Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.10.1936, Blaðsíða 4

184
Ljós og Sannleikur
Op. 14, 9—11. Hér er talað um þá menn, sem hafna hin-
um siðasta náðarboðskap til íbúa jarðarinnar. „Þeir skuhi
drekka af reiði-víni Guðs óblönduðu", það er að skilja, án
náðar. Þeir munu kvaldir verða í eldi, og reykurinn af þess-
um eldi mun stíga upp „eilíflega", (Oxf. þýð.) stendur þar.
Hér eru þær óttalegustu hótanir, sem finnasl i Biblíunni;
en það liggur í hlutarins eðli, að orðið Aion — eitífð — þýð-
ir þarna takmarkaðan tíma; því að á öðrum stöðum i Opin-
berunarbókinni er einnig talað um, þegar þessari „reiði
Guðs“ verði úthellt, og þeir staðir sýna greinilega, að þetla
mun taka enda. Þannig stendur l. d. í kap. 15, 1, að með hin-
um sjö síðustu plágum eigi Guðs reiði að „enda“ (Oxf. þýð),
og i 15, 8 stendur, að „enginn mátti inn ganga í musterið,
þar til afliðnar voru þær sjö plágur. Þannig munu plágurnar
— reiði Guðs, hinn mikli refsidómur — taka enda. Annars
er orðatiltækið „og kvala-reykur þeirra mun upp stíga eilif-
lega“, tekið úr spádómsbók .lesaja (34, 5—10), þar sem
hann lalar um raunir Edóms, og segir, að „lækir Borsaborg-
ar skuli verða að l)iki og jarðvegur hennar að brennisteini,
og reykurinn þar af skuti upp stiga til eilífðar“. Það liggur
í augum uppi, að hér er átt við takmarkaðan tíma, þvi að
ekki er Edóm nú rjúkandi rústir; og skyldi einhver vilja
halda því fram, að hér sé ekki átt við sjálfa Edóm, heldur
jörðina i heild sinni, er einhvern tíma muni verða í slíku
ástandi, er því til að svara, að jörðin mun lieldur ekki
verða auð og rjúkandi um alta ókomna eilífð, en mun þar á
móti verða fagur aldingarður, yndislegur samastaður hinna
hamingjusömu, sáluhólpnu mamia. Jes. 65, 17, 18. Orðatil-
tækið „um eilífð", hlýtur því hér að eiga við takmarkaðan
tíma.