Eimreiðin - 01.12.1922, Qupperneq 25

EIMREIÐIN
SUÐURFORIN
281
verri en Bayerskt öl. Við vorum þar eitthvað 50 að tölu, og
mötuðumst allir í stórum sal; þar voru tvö löng borð, og sat
einn af kennurunum við endann á hverju borði; þessir há-
skólakennarar voru vígðir prestar. Við fengum oftast nær
nautasteik um miðjan daginn, fisk og ávexti, og eitthvert öl,
sem var edikskent, eða Cider. Morgun og kvöld var hveiti-
brauð og smjör og kaffi, eftir því sem hver vildi, og var þá
ekkert reglulegt borðhald. Lítið tamdi eg mér að tala frönsku,
t>ví þessir menn töluðu þá einnig þýsku og latínu, svo það
ruglaði mig. Þegar þeir komu fullir heim, þá brutu þeir upp
dyrnar hjá sér. Ekki þekti eg stúdenta fyrir utan þessa; eg
man eftir einum, sem nýlega var orðinn doktor, hann var
fullur, og fór um allar götur og tók alt, sem hann náði í,
stóla og alt, sem stóð fyrir utan húsin, þar sem sölukerlingar
sátu og höfðu borð með ýmsu á. Alt þetta bar þessi doktor
a bakinu, en kerlingarnar voru að elta hann og taka af hon-
l!m, það sem hann hafði tekið, og var mér sagt, að þetta væri
vani hans, og annars væri hann skikkanlegur.
Um þetta leyti var stríðið milli Frakka og Austurríkismanna
a Ítalíu; þá voru allir hrifnir af Napóleoni III. og eg líka.
Þá gerði eg Heljarslóðarorustuna, og datt mér mest af henni
1 hug meðan við vorum að neyta miðdegisverðarins; kom
bá stundum að mér hlátur, svo þeir héldu eg væri ekki
með öllum mjalla; en síðan ritaði eg upp og las Olafi jafn-
óðum og hlóum við þá allmikið. — Einstöku fyrirlestra heyrði
e9> t. d. yfir Metaphysik, en mér þótti lítið koma til þeirra
abstractiona; því meira las eg upp á eigin hönd í heimspeki,
sögu og skáldskap, Dante, Camoéns og fleiri skáld, helst
hatólsk, því alt var þar katólskt, þótt ekki sæist mikið trúarlíf
1 Þessum »guðsmönnum«. Bókasafn háskólans var mjög óreglu-
'e9t og óvalið samansafn af allskonar rusli; þar í einum saln-
Um var stór mynd af drepsóttinni í Aþenuborg. — Rektorinn
Ram, feitur og fallegur, og hélt eg hann hefði ekki vitað
Ueitt. Einu sinni hlustaði eg á doktorsdispútatiu, og þar koni
ann inn í hárauðri kápu með gullkeðju, það var eins og í
e'khúsi. — Þeir töluðu latínu alveg eins og móðurmál sitt og
e|Ur, upp úr doktorsefninu vall latínan svo að mér bauð við
pví alt fór fram í skólastiskum miðaldaanda.