Sjómannadagsblaðið - 01.06.1977, Blaðsíða 69

gisti ævinlega hjá okkur þegar hann
dvaldi í Reykjavík.
Eftir að pabbi hætti á sjónum og
fór að starfa í landi, eignaðist hann
árabát. Mína fyrstu sjóferð fór ég
með honum til þess að vitja um
rauðmaganet út undir Gróttu. Til-
hlökkunin var mikil, en loks var
haldið af stað. Eldri bræður mínir
hjálpuðu til við róðurinn, en ég
fékk að stýra.
Næsta sjóferð sem mér er minnis-
stæð er í sambandi við lystiskip eða
skemmtiferðaskip, eins og þau eru
nú nefnd. Það gengu bátar frá
Steinbryggjunni, sem fóru með fólk
kringum þessi skip, en það kostaði
25 aura. Okkur krakkana langaði
svo mikið til þess að komast þetta,
en við áttum enga peninga. Þá var
að finna ráð. Við hittum mann
nokkurn vestur í Selsvör, hann átti
bát og féllst á að lána okkur hann.
Svo var lagt af stað úr Selsvörinni
með hón af krökkum. Við urðum
að krækia fyrir Örfirisey, en það
hefði ekkert gert til ef báturinn
hefði ekki lekið svona mikið. Tveir
krakkar voru stanslaust við að
ausa, og var skiptst á. Við fórum
hringmn í kringum tvö lystiskin.
sem voru á ytri höfninni. Einhverjir
góðhjartaðir farþegar hentu sælgæti
niður í bátinn til okkar. Það varð
að ráði að róa unp að Steinbrygsi-
unni og láta nokkra minnstu krakk-
ana þar i land. svo að þeir gætu
gengið heim til sín, ég var í þeim
hópi.
Sem barn að aldri fékk ég bá
hugmynd. án þess þó að hafa ör-
ugga heimild fyrir henni. að nafnið
Biörgvin sé komið frá beim fagra
fiskimannabæ Biörgvin í Noregi, og
þangað hafði mig lengi dreymt um
að komast. Svo var bað um Jóns-
messuna sumarið 1967 að sá draum-
ur rættist.
Björgvin er sérkennileg borg.
undirlendi er afar lítið. en mörg
húsin standa udd í fiallshlíðunum
og bratt upn að beim. Skógurinn
vex udd á efstu fjallatoDDa. í nvia
borgarhlutanum eru byggð háhýsi
og eiga þau rétt á sér þar sem
landrýmið er svona lítið. Björgvin
er mjög fögur borg með á annað
hundrað þúsund íbúa.
Tíminn er fljótur að líða, nú eru
níu ár síðan þetta var.
Það gladdi mig mikið þegar ég
sá auglýsta þessa „Ritgerðasam-
keppni“, því ég er viss um að ýmis-
legt kemur þar fram, sem annars
hefði glatast. Það er nú svo með
okkur börnin þessara svonefndu
„skútukarla", að raddir okkar eru
bráðum þagnaðar.
Eg hef tekið saman það helsta
sem ég veit um „Kútter Björgvin".
..KÚTTER BJÖRGVIN“.
Haustið 1900 fór Kristinn Magn-
ússon til Englands og festi þar kaup
á myndarlegum kútter er þeir
keyptu í félagi þrír saman. Þeir
nefndu skipið ,,Björgvin“, og var
Kristinn með það í fjögur ár.
Kristinn var fæddur 24. nóvem-
ber 1873 í Reykjavík, líklega á
Skálarústum þeirra landnámsbjóna
Hallveigar Fróðadóttur og Ingólfs
Arnarsonar. Skúli fógeti setti þar
á stofn „Ullarstofu Innréttinganna"
og það var hann sem fyrstur beitti
sér fyrir skipulegri útgerð á íslandi.
Kristinn fór í fóstur til frænda síns
og nafna, skipasmiðsins í Engey o«
þess vegna var hann kenndur við
hana. Hann var einn af þeim sex
nemendum sem fyrstir brautskráð-
ust frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík í aprílmánuði 1893.
Kristinn hélt tryggð við fæðingar-
stað sinn og reisti hann þar síðar
húsið Uppsali.
I „Sjómannasögu“ eftir Vilhjálm
Þ. Gíslason, sem Isafoldarprent-
smiðja gaf út 1945, eru myndir af
ýmsum gerðum skipa, þar á meðal
er mynd af einum kútter á bls. 48,
það er „Kútter Björgvin“. Myndin
er góð og greinilega sjást einkenn-
isstafirnir, R.E. 18, á stórseglinu.
Rúmmál skútunnar var talið 89
47/100 smálestir.
Fyrsta skipshafnarskráin er frá
18/2 1901, hún er til í Þjóðskjala-
safninu.
Til er ljósmynd af skipshöfninni
frá árinu 1902. Örugg vitneskja er
um nöfn, aldur og fæðingarstað
allra mannanna, nema tveggja. Enn-
þá getur sennilega einhver upplýst
okkur um hverjir þeir eru.
í viðtali sem Gils Guðmundsson
alþingismaður átti við Kristinn
Magnússon skipstjóra og nefnist
,.Frá Skútuöld;nni“ og birtist í bók-
inni „Fólkið í landinu“, útgefin af
Menningar- og fræðslusambandi al-
þýðu 1951, segir Kristinn á bls. 196,
orðrétt:
„Kútter Björgvin“ er enn til í
Færeyjum og ber sitt gamla nafn.
Kom hann hingað síðast í fyrra og
þótti mér gaman að sjá bennan
fornkunningja minn, sem ber ellina
furðu vel.“
Þegar komið verður udp sjó-
minjasafni er ekki ólíklegt að þar
verði eitt þilskip. Að siálfsögðu hef
ég mestan áhuga á „Kútter Björg-
vin“, sem sennilega er ennþá til í
Færeyjum.
S JÓM ANNADAGSBLAÐIÐ 59