Alþýðublaðið - 02.06.1923, Síða 1

1923
Laugardaginn 2. júní.
122. tölublað.
m
Jarðapfsp dóttup okkap og unnustu, Ingunnap Júlíu,
er ákveðin mánudaginn 4. júní ki> 3 e. h. og hefst
með húskveðju fpá heimili hennap, Fpakkastíg 24.
Guðpún Einápsdóttip. Guðmundup Höskuldsson.
Jón Hansson.
Frá Landssímaimm.
Frá deginum í dag fá eftirfarandl tálsímanotendur ( Hafnar-
firði nætursamband við miðstöð bæjarsímans í Reykjavíkr
Ágúst Ilygqnring síma nr. 6.
Bæjarfógetinn síma nr. 14.
Héraðslœknirinn síma nr. 15.
Bjarni Snœbjörnsson lælcnir síma nr. 45.
Bifreiðastöð Beykjavíkur síma nr. 33.
Bifreiðastöð Hafnarfjarðar síma nr. 44.
Geta því talsímanotendur í Reykjávík hringt þessi ndmer upp
eítir lokunartíma landssímastöðvarinuar fyrir venjulegt gjald.
Reykjavík, 1. jún( 1923.
Kðllan alþfðuonar.
vn;
Þegar fullbúið er það svið,
þar sem aiþýðan innir af hönd-
um aðaililutverk sitt, þá er
stundin runnin upp, hin lang-
þráða stund, að alþýðan fái að
njóta sín, 0g þó að ekkl sé
að því komið hér á lándi — það
er að því kömið eða því nær
annars staðar sums staðar —, þá
er ekkert á móti því, að bent
sé á, hvert þetta aðalhlutverk
er, og að Iy(t sé sem snöggvast
tjaldinu frá leiksviði framtíðar-
innar.
Það verkefni, sem fyrir al-
þýðunni liggur, þegar hún kem-
ur í ríkisitt.er að grundvalla menn-
ing jafnaðarstefnunnar og reisa
hana þar, sem fallnar liggja
rústirnar eftir hina rangnefndu
menningu, sem auðvaldsöldin
hefir haft í för með sér.
Því er ekki hægt að lýsa,
hvernig þeirri menningu verður
háttað ( smáatriðum, en einn af
ágætustu andans mönnum sfðast
liðinnar aldar, Robert Ingersoll,
hefir lýst henni svo í aðaldrátt-
unum:
»Mynd af framtíðinni stendur
fyrir sjónum mínum.
Ég sé land vort fult af ham-
ingjusömum heimilum. Ég sé
heim, þar sem hásætin eru fallin,
einvaldarnir hafa verið hraktir á
braut.
Urvalsstjórn iðjuleysingjanna
hefir verið sópað brott af jörð-
unni. Ég sé heim án þræla.
Loks eru mennirnir frjálsir. Nátt-
úruöflin hafa víslndin gert að
þrælum. Eidingin og Ijósið, vind-
urinn og öldnrnar, ku'di og hiti
og öll hin göfugu dularvöld
jarðarinnar og loltstns eru óþreyt-
andi þjónar mannkynsins.
Ég sé heim friðarins, dýr-
íegan gerðan af íögrum íistum,
með fögnuði, hljómandi af mörg-
um þúsundum radda, en yfir
varir manna komá að eins orð
kærleikans og trúfestinnar, —
heim, þar sem engir fordæmdir
kveljast, engir fangar þjást, —
þar sem vinna og arður haldast
í hendur.1)
Ég sé he-im án nokkurrá, sem
þurfa að betla, án ágirndar harð-
úðugra, án rieyðarópa skelfing-
arinnár, án lyga af afskræmdum
vörum, án harðlegra augnaráða,
fullra af fyrirlitningu.
Ég sé kynslóð án Hkamlegra
eða andlegra sjúkdóma, gáfaða
og hrausta, — sameinað sam-
ræmi Kfstarfs og lífmynda.
Ég sé, hversu lífið verður
lengra, gleðin verður meiri og
kærleikurinn breiðir veldi sitt
yfir alia jörðina, •— og alls
1) Lsturbi'ejtmg hór»
Nýkomið:
Hjólhestadekk og siöngur,
prima sort, mjög ódýrt í
Fálkanum.
Gott, stórt kort yfir ísland
óskast til kaups. Tilboð sendist
blaðinu.
staðar í öllum hinum mikla al-
heimi lýsir hin einlífa stjarna
mannlegra vona.<
Það verk, sem enginn einn
maður er einfær um að vinna,
að breyta þessari mynd í stað-
fastan, lifandi veruleika, bíður
átekta alþýðunnar.
Það verk er kötlun alþýðunnar.