Eimreiðin - 01.06.1922, Blaðsíða 11

Eimreiðin vfir vatnahjalla og sprengisand
139
Poka úr sáradúk, er eg hafði fengið gerða á Akureyri. Komu
Þeir þar í góðar þarfir, þótt upprunalega væru þeir ætlaðir
«1 að koma í stað vatnsstígvéla í vatnsföllum á leiðinni. —
Eystri kvíslin, sem við vorum nú við, er talsvert breið og
sfraumhörð og þó miklu mjórri en vestri kvíslin.1) Leist mér
betur að fara neðar yfir austurkvíslina en vörðurnar sögðu til
°9 reyndi Hjálmar hana þar og fekk hana lengst af á miðjar
Bólstaöur kl. 5'/= að morgni.
^Ur og { taglhvarf þar, sem dýpst var. Hin kvíslin (aðaláin)
eist rnér álitlegust beint milli varðnanna, að öllu athuguðu,
lr því litla, sem eg hafði lært að sjá vöð á jökulám við að
a Vfir Skaftafellssýslur. Hún var helmingi breiðari, sem fyr
sagt og mun dýpri — í taglhvarf milli landa og gripu
starnir tvisvar sund, nokkrar hestlengdir í einu. En er upp
Ur ^orn syntu pokarnir í töskunni, fyltri af vatni. Þeir voru
Vo þéttir að alt var þurt í þeim, og kom það sér vel í kof-
ailUm eítir allan hrakninginn.
þag^ ^afði Kofoed Hansen sagt mér, að væri sú eystri reið, þá væri hin
1 a. með öðrum orðum báðar jafndjúpar.