Barnabók Unga Íslands - 01.01.1906, Blaðsíða 38

38
BARNAHÓh
sæmilega innantóm. F*aö er þá vist bezt aö jeg
bjóði til veizlunnur«, sagði hann.
»Bjóðir til veizlu«, sagði kerlingin. ttBjer
ferst, Flekkur að gelta! Sá er nú þesslegur að
hann hjóði til veizlu!«
»Sá veit margt og sjer, sem víða fer; sá sem
margt hefur reynt, verður ráðalaus seint«, sagði
flakkarinn. 1111 er að deyja ráðalaus á þurru
landi, og ljáðu mjer þott, heillin«, sagði hann.
Nú fór kerlingin að verða forvitin, og svo
fekk liann þottinn. Hann ljet vatn í hann og setti
á hlóðirnar og ljet undir, svo að logann lagði um
allan pottinn. Síðan tók liann fimm þumlunga
nagla upp úr vasa sínum sneri honum þrisvar í
lófa sínum og ljet hann síðan i pottinn, Kerling-
in glenti upp skjáina. »Hvað á að verða úr þessu?« ^
sagði hún. »Naglasúpa«, sagði flakkarinn og fór *
að hræra í vatninu með þvörunni. »Naglasúpa«?
sagði kerlingin. »Ójá, naglasúpa«, sagði flakkarinn.
Margt hafði kerlingin sjeð og' margt hafði hún
heyrt um sína daga, en aldrei hafði hún heyrt getið
um það, að nokkur gæti eldað naglasúpu. Fað
þótti lienni þörflist fyrir fátæklinga. Þá list sagðist
hún fegin vilja læra af honum.
»Hvað enginn girnist öllum lyrnist«, sagði
flakkarinn. En ef hún vildi læra þá list, þá skyldi
hún liorfa á, sagði hann, og svo lirærði hann í
pottinum.
Kerlingin seltist á hækjur sínar, með hendurn- t
ar á hnjánum, og skotraði augunum, eftir því, sem »
flakkarinn hrærði í pottinum.
MÞessi súpa er vön að vera góð«, sagði hann.
»En í þetla sinn verður lnin í þynnra lagi, þvi að
í