Barnabók Unga Íslands - 01.01.1906, Blaðsíða 47

UNGA lSLANDS.
47
Gleðji þvi hver þann getur,
gefi þeim stgrk, er má,
hausti þvi víhur vetur,
von bráðar fallinn á.
Vetrar þá hjúpur hvitur
hvervetna sveipar land,
og augað úti’ ei lítur
unaðar nema grand.
Saman og inni una
einhuga skulum vjer,
minnast þess eins og muna,
margt hvað til gleði ber.
Hvað sem oss ber að höndum,
hugfallasl láium ei;
timans í straumi stöndum,
en stríðum á móti ei.
Harmi þá stangast ströngum,
stríðanda máttinn þver,
í leik og sœtum söngum
sorginni drekkjum vjer.