Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 56

56
en pergamentift, svo allir sóktu eptir aft ná í
hann; en ávallt var liann mjög dýr, f»ví hann
var svo langt að kominn. Á 11 öld kenndu
Arabiskir Spánverjum að búa til pappir úr við-
arull, og skömmu síðar var reist verksmiðja
til f>ess á Sikiley.
En vegna þess að viðarullin óx ekki nema
í svo fjarlægu landi, f>á var mjög erfitt og
kostnaðarsamt að fá eins mikið af henni og
fturfti til pappírsgjörðar. Jess vegna kom ein-
um manni það í hug — hann var annaðhvort
arabiskur eða spánskur — að eins mundi mega
fara með gamla og slitna klúta úr viðarull,
eins og farið var með ullina sjálfa, og mundi
víst mega uppleysa þá og undirbúa til pappirs-
gjörðar. Hann gjörði tilraun til þess ogtókst vel.
Jannig fengu menn f>á i byrjun 12 aldar papp-
ír úr alls konar rifrildum úr viðarull. Eigi að síður
var pappír þessi enn mjög dýr vegna eklunnar á
viðarullinni. jþá kom hugvitssömum þjóðversk-
nm manni f>að ráð í hug, hvort ekki mundi mega
hafa til pappírsgjörðar gainla Ijereptsklúta, sein
allstaðar var nóg til af, og sem optast voru á
endanum bornir útí sorphauga. Jetta var óska-
ráð, f>ví upp frá þeim tiina hefur reynslan kennt