Eimreiðin - 01.12.1922, Qupperneq 48

304 KENNARI KEMUR TIL S0GUNNAR eimreiðin
Ágætismennirnir flyktust þangað hver í kapp við annan. Þeir
voru ekki að hugsa um há laun né hóglífi. Það var hinn
heilagi eldur áhuga og fórnfýsi, sem dró þá að skólanum. Og
við sáum eldinn brenna úr augum þeim og ánægjuna skína
út úr andlitunum. Þeir kostuðu sig sjálfir að nokkru leyti og
lifðu spart. janson var við búhokur og reisti sér bæ. Sama
gerði skólastjóri á sinni jörð. Ingvar Böhn kom með tveimur
systrum sínum og reisti sér bæ, Frits Hansen kom með Ingi-
björgu konu sína og leigði sér lélega baðstofu á Tóftum. Mér er
í minni að Kristófer Brún sagði um þá konu, að meiri væru
viðbrigðin fyrir hana að setjast þar að, heldur en fyrir nokk-
urn okkar að flytjast í aumasta kotbæ. Því að hún hafði van-
ist því, að hafa herbergisþernu til að klæða sig og gera hvert
viðvik fyrir sig. Nú gerðist hún sjálf vinnukona á heimili sínu
og vildi alt gera ein. Hún hafði verið hjá móður sinni sumarið
áður, til þess að læra að elda sveitamat. — Þeir Skarðsbræður
komu sjálfkrafa, jóhannes og Matthías, báðir háskólagengnir,
og hjálpuðu til við kensluna. — Stefán Frich kom og settist
að, stofnaði barnaskóla. Ólafur frá Ásmundsstöðum gerðist
heimakennari hjá skólastjóra og janson, og kendi börnum
þeirra. Og loks má nefna Björnstjerne Björnson. Hann keypt*
sér jörðina Álastaði, milli Vonheima og Bæjar, og fór að
búa þar. Son sinn og dóttur sendi hann í barnaskólann, til
Ásmundsstaða-Ólafs. Karl Seip’) var ráðsmaður hans fyrsta
búskaparárið.
Vonheimar stóðu í blóma á þeim árum, og ljómann lagði 1
allar áttir af skólanum. Þar hófust fyrst mikilsháttar kennara-
fundir. Eg held að kennararnir muni lengst af eftir þeim-
Aðra eins fundi fáum við nú aldrei framar. Síðan hófust þjóð-
fundirnir á Smáhömrum — fyrstu þess konar fundir, sem
haldnir voru í landinu. Upptök sín áttu þeir frá Vonheimum
og Bæ.
Þegar Björnson kom í Gautsdal, sagði hann það vera aðal-
erindi sitt þangað, að kynnast Kristófer Brún, kvaðst ætla að
láta hann kenna sér að verða kristinn maður meira en að
nafninu til. Við vitum, að það fór út um þúfur, og bar margt
1) Síðar ráðherra.