Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 81
79
I2J21), Illugasonar þar, Ásgrímssonar skálds,.
Fljóta-Ketilssonar prests (d. 1158), bróður Þor-
válds auÖga, Guðmundssonar, Guðmundssonar, Eyj-
ólfssonar halta. Annálar geta sjaldan annarra en
stórættaðra manna með nöfnum, jafnvel þótt um
víg sé að ræða. Böðvar á Breiðavaði, fyrrnefnd-
ur, gæti verið Fljóta-Böðvar Klœngsson, fylgdar-
maður Þorgils Skarða um 1255. En Böðvar var
frá Bjarnargili í Fljótum og var „allra manna
knástr; fékk hann síðan sæmd mikla ok fé gott“2).
Þessi mikla sæmd og góða fé gæti átt við það, að
hann hafi verið sá Böðvar (á Breiðavaði), er fékk
Valgerðar, systur Jörundar biskups, því að biskup
gat sjálfsagt sæmt hana góðum heimanmundi.
Hafi Böðvar verið sonur Klængs (Arnþrúðarson-
ar) Eyjólfssonar á Völlum i Svarfaðardal, sem ætla
má af nöfnum, stöðvum og tíma, þá birtist af því
nokkur skýring á greininni um Urðamenn í niður-
lagi Svarfdæla sögu, er svo segir: „Böðvar hyggju
vér, at búit hafi at Urðum, son Eyjólfs breiS-
höfða, er Urðamenn eru frá komnir. Eyjólfur breið-
höfði var son Þorgils mjöksiglanda.“
Guðmundarsaga dýra nefnir Þorstein Eyjólfsson-
Orðastein, fyrir og um 1200, félaga þeirra Arn-
þrúðarsona, og hetju mikla, sem þeir voru. Þor-
steinn þessi hefir verið af inni fornu Urðaætt, ef
til vill samfeðri hálfbróðir Brands og Klængs, söna
h-yjólfs á Völlum og Arnþrúðar Fornadóttur, Sökk-
ólfssonar3).
1) Sturl. 'II, 188.
2) Sturl. *II, 278.
3) Sökkólfur (= Sökku-Úlfur?) gæti verið auknefni
(Úlfs?), af bví dregið, að hann hefði verið frá Sökku
1 Svarfaðardal(?), ef það er ekki afbökun úr Söxólfur-
~ Saxúlfur, herrnaður, sem vegur með saxi.