu ekki
fyrr en hann kemur aftur í dýrð sinni og hefur búið þeim
stað. Davið, maður eftir Guðs hjarta, „sté ekki til himna“.
Hinir gömlu ættfeður öðluðust ekki fyrirlieitin, heldur sáu
þau álengdar. .4 efsta degi fá mennirnir fyrst laun sín.
Frá þessari reglu eru fáeinar undartekningar: Um Enok
lesum vér, að hann var „burt numinn, að eigi skyldi hann
dauðann lita, og ekki var hann framar að finna af þvi að
Guð hafði numið hann burt“. (Hebr. 11, 5). Það sama skeði
með Elía, sem var einnig tekinn lil himna án þess að
deyja. 2. Kon. 2, 11. Þriðji maðurinn, sem vér vitum að er
á himnum, er Móse. Hann dó að sönnu og var grafinn, en
hanii var reistur upp frá dauðuin af yfirenglinum, Kristi
sjálfum, eins og sjá má af Júd. 9. Auk Móse eru nokkrir
fleiri, sem hafa verið vaktir upp af gröfunum og teknir
heim til hinna dýrðlegu bústaða, sem sé hinir „heilögu“,
er risu upp, þegar Jesús dó á krossinum. Það eru senni-
lcga þeir, sem Pátl talar um, er hann segir, að þegar Jesús
fór til himna hafi hann „liertekið fanga“. (Sjá Matt. 27, 52.
53; Ef. 4, 8.
Hinir framliönu eru ekki i hegningarstaðnum. Sjá 2. Pét.
2, 9; Matt. 25, 31. 44; Op. 11, 17. 18; Job 21, 33. Hegning
hinna ranglátu bíður þangað til á degi dómsins, fyrr fá þeir
ekki hegningu sina. Fyrst er dómurinn, þar á eftir hegn-
ingin; og dagur dómsins er ekki kominn enn. „Moldar-
hnausar dalsins liggja mjúklega ofan á“ þcim vondu þang-
að til hinn mikli dagur kemur, engu síður en hinum góðu.
Hinir framliðnu eru þannig ekki heldur i hreinsunar-
eldinum, eða á nokkrum öðrum stað, þar s'em þeír fái