Blanda - 01.01.1940, Blaðsíða 87
85
lands í testamenti sínu (1386). Eign þessi, eins og
ArnfinnsnafniÖ í ætt UrÖarmanna, bendir á Odda-
verjaætt og þaÖ kynþáttinn frá Hálfdani Sæmunds-
syni á Keldum og Steinvöru, konu hans, dóttur
Sighvats Hvamm-Sturlusonar, en systur Þórðar
kakala. Rök má einmitt að því leiða, að Grund í
Svarfaðardal ásamt öðrum eignum Sighvatssona,
Tuma yngra og Þórðar kakala, nyrðra, hafa lent
hjá Steinvöru, systur þeirra, og Hálfdani Sæmunds-
syni á Keldum og þá niðjum þeirra Hálfdanar
og Steinvarar. Hálfdanar-nafnið finnst og meðal
niðja Þorsteins lögmanns1).
Árið 1239 fékk Kolbeinn ungi þeim Halldóru
Tumadóttur og Tuma yngra, syni Sighvats Sturlu-
sonar (og Halldóru) jörðina Grund í Svarfaðar-
dal2). En eftir lát Tuma (1244) fékk Þórður ka-
kali, bróðir hans, Þuríði Ormsdóttur Breiðbælings,
ekkju Tuma, eignir þeirra bræðra á Vestfjörðum,
en áskildi sér eignir þeirra bræðra í Eyjafirði, þótt
þær væri þá í klóm Kolbeins unga3). Meðal eigna
Þórðar í Eyjafirði, er hann hreif eftir lát Kol-
beins, var sjálfsagt Grund i Svarfaðardal ásamt
Grundareignum í Eyjafirði. En Þórður átti engin
skilgetin börn, og erfði þá Steinvör á Keldum Þórð,
1) Hálfdan hét sonur Nikulásar lögréttumanns (bróður
Ejþólfs lázara, Magnúsar á Hofi í Öræfum og Höllu í
Fíflholti) Gunnarssonar í Dyrhólmum, Markússonar í Skóg-
um, Þorsteinssonar (lögmanns: D.í. VI, bls. 589), bróðir
Gunnars í Galtafelli (um 1490—1500: D.í. IV, 46, bls.
617- Sú klausa er frá því um 1487—1500). Hálfdan Ein-
arsson i Kristnesi í Eyjafirði, bróðir Eyjólfs lögmanns í
Dal, má hafa verið systurson Eyjólfs yngra (d. 1476),
Arnfinnssonar hirðstjóra, Þorsteinssonar lögmanns.
2) Sturl. T, 535.
3) Sturl. TI, 59.