Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 28

28
stræt'unum a& eigi varð á fram komizt. Her-
mennirnir lilupu til vopna og söfnuöust saman
á torgunum. Brunaver&irnir æddu með vatns-
byssurnar hvor um annan {iveran aptur og
frain um strætin, fiví allir vildu ná í verðlaunin,
sem stjórnin liafði heitið liverjum fieim, er fyrst-
ur kæmi að til að slökkva hússbruna. Embættis-
mennirnir lilupu herliöfhaðir upp á gildaskálann
„Gæsina góðu“, og gjörðu út menn í allar áttir til
að vita livað um væri að vera, og hvar helzt
væri eldur uppi í borginni. En fiað var allt á-
rangurslaust, því livergi fióktist nokkur maður
verða var við eld eða nokkurn voða.
5að hlaut þó einliver orsök að vera til þessa
hins mikla ótta og uppnáms í borginni, ogvar
nú farið að grafast eptir henni. Allir fióktust
fiá muna fiað, að fyrst hefðu þeir heyrt til
stóru klukkunnar í dómkirkjunni, og svo hefðu
liinar klukkurnar smátt og smátt tekið undir.
Voru f)á ýmsar getgátur um livað valda mundi; og
kenndu sumir um dagblöðunum, sem fiá voru að
brýna fyrir borgarlýðnum, að hann skyldi ekki
trúa þvi, að hann hefði fætur úr gleri, svo hon-
um væri þess vegna óhætt að hlaupa. En fieir
voru f)ó fleiri, sem kenndu um stóru klukk-