Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.09.1936, Page 8

180
Ljós og Sannleikur
hina óbiblíulegu helvítis-kenningu, því aS í fyrsta lagi er
þaS ekki ótlinn við hegningu, sem leiSir mennina lil aftur-
hvarfs, heldur „gœzka Guðs“ (Róm. 2, 4), og í öðru lagi æfli
maður clcki að halda fast við villu, enda þótt hún virtist
geta hrsestt einn eða annan lil þess að breyta líferni sínu.
Að öðru leyti mun hegningin ■— dauðinn í eldsdíkinu og
glötun eilífa lífsins — þegar uni þetta mál er talað á rétt-
an hátt, verða i augum syndarans svo ægileg hegning, að
ekki er þörf á að bæta þar við trúnni á endalausar kvalir.
Nei, látum oss lialda fram hinum óendanlega kærleika
Guðs til fallins mannkyns, fórn hans, er liann gaf ])að dýr-
mætasta, sem lil var, sinn eigin son; miskunn hans og
langlundargeði, og látum þessa eiginleika hans draga oss lil
hans, svo að skref vor beinist á „lifsins veg“, sem liggur
upp á við, svo að vér „lendum ekki niður í Helju“! Orðslcv.
15, 24. Látum oss tala meira um hið mikla frelsunarverk
Krists, komu hans frá heimi dýrðarinnar til þessa heims,
sem er spilltur og saurgaður af synd, myrkvaður af skugga
bölvunarinnar og dauðans. Látum oss benda á það „Guðs
lamb“, sjá Guðs heilaga son i eyðimörkinni, í Getsemane og
á krossinum, sjá hann taka syndabyrðina á sig og með frið-
þægingardauða sínum veita hverjum þeim eilíft líf, sem vill
veita fórn hans viðtöku í Irú! Slíkt leiðir syndarann lil yfir-
bótar og iðrunar fremur en noklcuð annað. „Og þetta er
vitnisburðurinn, að Guð liefur gefið oss eilift líf, og þelta
iíf er i syni hans. Sá, sem hefur Soninn, hefur lífið; en sá.
sem ekki hefur Guðs son, hefur ekki lífið“. 1. Jóli. 5, 11. 12.
Herbertsprent. Bankastræti 3, prentaði.